به گزارش خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، درحالی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارش فصلی خود میزان ذخائر اورانیوم کم‌غنای ایران را کمتر از محدوده تعیین شده در برجام اعلام کرده است که چند روز گذشته یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز در مصاحبه ای با روزنامه فایننشیال تایمز، پایبندی ایران به مفاد و شروط برجام را اعلام کرد و در عین حال باوجود انتقادهای شدید ترامپ از برجام، اطمینان داد که آمریکا توافق هسته ای با ایران را لغو نخواهد کرد.

به اعتراف آژانس بین المللی انرژی اتمی شواهد و مستندات موجود موئید پایبندی ایران به مفاد توافق هسته ای است با این وجود دونالد ترامپ همچنان پای از کفش مملو از ریگ خود در نیاورده و به هربهانه ای و در هر سخنرانی با گریزی به توافق هسته ای با ایران، آن را به باد انتقاد می گیرد و مذاکره کنندگان با ایران را مورد شماتت قرار می دهد.

با تمام سنگ اندازی های ترامپ، آمانو در گفتگو با این روزنامه توافق هسته‌ای با ایران را بیش از انتظارات و پیشبینی ها پایدار و مستحکم خواند  افزود: «پیدا کردن راه حل و بدیل دیگری برای برجام، بسیار سخت است.»

پیش از این نیز "ولید فارس" مشاور ارشد ترامپ در خاورمیانه بر طبل اصلاح یا لغو توافق هسته‌ای با ایران می کوبید و در اظهار نظری مدعی شد که راه‌های متعددی برای اصلاح یا لغو توافق هسته‌ای وجود دارد و ضرورتی ندارد به حرف نظام ایران گوش دهیم که می‌گوید این توافق امضا شده است. او پارا فراتر نیز گذاشت و اعلام کرد که توافق‌نامه‌های بسیاری وجود دارد که امضا شده اما بعدها تغییر کرده است.

در مقابل رئیس سازمان انرژی اتمی در گزارش منتشر شده در فایننشیال تایمز با اشاره بر اینکه برجام، توافق، «دوجانبه» نیست؛ ، بلکه کل جامعه بین المللی آن را امضا کرده است، تاکید کرد واشنگتن به تنهایی نمی تواند درباره ابقا یا لغو برجام، تصمیم گیری کند.

رئیس جمهور آمریکا هر چقدر هم صاحب قدرت بدانیم؛ منشور در حکم قانون اساسی جهان و حقوق بین الملل به وی اجازه نمی دهد تا بیش از حوزه و اختیارات قانونی آمریکا عمل کند چرا که ؛ برجام با پشتوانه حقوق بین الملل (منشور سازمان ملل) در چنین جایگاهی قرار گرفته است. اما آنچه که مسلم است؛ حقوق بین الملل مجموعه ای از اصول و قواعد الزام آوری است که بر گونه‌های مختلف روابط بین المللی حاکم است بطور مثال معاهدات بین المللی از جمله عهد نامه وین ۱۹۶۹ و از جمله منطوق ماده ۲۷ مقرر می دارد: یک طرف معاهده نمی تواند به مقررات داخلی خود استناد و بدین وسیله عدم اجرای آن معاهده را توجیه نماید.

به عقیده کارشناسان از یک سو؛ کشور و دولت ما از منظر حقوقی و سیاسی نیازی به تکرار مذاکرات نمی بیند؛ از سوی دیگر؛ در صورت استمرار رفتارهای رادیکالی آقای ترامپ به نظر می رسد روند فروپاشی یا انزوای آمریکا شدت یابد و در رویکرد فعلی چنانچه اصرار به اصالت دادن به قدرت و نه مشروعیت، از ناحیه مسئولین آمریکا و ادامه رفتارهای متناقض دولت آمریکا در عرصه های مختلف (از جمله تروریست، حقوق بشر و امثالهم) استمرار یابد تصور می رود در سالهای آتی وضعیتی نا معلوم بر جامعه و دولت مردان آمریکا تحمیل خواهد شد.

برخی معتقدند خلأ قانونی وجود دارد که با تحقق شرایطی دست رییس جمهور آمریکا برای انجام اقداماتی باز است ولی این کار به نفع ترامپ نمی‌تواند باشد چرا که تعهدات دولت آمریکا و دولت‌های طرف قرارداد با کشور ایران در قبال جامعه بین المللی است به عبارت دیگر، مربوط به نظم عمومی بین المللی است که به تبع آن مسئولیت دولت را به دنبال دارد براین اساس؛ در این فرآیند هم در حقوق بین الملل عام و هم در حقوق معاهداتی، موجب مسئولیت دولت آمریکا می باشد.

انتهای پیام/