به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از یزد؛ آخرین پنجشنبه سال همه آرامستان ها به رسم  بر پایی سنت دیرینه پنجشنبه آخر سال پر می شود از حضور ما زندگان، حضوری توام با ابرهای اسفند ماه و زمستانی که روزهای آخر بودنش را نفس می کشد و بهاری که بی تاب آمدن است.

پنجشنبه آخر سال، دلت می ماند که دلگیر شود از نبودن آنهایی که دوستشان داری و یا خوشحال شد از بی تابی بهاری که می خواهد بار دیگر همه رستنی های سبز رنگش را به تو هدیه کند.

 مبهوت و سرگردان می مانی از این کنتراست بزرگ معنوی خالق بی همتا، همان کنتراستی که در حکمت خداوندی ریشه دارد، همانی که بارها و بارها از کودکی برایمان قصه گفت "یکی بود یکی نبود” و حالا این تویی که این قصه ات را برای دیگری همان گونه آغاز می کنی که یکی بود و یکی نبود.

آرامستان ها پر است از حمد و سوره  هایی که به زبان می آوریم ، پر است از  حسرت هایی که برای نبودن عزیزی کشیده می شود و به حرمت حکمت خداوند با گفتن هر چه حکمت اوست فرو می نشیند.

پنجشنبه آخرسال غم انگیز ترین خانه تکانی سال ,غبارروبی قبور رفتگان است .

انتهای پیام/ی