یک سالی از آغاز درس خارج می گذشت که [سید علی] نخستین کنش های سیاسی را تجربه نمود. این فعالیت ریشه در علایق فراموش نشدنی او به نواب صفوی داشت.

عباس غله زاری، مدیر دبستان قائم و مخبر نشریه ندای حق، یکی از دوستان نواب، در 1335 ش به مشهد آمد. همراه او سید جعفر شبیری زنجانی بود که با وساطت هادی عبدخدایی با سیدعلی دوستی پیدا کردند.

غله زاری خاطرات فراوانی از زندگی، تلاش ها، مشی و مرام، و نشست و برخاست نواب نقل کرد و رنگ شیفتگی را در جان شیفته سیدعلی پررنگ تر نمود.

 

ماه محرم نزدیک بود بنابر سنت آن زمان، سینماهای مشهد در دو ماه محرم و صفر یکسره تعطیل می شد. استاندار جدید، سید مهدی فرخ، اعلام کرد که این تعطیلی تا چهاردهم محرم بیشتر طول نخواهد کشید. اما با نخستین سر و صدایی که علیه تصمیم وی بلند شد، چند روزی به تعطیلی سینماها در ماه محرم افزود.

این تبدیل برای برای آنانی که فرصتی برای ابراز اعتراض یافته بودند، قانع کننده نبود. «ما نشستیم با همدیگر ...اعلامیه نوشتیم که [در میان آن] ... این حدیث نهج البلاغه بود که "و ما اعمال البر کلها و الجهد فی سبیل الله عندالامر بالمعروف و النهی عن المنکر الا کنفثه  فی بحر لجی [و همه کارهای نیک دنیا و جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهی از منکر چون دمیدنی است به دریای پر موج پهناور]" ...دست نویس [بودند.] کپی میگذاشتیم ...هر اعلامیه ای ...حدود سه ساعت طول می کشید نوشتنش. مضمونش تحریک مردم در امر به معروف ونهی از منکر بود.»

غیر از سید علی، شبیری زنجانی، هادی عبدخدایی، عباس غله زاری، وحید دامغانی و یکی دو نفر دیگر اعضای این گروه کاتب را تشکیل می دادند. نامه ها با خطوط و املاهای متفاوت نوشته می شد تا نویسندگان آن شناخته نشوند. آنها را از دفاتر گوناگون پست برای فرخ، استاندار جدید، فرستادند. اما سرانجام فرخ دست فرستندگان نامه ها را خواند و سنت تعطیلی 58 روزه سینماها را در دو ماه محرم و صفر به 20 روز کاهش داد.

منبع:مشرق

انتهای پیام/