به گزارش
گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ روزنامه نیویورک تایمز در سرمقاله خود نوشت: کدامیک از برنامه های انتخاباتی دونالد ترامپ واقعا به سود اقتصاد کشور است؟ کدام یک از این برنامه ها به طور حتم با حمایت کسانی که علیه او رای داده اند مواجه خواهد شد؟ و کدامیک از آنها است که از رادار کاخ سفید کاملا خارج شده است؟
جواب تمامی این سؤال ها یکی است. آقای ترامپ قول داده بود تا با به کار گیری نیروهای زبده کاری و خرج 1 تریلیون دلار زیرساخت های کشور، مانند پل های در حال ریزش، خیابان های ناهموار و مملو از پستی بلندی، قطارهای زنگ زده و فرودگاه های مندرس و از مد افتاده را بازسازی کند. پس از یک ماه از ریاست جمهوری او، هیچ خبری از این برنامه ها نیست و با این وضعیت نباید انتظار داشت که به زودی نشانه ای از آنها دیده شود.
بخشی از این مشکل ناشی از کندی شکل گیری کابینه ترامپ دانسته می شود. اما شواهد بر آن است که این برنامه برای مطالعات بیشتر و تجدیدنظرهای احتمالی به حالت تعویق در آمده است. هفته گذشته منابعی از حزب جمهوریخواه به آژانس خبری اکسیوس گفتند که کاخ سفید از پروژه نوسازی زیرساخت ها تا سال 2018 رونمایی نخواهد کرد. کنگره هم درگیر مسأله دیگری است و سعی دارد خدمات درمانی اوباما-موسم به اوباماکر- را ملغی کرده و در پی آن مالیات ها را کاهش دهد. در این راستا سران دو مجلس نمایندگان و سنا، پل رایان و میچ مک کانل، تمایلی به بررسی طرحی به بزرگی افزایش هزینه ها در مسائل زیرساختی ندارند.
البته کاملا مشخص هم نیست که ترامپ با اعلام برنامه یک تریلیونی دقیقا چه منظوری داشت. در دوران انتخاباتی او اعلام کرد که دولت این مبلغ را برای تعمیر جاده ها و راه آهن و دیگر مسائل از این دست انجام خواهد داد. اما یکی از هوادان اصلی او ویلبر راس که به زودی وزیر بازرگانی خواهد شد، درگزارشی به همراه پیتر ناوارو، یکی از مدرسان اقتصاد- که یکی از شوراهای بازرگانی رئیس جمهوری را سرپرستی می کند- از اعطای اعتبارات مالیاتی به توسعه دهندگان بخش خصوصی صحبت کردند. این امر ثروتی باد آورده را در بر خواهد داشت. اما این اعتبارات سرمایه گذاری مورد نیاز در بخش سیستم های آبی، حمل و نقل انبوه و دیگر مسائل زیرساختی که شامل اموال عمومی می شود، را موجب نخواهد شد. زیرا بخش خصوصی تمایلی به سرمایه گذاری در این امور ندارد.
بسته بزرگ زیرساخت ها که سرمایه گذاری مستقیم دولت را می طلبد، در صورت اجرایی شدن، به مثابه گل پیروزی در قبال سیاست های غلط اتخاذ شده تاکنون مانند ساخت دیوار مرزی یا کاهش مالیات ثروتمندان، تلقی خواهد شد.
کارشناسان بر این باورند که دولت باید اعتبارات پروژه های عمومی را افزایش دهد، تا بتواند شرایط را برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی فراهم آورد. جامعه مهندسان عمران آمریکا رتبه D+ را به زیرساخت های کشور داده اند و گفته اند که تا سال 2020 باید 3/6 تریلیون دلار در این بخش سرمایه گذاری شود.
ترامپ با انجام این پروژه ها محبوبیت خود را نیز می تواند افزایش دهد، امری که او بسیار به آن احتیاج دارد، زیرا 55 درصد مردم با او و سیاست هایش مخالف هستند. سال گذشته در نظرسنجی که گالوپ انجام داد، سه چهارم مردم اعلام کردند که مایل به سرمایه گذاری بیشتر دولت فدرال در پروژه های عمومی هستند.
در این راستا ترامپ با مخالفت های کمتری هم روبرو خواهد بود، زیرا دموکرات هایی مانند سناتور برنی سندرز از ورمونت، از دولت تقاضا کرده اند تا با آنها در این زمینه همکاری داشته باشد.
با اینکه شرایط نسبت به سال 2009 متفاوت است اما ترامپ نتوانسته کاری که اوباما در ظرف 6 هفته انجام داد-یعنی دریافت چراغ سبز کنگره برای سرمایه گذاری مستقیم 1 تریلیون دلاری دولت- را به ثمر برساند.
با میزان شتاب کنونی دولت، برنامه احیای عظمت آمریکا که ترامپ از آن سخن می گفت شاید هرگز به واقعیت نزدیک نشود و تنها به چند شعار و کلاه های قرمزی که روی آن قولهایی توخالی و پوپولیستی نوشته شده بود، ختم شوند.
انتهای پیام/