به گزارش حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پر از ساز و آواز مثل همیشه،این گذاره برای روایت سال 95 موسیقی ایران کافی است تا هیچ حرف دیگری برای گفتن باقی نماند؛اما دنیای موسیقی ایرانی چندان هم کم سوز نبود و همه چیز در ساز و آواز خلاصه نمی‌شد. نقطه تاریک امسال برای اهالی موسیقی، خداحافظی با مردان بزرگی بود که دیگر در میان ما نیستند. اتفاقات و درگذشت تعدادی از اهالی موسیقی باعث شد تا داغ دل موسیقی در کنار لغو کنسرت‌ها و ماجرای دنباله‌دار مجوزها بیشتر و شدیدتر از قبل شود؛اما این تمام ماجرای سال 95 نبود و ما با پدیده‌ها و اتفاقات قابل توجه دیگری رو‌به رو بودیم که در ادامه این گزارش به مرور آن‌ها می‌پردازیم.

بدون شک پدیده عرصه موسیقی سال 95،حامد همایون بوده است و بس.خواننده گمنامی که تک آهنگ‌هایش خیلی زود فراگیر شد و به شهرت رسید.تا جایی که آهنگ «چترخیس» از هر ترک دیگری بیشتر دانلود شد. آهنگی که البته با نام عجیب«به به!» بیشتر شناخته می شد و حتی این نام من درآوردی حتی به پشت در سی دی فروشی‌ها هم رسید.همین کافی بود تا این هنرمند جوان خیالش راحت باشد که انتشار آلبومش با موفقیت خوبی برخوردار خواهد بود و«دوباره عشق» را روانه بازار کرد.

علاقه خوانندگان به بازیگری و برعکس اصلا چیز عجیب و تازه‌ای نیست.اما سال 95 یکی از پررنگ ترین سال‌ها در این زمینه بود.حضور بنیامین بهادری در فیلم «سلام بمبئی» و بازی در کنار همسرش،از اتفاقات جنجالی و پر سر وصدای امسال بود.نقش آفرینی که با چند قطعه برای این فیلم هم همراه بود.از طرف دیگر محمدرضا فروتن که به غیر بازیگری،به شاگردانش در دانشگاه حقوق درس می‌دهد،یک شغل دیگر هم به تخصص‌هایش اضافه کرد و آلبوم«می فهممت» را منتشر کرد.البته تجربه نشان داده که این رفت و آمدها چندان هم پربار نیست.

حافظ ناظری هم از آن چهره‌های جذاب سال 95 در زمینه موسیقی بود. او که با انتشار آلبوم«ناگفته‌ها» که اولین بار توسط کمپانی سونی منتشر شده بود،حضور رسمی خود را در ایران آغاز کرد و تور کنسرت‌هایش با پدرش،یک موفقیت چشمگیر برای او بود. اما آن چیزی که حافظ ناظری را به یکی از پدیده‌های امسال تبدیل می‌کند.مصاحبه‌ها و اظهارنظرهای او بوده است. باورتان می‌شود که حافظ ناظری ادعا کرده است که به هیچ وجه موسیقی را از پدرش یاد نگرفته است؟

اصل بر این است که جشنواره موسیقی فجر مهمترین رویداد موسیقی کشور باشد، اما حداقل امسال که این‌گونه نبود و سرنوشتی شبیه به حشنواره فیلم فجر داشت.بی نظمی های ابتدایی در تاریخ برگزاری جشنواره باعث شد تا بسیاری از گروه‌ها و خوانندگانی که پای ثابت این جشنواره بودند ،نتوانند و یا نخواهند که در این جشنواره شرکت کنند.اما درخشش دوباره مهیار علیزاده و علیرضا قربانی با آلبوم‌های«من عاشق چشمت شدم» و«دختر پری وار» از اتفاقات مثبت و به یاد ماندنی این جشنواره بود.

هرقدر که موسیقی پاپ سال بی تاثیری را پشت سرگذاشت، موسیقی تلفیقی و بندهای مختلف موسیقی،سال فوق العاده‌ای را پشت سر گذاشتند.درخشش گروه«دال» و آلبوم پرفروش«گذر اردیبهشت» اولین درخشش این ژانر از موسیقی در سال 95بود.در ادامه آن گروه‌های دنگ شو، بمرانی، داماهی و اجرای تیتراژ سریال «لیسانسه‌ها» به وسیله پالت نیز تجربه‌هایی مشابه را از سر گذراندند تا سناریو موفقیت گروه‌های تلفیقی به طور کامل کلید بخورد.

جشنواره موسیقی مستند حقیقت شاید بی ربط ترین اتفاق به حال و هوای موسیقایی سال 95 باشد،اما حضور فیلم زینب تبریزی در این جشنواره یک جرقه شیرین برای این ماجرا بود.فیلم والسی برای تهران که یک مستند درباره نوازندگان موسیقی خیابانی و هنرمندی به نام مهرداد مهدی بود،آن قدر شیرین از آب درآمد که بتواند در این فهرست قرار بگیرد.مهرداد مهدی نوازنده خیابانی آکتردءون که در زمان اکران فیلم نیز به صورت زنده روی صحنه اجرا کرد،سالدجالبی را پشت سر گذاشت و با انتشار آلبوم"والس های تهران"همه چیز برایش رویایی تمام شد؛اما ماجرا زمانی هیجان انگیزتر می شود که بدانیم موسیقی فیلم فروشنده که برنده اسکار شده است هم اثر همین نوازنده است و حالا از خیابان های تهران تا مراسم اسکار را به چشم به هم زدنی طی کرده است.

سیامک انصاری از آن دسته آدم‌های دوست داشتنی و خاکی است که بدجوری به دل آدم می‌نشیند.شخصیت توئیتری این هنرمند نیز دست کمی از نقش‌هایش در کارهای مدیری ندارد.نتیجه حمایتش از علیرضا عصار و حضور در کنسرت علیرضا عصار شبیه به یکی از سکانس‌های قهوه تلخ بود.اما نتیجه کار در اجراهای علیرضا عصار اصلا شباهتی به نتیجه نظر سنجی سیامک انصاری نداشت تا این خواننده ساکت در سال‌های اخیر با یک بازگشت رویایی روبرو شود و دل هوادارانش را شاد کند.

اسکار اصغر فرهادی تنها جایزه بین‌المللی و هیجان انگیز امسال نبود و موسیقی ایرلنی نیز در جشنواره های بین المللی به واسطه کیهان کلهر نامش درخشید.صحبت از جایزه گرمی پرحرف و حدیثی است که آلبوم"sing me home"را به دست آورد و رسانه های ایرانی و پیج های مجازی تمام قد سندش را به نام کیهان کلهر زدند؛اما واقعیت این بود که برنده اصلی این جایزه گروه کلهر به سرپرستی"یویوما"نوازنده ویولن سل بود و کیهان کلهر به عنوان یکی از نوازندگان گروه در چند قطعه آن همکاری داشت.جایزه ای که پیش از این تنها محمدرضا شجریان و حسین علیزاده توانسته بودند برای آلبوم‌های«فریاد» و «بی تو به سر نمی شود» برای دریافت آن کاندیدا شوند.

به جرات می‌توان گفت موسیقی پاپ ایران که شاهراه ژانر موسیقی در چند دهه اخیر بوده است،یکی از کم ستاره‌ترین روزهایش را سپری کرد و غیر از چند بارقه امید کم‌رنگ چندان فروغ چشمگیری نداشت؛اما در این میان آقای خاص باز هم جنجالی، پرکار و اما ستاره بود.صحبت از محسن چاوشی است که سال‌ها را با «امیربی گزند» شروع کرد و با گرفتن تندیس جشنواره موسیقی فجر، کار را به بهترین شکل تمام کرد.البته جنجال‌های آقای خاص نیز کم نبود و از جنگ رسانه‌ای با داریوش مهرجویی گرفته تا جنجال در برنامه استیج و انتشار ویدئو و بیانیه، سالی پرتنش را برای او به وجود آورد تا بعد از تجربه فوق‌العاده سریال «شهرزاد»،چاوشی یک سال جنجالی را تجربه کرده باشد.

قطعا یکی از کمبودهای موسیقی در ایران، تصویر و کلیپ‌های ویدئویی است. آپشنی که به هزار و یک دلیل، چندان جدی گرفته نشده است و به غیر از چند تلاش‌های پراکنده و چند سال یک بار شاهد اتفاق دیگری نبوده‌ایم.اما انگار سرانجام این تابو در حال شکستن است باید شاهد انتشار کلیپ‌های موسیقی نیز باشیم. آلبوم تصویری گروه پالت، کلیپ تصویری"گذشتن و رفتن پیوسته"گروه بمرانی و در آخر کلیپ محسن چاوشی که برای خندوانه ساخته شده بود،حرکت آغازین و قابل توجه در این زمینه است.

انتهای پیام/