به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، پزشکان بر این عقیده هستند که رژیم غذایی نامناسب، سبک زندگی نادرست، نداشتن تحرک و افزایش آلاینده‌ها دلیلی بر افزایش ابتلا به سرطان است. آمار نشان می‌دهد که از هر هفت نفر یک نفر براثر سرطان جان خود را از دست می‌دهد واز آن بدتر اینکه هر 15 دقیقه یک ایرانی بر اثر سرطان می‌میرد.

سرطان اما بیماری‌ای است که اگر به موقع تشخیص داده شود قابل درمان است یعنی می‌توان با کمی توجه بیشتر آمار مرگ‌ومیر بر اثر سرطان را در کشور کاهش دهیم.
 
مرگ
 
نتایج وسیع‌ترین و جدیدترین مطالعه درباره ۳۲ نوع سرطان در ۱۹۵ کشور جهان نشان می‌دهد تعداد موارد مرگ ناشی از سرطان در ایران از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵ تقریبا دوبرابر شده اما براساس مستندات موجود هنوز سونامی سرطان در ایران اتفاق نیفتاده است. زیرا در بسیاری از کشورها شاهد سونامی سرطان هستیم.
 
معجزه هنوز هست

روزی که دکترها رفیع را معاینه کردند و تشخیص دادند سرطان غدد لنفاوی دارد، امیدش را قطع کردند و تنها جمله‌ای که رفیع شنید، این بود: «برو به فکر برآورده‌شدن آرزوهای باقی مانده زندگی‌ات باش، از امروز تنها یک‌سال وقت داری تا به آرزوهایت برسی.»

رفیع یاد روزهای مریضی‌اش می‌افتد، می‌خندد و می‌گوید: «روزهای سختی بود اما حالا زنده‌ام، یعنی انگار معجزه شده است، زیرا تمام دکترها از درمان سرطان من ناامید بودند تا جایی که هیچ پزشکی شیمی‌درمانی را تجویز نکرد و همه به زمان سپردند. آن روزها را خوب یادم هست، روزهایی که هفته‌های اولش به افسردگی گذشت. تمام فکرم این بود که یعنی دقیقا چند روز دیگر وقت دارم تا به کارهای عقب‌افتاده‌ام برسم.

سرطان اسمش آنقدر ترسناک است که بتواند به تنهایی آدم را از پای درد آورد، در همان روزهای سخت تصمیم گرفتم به تنهایی با بیماری‌ام مبارزه کنم. خوب یادم هست که وقتی دکتر با ناامیدی گفت: «می‌توانی داروی ضدسل استفاده کنی شاید یک درصد جواب بدهد، اما تا به امروز که بیش از 20 سال است سابقه رویا‌رویی با بیماران سرطانی را دارم، ندیده‌ام بیماری که این نوع سرطان را دارد، درمان شود.» «6 ماه داروهای سل را مصرف کردم و بعد از آن برای انجام آزمایش رفتم. معجزه آنجا رخ داد که هیچ اثری از بیماری‌ام نبود. امروز بیش از دو سال است که از روزهای سخت بیماری‌ام می‌گذرد و حالا نگاه خدا را در زندگی‌ام بیشتر از قبل احساس می‌کنم.»
 
کودکان بی‌گناه

وارد بخش مخصوص کودکان که می‌شوید حضور بچه‌هایی که برای درمان آنجا بستری هستند حال‌تان را دگرگون می‌کند، بخشی که همه کودکان سرم به دست بی‌مو و مژه و ابرو در آن زندگی می‌کنند؛ کودکانی که هرگز نمی‌دانند چرا اینجا هستند.

کودکانی که آنقدر کوچک هستند که توان حرف‌زدن هم ندارند اما باید به جنگ سرطان بروند. هر طرف را که نگاه می‌کنی عروسک و وسایل بازی است و داخل تخت‌های نوزادان کودکانی خوابیده‌اند که باید در پارک‌ها و مهدها باشند و سرنوشت آنها را به آنجا کشانده است. نیلوفر با مادرش وارد بخش کودکان می‌شوند، جوانه‌های موهایش نشان می‌دهد به تازگی موهایش درآمده است. با خنده و ترس به سمت تختی که در انتهای اتاق است، می‌رود و به مادرش می‌گوید: «این تخت من بود، یادته. ببین یک نی‌نی دیگه اینجا خوابیده تا خوب شه.» تصور کودکانی مانند نیلوفر از بیماری سرطان با تصور بزرگسالان خیلی فرق دارد، آنها فکر می‌کنند مجبور هستند برای چند روز به جای خانه‌شان در بیمارستان باشند. اما خانواده این کودکان در بیمارستان پیر می‌شوند. مادر نیلوفر می‌گوید: «نیلوفر را خدا بعد از سال‌ها به ما هدیه داد، اما متاسفانه وقتی تنها پنج سال داشت متوجه شدیم که سرطان خون دارد، روزهایی که به سختی گذشت و فکر نمی‌کردیم که دخترم هرگز بتواند دوباره راه برود و دوباره بتوانیم صدایش را بشنویم. او امروز خوبِ خوب است.» سرطان همیشه کشنده نیست، اگر در روزهای اول به دادش برسیم درصد درمانش بالا می‌رود.
 
مرگبارترین

مرگبارترین سرطان‌ها در ایران در سال ۲۰۱۵ شامل سرطان‌های معده، ریه، لوسمی، مری، روده بزرگ، مغز و سیستم عصبی، سینه، پروستات‌، کبد و لوزالمعده هستند.
 
سرطان زنان
 
از هر هفت زن یک زن بر اثر سرطان جان می‌بازد و سرطان پس از بیماری‌های قلبی و عروقی، کشنده‌ترین عامل مرگ‌ومیر به شمار می‌آید.
 
احتمال ابتلا و مرگ ناشی از آن تا حدود زیادی به مکان زندگی افراد بستگی دارد.
 
سرطان سینه، ریه، روده بزرگ، گردن و رحم جزء مرگبارترین سرطان‌ها محسوب می‌شوند که جای نگرانی و تفکر ایجاد می‌کنند.

منبع: روزنامه فرهیختگان

انتهای پیام/