به گزارش گروه ورزش باشگاه خبرنگاران،مصاحبه گرفتن از بازیکنان خارجی یک حال و هوای جالبی دارد،به خصوص اینکه قرار باشد گفت و گویی به غیر از فوتبال باشد.یکی از مصاحبه های نوروزی امسال را به رابسون جانواریو و لئوناردو پادوانی دو مدافع برزیلی استقلال اختصاص دادیم.دو مدافعی که در برزیل بچه محل بوده اند و حالا بعد از سال ها در ایران همبازی شده اند.به قول معروف عجب تصادفی.گپ نوروزی ما با برزیلی های بلند قامت استقلال را بخوانید.

فرض کنید چند دقیقه دیگر سال جدید ایرانی تحویل می شود دوست دارید چه کسی به عنوان اولین نفر وارد منزل شما شود؟

رابسون :اگر خانواده کنارم باشند که مثل همه دوست دارم خانواده بیایند ولی در ایران پادو گزینه من است.

پادو: خانواده ام. البته دوست دارم خانواده ام کنارم باشند و دوستانی بیایند که علاقه زیادی به آنها داشته باشم.مثل بعضی از بازیکنان تیم البته شخصی است و نمی توانم اسم ببرم.یکی،دو تا از بازیکنان استقلال را بیشتر دوست دارم البته منصوریان هم گزینه خوبی است البته شنیده ام در ایران رسم است که کوچکتر به دیدن بزرگتر می رود پس من باید به دیدن منصوریان بروم.

به خودت در یک سال گذشته به لحاظ اخلاقی و رفتاری چه نمره ای می دهی؟

رابسون:من نمی توانم به خودم نمره بدهم.شما باید به عنوان طرف مقابل این کار را بکنید.

پادو:من که از خودم راضی ام اما رابسون راست می گوید ما نمی توانیم به خودمان نمره بدهیم.

پس به همدیگر نمره بدهید؟

رابسون: من از 10 به پادو نمره 10 می دهم.هم از لحاظ فنی قبولش دارم و هم اخلاقی.با اینکه پادو حدود 10 سال از من بزرگتر است اما همیشه هوای من را داشته است.از وقتی هم که به استقلال آمده ام خیلی حمایتم کرده.

پادو:حالا که رابسون به من نمره کامل داد منم مجبورم به او 10 بدهم.

چقدر به کارهایی که انجام می دهید فکر می کنید؟

رابسون:من ذهنم را درگیر گذشته نمی کنم.چیزی که نمی توانم تغییرش بدهم را فراموش می کنم و از آن می گذرم.وقتم را برای گذشته صرف نمی کنم.

پادو:من عادتم هستش هر شب قبل از خواب به همه کارهایی که در طول روز انجام دادم فکر کنم و کارهایی که ناراحت کننده بود را تکرار نخواهم کرد.

اگر به شما بگویند آخرین سال زندگی تان است چه کارهایی انجام می دادید که تا حالا انجام نداده اید؟

پادو:من همیشه همین جوری زندگی می کنم.احساس می کنم امروز روز آخر زندگی من است.سعی می کنم طوری زندگی کنم که کسی را ناراحت نکنم.

رابسون:سعی می کنم فوتبالم را با اشتیاق بیشتری بازی کنم.سعی می کنم کنار خانواده ام باشم.یا می روم آنجا یا آنها را با خودم به ایران می آورم. با دوستانی که بیشتر دوست شان دارم وقتم را صرف می کنم و زمان را از دست نمی دهم.

فرض کنید الان قصد سفر به برزیل دارید.اولین سوغاتی که از ایران می بردید چه چیزی است؟

پادو:بستگی دارد.اگر طرفم خوش خوراک باشد که قطعا پسته و آجیل ایران را می برم.برای کسی که علاقه مند به لوازم سنتی است مجسمه می برم.برای خانواده ام حتما فرش و صنایع دستی خواهم برد.

رابسون:نمی توانم بگویم چه چیزی می خرم ولی هر چیزی که خودم دوست داشته باشم را برای آنهایی که قرار است سوغاتی ببرم خریداری می کنم.خیلی سوال سختی هستش ولی حتما از پادو کمک می گیرم.

حاضرید برای این که اسمتان تا ابد به عنوان یک انسان خوب بماند چه کارهایی انجام دهید؟

پادو:من تلاش می کنم تا بخشی از درآمدم را صرف کارهای خیریه کنم.فکر می کنم این رسالتی هستش که به عنوان یک ورزشکار باید انجام بدهم.

رابسون:سعی می کنم فوتبالیست بزرگ بسازم.سعی می کنم آدم خوبی در فوتبال باشم ولی هنوز به بیرون از فوتبال خیلی فکر نکردم.باید روی این سوال فکر کنم بعدا.

به لحاظ فوتبالی در سالی که گذشت چقدر اتفاقات خوب برای تان افتاد چقدر بد؟

رابسون:همبازی شدن با یک بازیکن خوب برزیلی که هم ایالت ماست و پیشکسوت من هم محسوب می شود بهترین اتفاق امسال بوده.بدترین اتفاق هم بر می گردد به حذف از جام حذفی که خیلی تلخ بود.

پادو:اتفاق خوب؟!من همه اتفاقاتی که برایم می افتد را خوب می دانم،اتفاق بد هم چیزی یادم نمی آید.بازی بد یا اتفاق تلخ چیزی یادم نمی آید. بگذریم.

از نوروز ما چه می دانید؟

پادو:من چند سال است که در ایران فوتبال بازی می کنم و می دانم شما عیدی دارید که کمی به کریسمس ما نزدیک است.با این تفاوت که شما سفره پهن می کنید،ما درختچه.عید شما اول بهار هستش و من در چند اردویی که بودم رسم های نوروزتان را دیده ام.سر سفره هفت سین شما نشستم.این را هم من دانم که نوروز شما با بهار طبیعت آغاز می شود و برای تان خیلی مهم است.

رابسون:من هم همین هایی ر ا می دانم که پادو گفت.می دانم که این عید به تمدن و تاریخ شما بر می گردد و برای من هم قابل احترام است.

جذاب نوروز برای شما بیشتر است یا کریسمس؟

رابسون:چون من هنوز نوروز را تجربه نکرده ام طبیعی است که ندانم چه جذابیت هایی دارد.الان کریسمس.

پادو:نوروز برای من جذاب تر است.ما تا به حال نوروز نداشتیم و همین مسئله برایم تازگی دارد.نمی توانم مقایسه کنم این دو عید را اما کریسمس را بیشتر دوست دارم و نوروز هم برایم جذابیت بیشتری دارد.

تا حالا از بابانوئل کادو گرفتید؟

رابسون:بله خیلی.وقتی بچه بودم خیلی کادو گرفتم.

پادو:من الان باید نقش بابانوئل را بازی کنم و به خانواده ام هم کادو بدهم.بچه که بودم به رسم همیشگی کادو گرفتم و حالا که سنی از من گذشته باید به عنوان بابا نوئل به بچه ها کادو بدهم.این سلسله مدام تکرار می شود.

شما شب عید چه غذایی درست می کنید؟

رابسون:بستگی دارد در کدام کشور باشیم.بوقلمون،غذای تند محلی با سس مکزیکی،استیک گوشت.دلم خواست...

پادو:در ایران دیدم شب عید ماهی می خورند با برنج سبز.یک بار خونه همبازی ام این غذا را خوردم و یک بار هم در رستوران ایرانی این غذا را با خانواده ام خوردم.

از غذاهای ایرانی سعی کرده اید طرز پخت کدام غذا را زودتر یاد بگیرید؟

رابسون:من علاقه ای به آشپزی ندارم.قراردادمان هم به کمشلی است که غذا برایمان می آورند.

پادو:جوجه کباب...به خاطر اینکه چاقم نمی کند و مشکلی برای ورزش  کردنم به وجود نمی آورد به نظرم خوب است.هیچ وقت آشپزی دغدغه من نبوده.این بخش مردانه نیست البته جاهایی که بوده مجبور شدم غذا درست کنم.من آدمش نیستم.

ایران مکان های تاریخی زیادی دارد.از کجا بیشتر خوشتان می آید؟

پادو: در چند سالی که در ایران بودم جاهای زیادی رفتم.مثلا اصفهان،شیراز،یزد،کویر، مشهد و دریا را دیدم و نمی توانم به طور مشخص بگویم کجا!ولی دو جا را دیدم که خیلی برای شما با ارزش و قابل احترام بود؛یکی زیارتگاهی بود در مشهد-حرم مطهر امام رضا(ع)-و یکی دیگر هم آرامگاه کوروش.وقتی به این دو جا رفتم متوجه شدم که اینجا محل تفریح نیست،بلکه محلی برای ادای دین و احترام به شخصیت های بزرگ است.

رابسون:من اطلاعاتم را از پادو می گیرم.امسال بازی های استقلال فشرده بوده و فرصت تفریح پیدا نکردم.وقت پیدا کنیم حتما به جاهایی که پادو در موردش حرف می زند خواهم رفت.برف تبربز را دیدم و خوشم آمد.از ساختمان سازی های اصفهان خوشم آمد.از دوستان برزیلی ام در ایران خیلی در مورد محل های زیبا شنیده ام ولی از همه برایم جالب تر این است که در یک فصل یک قسمتی از کشور برفی است و قسمت دیگر گرم و آفتابی.

شما لحظه تحویل سال دعا یا آرزو هم می کنید؟

پادو:طبیعی است این کار.یا می نویسم یا از روی احساس لحظه ای آرزو می کنم.آرزو یک چیزی شخصی است و انتظار نداشته باش آرزویم را برایت بگویم ولی چیزی که هست آرزوی سلامتی و شادابی برای همه دارم.

رابسون:آرزوها من کاملا شخصی است.

مثلا آرزو نکرده اید کاش جای نیمار یا رونالدینیو بودید؟

پادو:با حنده؛از من چنین آرزویی دیگر گذشته.آرزو می کنم آدم سالم و خوبی باشم تا به آنهایی که برایم مهم هستند کمک کنم.

رابسون:نیمار یا رونالدینیو؟!کافو و دکتر سوکراتس این اسم هایی است که یک برزیلی را قلقلک می دهد.رونالدو،روماریو،روبرتو کارلوس،دونگا ولی باز دلم می خواهد خودم باشم.دوست دارم در سطح آنها بازی کنم اما خودم را دوست دارم.

سقف آرزوی شما کجاست؟

پادو:آرزو سقف ندارد واقعیت سقف دارد.از رویا و تخیل فاصله گرفتم.یک آدم 30 ساله زمانی برای رسیدن به آرزوهای سخت ندارد.باید واقع بین بود.

رابسون:با این توضیحی که پادو داد من فرصت زیادی برای رسیدن به آرزوهایم دارم اما کسی را نمی توانم در رویای خودم شریک کنم.توضیح بیشتری نمی توانم بدهم.

من را برزیلی فرض کنید و خودتان را ایرانی.چه کادویی برای نوروز به من می دهید؟

پادو:چون شناختی ندارم نمی توانم حرفی بزنم.اگر شکمو باشید که آجیل و گرنه که یک کتابی را به شما هدیه می دهم که داخل خانه شما هم دیده ام.یا کتاب مذهبی یا کتاب شعر.

رابسون:با خنده،اول برای من یک کادو می آورید،من هم با توجه به قیمت و ارزش آن برای شما کادو می آورم.