به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان طرح برگزاری جام جهانی فوتبال از سال 1919 که ژول ریمه به ریاست فدراسیون فوتبال فرانسه برگزیده شد، به میان آمد. وی 11 سال تمام، ایده خود را دنبال کرد تا سرانجام موفق به اجرای آن شد. البته در این راه دولت فرانسه به ژول ریمه کمک های زیادی کرد.  
 
ژول ریمه 24 اکتبر 1871 میلادی در ناحیه «توله‌ اوت مون» فرانسه به دنیا آمد. دوران کودکی خود را مثل دیگر کودکان سپری کرد اما در نوجوانی موفق شد مسابقات محلی فوتبال را برپا کند. پس از آن با همکاری سرپرستان تیم‌ها، سنگ بنای اتحادیه فوتبال فرانسه را بنا نهاد. از طرفی تحصیلات خود تا سطح وکالت ادامه داد و سرانجام ژول با تلاش فراوان به ریاست فدراسیون فوتبال فرانسه رسید.  
 
وی هانری دلونای را به عنوان معاون انتخاب کرد (دلونای توانست مسابقات جام ملت های اروپا را در سال 1960 بنیان گذارد.) ژول ریمه در دهه سوم قرن بیستم پس از گورین فرانسوی و برلی و ولفال انگلیسی، سومین فردی بود که ریاست فدراسیون بین‌المللی فوتبال را برعهده گرفت و در اندیشه خلق جام جهانی به نقاط مختلف جهان سفر کرد. وی ایده برگزاری جام جهانی را همه جا مطرح کرد، اما در اروپا به ویژه در بریتانیا نتوانست طرفدارانی پیدا کند. با این وجود در جنوب اروپا (ایتالیا، اسپانیا، پرتقال و یوگسلاوی) و آمریکای جنوبی (برزیل، آرژانتین، اروگوئه و شیلی) حامیانی به دست آورد  که در نشست سال 1928 فدراسیون جهانی فوتبال به ریمه  برای به ثمر رساندن ایده‌اش کمک زیادی کردند.

کنگره فوتبال 26 می 1928 همزمان با برگزاری بازیهای المپیک آمستردام برگزار شد و ژول ریمه توانست با رأی‌ موافق کشورهای آمریکای جنوبی طرح برگزاری جام جهانی فوتبال را به تصویب برساند. در آن زمان انگلیسی‌ها خود را از فوتبال مدرن جدا کرده بودند و کشورهای اروپای شمالی هم رابطه خوبی با ژول ریمه و برنامه هایش نداشتند. با این وجود وی توانست ایده‌ ای که سال 1920 در کنفرانس آنتورپ مطرح کرده بود، پس از هشت سال به نتیجه برساند. (در رأی‌گیری به عمل آمده در فدراسیون جهانی فوتبال 26 عضو رای موافق و دانمارک، فنلاند، نروژ، سوئد و استونی رأی مخالف دادند)
 
8 سپتامبر 1928 در کنفرانس زوریخ سوئیس موافقت شد که از سال 1930، جام جهانی هر 4 سال یکبار برگزار شود.
 
اعضای فیفا برای انتخاب اولین میزبان جام جهانی با مشکلات متعددی روبه‌رو شدند اما ژول ریمه با درایت خود اروگوئه قهرمان المپیک 1924 و 1928 در رشته فوتبال را برای میزبانی در نظر گرفت. وی با پیش کشیدن بحث حرفه‌ ای و آماتور بودن بازیهای المپیک به این صورت که اگر بازیکنان حرفه‌ای از فوتبال المپیک حذف شوند، اروگوئه قدرت خود را در صحنه بین‌ المللی از دست می دهد و همچنین با مانور بر روی امکان برپایی جشن صدمین سال استقلال در سال 1930 برای اروگوئه‌ای‌ها، این کشور را به قبول میزبانی نخسین دوره جام جهانی مجاب کرد. سرانجام در 18 می 1929 در کنگره فیفا که در بارسلون اسپانیا برگزار شد، اروگوئه میزبانی جام جهانی را پذیرفت. 

اما مشکلات برگزاری نخستین دوره جام جهانی به همین جا ختم نشد. زد و بندهای سیاسی و تحریم چند عضو اروپایی، از جمله چهار اتحادیه فوتبال بریتانیا، تعداد شرکت‌ کنندگان اولین دوره را به 13 تیم کاهش داد که این تعداد نه تنها کافی نبود، بلکه حتی برای شکل‌گیری چهار گروه 4 تیمی نیز کفایت نمی‌کرد.  
 
از طرفی مسافرت اروپایی‌ها به اروگوئه مشکلات فراوانی برای آنها به همراه داشت، به گونه ای که سه هفته طول کشید تا تیم رومانی در این رقابت‌ها حاضر شود. البته اساسی‌ترین مشکل اروگوئه نداشتن ورزشگاهی مناسب برای انجام دیدارها بود. مقامات اروگوئه فقط هشت ماه وقت داشتند تا ورزشگاهی عظیم در شهر مونته ویدئو پایتخت اروگوئه بنا کنند. با توجه به امکانات محدود، دولت از مردم اروگوئه تقاضای کمک کرد و مردم سراسر کشور با تمام توان در این امر خارق‌العاده در این اقدام همراه دولتمردان شدند. در آن زمان از وسایل حمل و نقل و ساختمانی امروز خبری نبود و فقط روحیه وطن‌پرستی مردم، میزبانی جام جهانی را امکان پذیر ساخت.
 

نخستین جام جهانی با حضور 13 تیم برگزار شد و جالب این جا است که برای برپایی این جام، خبری از رقابتهای مرحله مقدماتی نبود و اروگوئه قهرمان المپیک  1928 و جشنهای صدسالگی استقلالش، میزبانی این رقابتها را کسب کرد. اروگوئه ای به سرتاسر دنیا برای شرکت در نخستین جام جهانی دعوت نامه ارسال کردند اما تنها 4تیم اروپایی (فرانسه، یوگسلاوی، رومانی و بلژیک) در سفری 2 هفته ای با قایق، به این کشور آمدند و تیمهای ایتالیا، اسپانیا، سوئد و هلند به دلیل مسافت طولانی تا اروگوئه از شرکت در جام جهانی انصراف دادند.

آرژانتین، اروگوئه، بولیوی، پرو، پاراگوئه، شیلی،برزیل، آمریکا، مکزیک، بلژیک، رومانی، فرانسه و یوگسلاوی 13 تیم شرکت کننده در این رقابت ها بودند که پس از پایان دور گروهی تیم های آرژانتین، یوگسلاوی، اروگوئه و آمریکا به عنوان چهار تیم صدرنشین به مرحله نیمه نهایی رسیدند.
 
در این مرحله اروگوئه و آرژانتین با نتایج مشابه 6 بر یک به ترتیب یوگسلاوی و آمریکا را شکست دادند و به فینال راه یافتند.

روز 30 ژوئن 1930 این 2 تیم با قضاوت جان لانگنوس مکزیکی در حضور حدود 93 هزار تماشاگر ورزشگاه سنتناریو مونته ویدئو، نخستین فینال جام جهانی را برگزار کردند که در پایان شاگردان آلبرتو سوپیسی در تیم اروگوئه با گل های پابلو دورادو، پدرو سی، سانتوس ایریاته و هکتور کاسترو چهار بر 2 آرژانتین را با سرمربی گری "فرانسیسکو اولازار" و "خوان خوزه تراموتولا" شکست دادند و نخستین قهرمانی جام جهانی  را کسب کردند. 2 گل "آلبی سلسته" را هم در این فینال گیلرمو استابیله و کارلوس پیوسل به ثمر رساندند.
 
"هکتور اسکارونه" اروگوئه ای برترین بازیکن جام و "گیلرمو استابیله" آرژانتینی با 8 گل، بهترین گلزن رقابت ها لقب گرفتند.
 
در 18 بازی این جام 70 گل به ثمر رسید و میانگین 3/9 گل در هر بازی ثبت شد. همچنین 513700 نفر با حضور در ورزشگاه "سنتناریو" این رقابت ها را از نزدیک تماشا کردند که میانگین 28538 نفر به ازای هر بازی را ثبت می کند.

نکات جالب جام جهانی 1930
 
بازی رده بندیدر این جام  برگزار نشد و از بین آمریکا و یوگسلاوی که به نیمه نهایی راه یافته بودند، با توجه به اینکه هر دو تیم تعداد برد و امتیاز برابر داشتند، آمریکا بدلیل تفاضل گل بهتر (البته تنها 1 عدد اختلاف) به عنوان تیم سوم معرفی شد.
 
بازی افتتاحیه بین فرانسه و مکزیک برگزار شد.
 
در این دوره هیچیک از بازی ها مساوی نشد.
 
بازی آرژانتین و شیلی آنقدر خشن شد  تا در اواخر نیمه اول، پلیس را وادار به مداخله نمود.
 
روز پس از بازی فینال، آرژانتینی ها به علت ناراحتی از شکستشان، به سفارت اروگوئه در بوینوس آیرس حمله کردند.

انتهای پیام/