به گزارشحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛مدح حضرت زینب(س)همواره ورد زبان شاعران و مداحان فارسی زبان بوده و ما نیز به مناسبت ولادت این بانوی گرامی اسلام بخشی از اشعار سروده شده در وصف ایشان را در این گزارش آورده ایم:



یا که خدا به خلق پیمبر نمی دهد
یا گر دهد پیمبر ابتر نمی دهد
 
حتی اگر چه فیض الهی به هیچ کس
غیر از  رسول سوره کوثر نمی دهد
 
دختر در این قبیله تجلی کوثر است
بی خود خدا به فاطمه دختر نمی دهد
 
زینب یگانه است و خدا هم به فاطمه
تا زینب است دختر دیگر نمی دهد
 
زینب رشیده ای ست که بر شانه کسی
تکیه به غیر شانه حیدر نمی دهد
 
زینب شکوه خواهریش را در عالمین
دست کسی به غیر برادر نمی دهد
 
او مظهر صفات جلالی حیدر است
یعنی به راحتی به کسی سر نمی دهد
 
زینب همان کسی ست که در راه عفتش
عباس می دهد نخ معجر نمی دهد

علی اکبر لطیفیان

در گیر و دار قافیه ماندن درست نیست
تنها غزل نوشتن و خواندن درست نیست
باید که عاشقانه بلا را به جان خرید
پای غمِ نگار نماندن درست نیست
در کوی عشق صحبت دلدادگی خوش است
حرف دگر میانه کشاندن درست نیست
از دل حرم بساز و بگو یا علی سلام
در سینه غیرِ یار نشاندن درست نیست
حالا در این حرم نظری کن ببین که کیست
دل خانه ی محبت محبوبه ی علی ست
گفتم علی دوباره لبم باده خوار شد
گفتم علی درون دلم انفجار شد
گفتم علی دلم به ثریا عروج کرد
بر شانه ی بُراق محبت سوار شد
گفتم علی جواب شنیدم بلی بلی
دل مستجیرِ مرحمتِ مستجار شد
گفتم علی و سینه ی آشفته گُر گرفت
بر شعله ی ولایتِ مولا دچار شد
یا قاهر العدو و یا والی الولی
یا مظهر العجایب و یا مرتضی علی

محمود کریمی

تازه فهمیدم دلم از خاک پای زینب است
اشک های دیده ام از اشک های زینب است
تازه فهمیدم دلم عصیان نمی گیرد چرا
این دل شوریده ام مست ولای زینب است
تازه فهمیدم که چشمانم چرا بی اشک نیست
از ازل آب و گلم غرق نوای زینب است
تازه فهمیدم که فریادم ز امداد کجاست
نعره های جانم از جنس صدای زینب است
«انتمُ المنصور» می دانید ای عشّاق کیست؟
این شما هستید، یاریتان برای زینب است
نسل عاشورا به صُلب کیست؟ در صلب شماست
ضامن نسل شما سوز دعای زینب است
ای برادرهای پیغمبر به دل هاتان سلام
سینه ی گرم شما مهد عزای زینب است
صورت زخم شما هم چون اسیران بلاست
تا ابد عالم پر از درد و بلای زینب است
خیمه ی پر شورتان از خیمه های کربلاست
پرچم سرخ شما زیر لوای زینب است
با تمام معرفت می گویم اینک یا حسین
عاقبت این جان ناقابل فدای زینب است
کرده دل های شما را فاطمه امیدوار
هر که خواهد کربلا حاجت روای زینب است

محمود ژولیده

عشق از روز ازل آینه دار زینب است
صبر ما از صبر و عزم استوار زینب است
در جهان آفرینش بین زن ها روزگار
تشنۀ شهد ولایت از وقار زینب است
جدّ او باشد محمّد باب او باشد علی
 عصمت کبریِ حق، آموزگار زینب است
کس ندیده داغ رو داغ و غم بر روی غم
آنکه دیده قلب زار و داغدار زینب است
از دم گرمش نفس ها می شود در سینه حبس
 اختیار جان مگر در اختیار زینب است
کوفه را تبدیل کردن بر دیار مردگان
 نیست کار هیچ کس این کار کار زینب است
هر که فیض از چشم مستش می کند شرم و حیا
 شرم از فرط خجالت شرمسار زینب است
هر بهاری را خزانی هست امّا در جهان
 گر بهار بی خزان خواهی بهار زینب است

ژولیده نیشابوری

با خبر کرد نسيمي همه ي دنيا را
مطلاطم شده ديدند دل دريا را
گل سرخي که مي از قطره ي شبنم مي زد
مست مي کرد ز بوي نفسش صحرا را
چه صفايي چه هوايي چه دلي داشت زمين
شور مي داد ز حال خوش خود بالا را
چشمهايي به روي چشم دگر وا شد و بعد
دل مجنون کسي برد دل ليلا را
بين آغوش برادر چقدر آرام است
چقدر ناز ربودست دل بابا را
گوييا بار دگر حضرت پيغمبر ديد
عکسي از ماه رخ کودکي زهرا را

زينت خانه ي مهتاب به دنيا آمد
زينب حضرت ارباب به دنيا آمد

چهره اش منعکس از طلعت روي زهراست
عشق بازيش از آن حال و هوايش پيداست
حضرت زينب کبري خودش اقيانوسيست
گرچه چشمان پر از گوهر نابش درياست
اگر عباس علمدار صف کرب و بلاست
از ازل تا به ابد پرچم زينب بالاست
مادري کرد براي سه امامش زينب
پس ولايت به پرستاري او پا برجاست
سوره ي مريم قرآن نمي از تفسيرش
وسعت روح بزرگش چقدر نا پيداست

بهترين خوبترين خواهر دنيا آمد
حضرت فاطمه ي ديگر دنيا آمد

(مسعود اصلاني)

امشب دلم به تاب و سرم گرم از تب است
امشب که از نسیم حضوری لبالب است
شمع است و شاهد است و شرابی که بر لب است
شور و شگفتی است و شبی عشق مشرب است
شامی که روشنایی روز است امشب است
امشب شب ملیکه دادار زینب است
**
این جلوه جلوه‌های شبی بیکرانه است
این جذبه جذبه حرمی بی‌نشانه است
این سجده سجده بر قدمی جاودانه است
این شعله شعله نگهی عاشقانه است
از هر لبی که می‌شنوی این ترانه است
عالم محیط و نقطه پرگار زینب است
**
سّری رسید و معنی ام‌الکتاب شد
نوری دمید و قبله هر آفتاب شد
چشمی گشود و چشم شقایق بخواب شد
زیباترین دعای علی مستجاب شد
زهراست این که در دل گهواره قاب شد
امشب تمام گرمی بازار زینب است
**
بر عرش سبز دست نبی تا که جا گرفت
نورش زمین و کل زمان را فرا گرفت
حتی بهشت سرمه از آن خاک پا گرفت
از عطر دامنش همه جا روشنا گرفت
آئینه‌ای مقابل رویش خدا گرفت
تصویر جلوه‌های خداوار زینب است
**
این کیست این که سجده کند عشق در برش
این کیست این که سینه درند در برابرش
این کیست این که از جلوات مطهرش
عالم نبود غیر غباری ز محضرش
فرموده است از برکاتش برادرش
آئینه‌دار حیدر کرار زینب است
**
تا کوچه‌اش قبیله لیلا ادامه داشت
تا خانه‌اش گدایی عیسی ادامه داشت
در چشم او تلاطم دریا ادامه داشت
بر قامتش قیامت مولا ادامه داشت
زینب نبود حضرت زهرا(س) ادامه داشت
خاتون خانه‌دار دو دلدار زینب است
**
سرچشمه‌های پرطپش کوهسار از اوست
دریا از اوست جذبه هر آبشار از اوست
تیغ کلام فاطمی‌اش آب دار از اوست
تفسیر آیه‌های غم و انتظار از اوست
آری تمام هیمنه ذوالفقار از اوست
از کربلا بپرس علمدار زینب است
**
سوگند بر شکوه دل مرتضایی‌اش
بر جلوه‌های حیدری‌اش مجتبایی‌اش
سوگند بر تقدس کرب و بلایی‌اش
بر ریشه‌های چادر سبز خدایی‌اش
سوگند بر نماز شب کبریایی‌اش
تا روز حشر کعبه ایثار زینب است
**
شمس حجاب گنبد دوار زینب است
بدر سپهر عصمت و ایثار زینب است
محبوبه ي حبیبه ي دادار زینب است
مسطوره سلاله اطهار زینب است
اذن دخول در حرم یار زینب است
منصوره نرفته سر دار زینب است
**
نون و قلم نبی است و ما یسطرون حسین
طاق فلک علی است به عالم ستون حسین
خلقت تمام حضرت زهراست خون حسین
هستی تمام ظاهر و مافی البطون حسین
با یک قیامت است هم الغالبون حسین
در این قیام نقطه پرگار زینب است
**
سردار سرسپرده جولان عشق کیست؟
تنها امیر فاتح میدان عشق کیست؟
عشق است حسین و گوش به فرمان عشق کیست؟
روح دمیده در تن بی‌جان عشق کیست؟
علامه مفسر قرآن عشق کیست؟
تفسیر آیه‌ها همه اسرار زینب است
**
ققنوس وهم از پی او در توهم است
فانوس وصف در صفت وصف او گم است
قاموس اقتدار و وقار و تلاطم است
پابوس او تمامی افلاک و انجم است
کابوس شام و دولت نامرد مردم است
بر فرق ظلم تیغ شرر بار زینب است
**
پیداترین ستاره دیبای خلقت است
زیباترین سروده لب‌های خلقت است
زهراترین زهره زهرای خلقت است
لیلاترین لیلی لیلای خلقت است
شیواترین سئوال معمای خلقت است
گنجینه جزیره ي اسرار زینب است
**
ذرات و کائنات همه مرده یا خموش
در احتجاج بود زنی یک علم به دوش
قلب جهان به عمق زمین غرق جنب و جوش
آتشفشان قهر خداوند در خروش
هوهوی ذوالفقار علی می‌رسد به گوش
این رعد و برق نیست که انگار زینب است
**
خورشید روی قله نی آشکار شد
کوچکترین ستاره سر شیرخوار شد
ناموس حق به ناقه عریان سوار شد
هشتاد و چهار خسته به هم هم‌قطار شد
زیباترین ستاره دنباله‌دار شد
در این مسیر نور جلودار زینب است
**
چشم ستاره در به در جستجوی ماه
بر روی نیزه دیده زینب گرفت راه
مبهوت می‌نمود به سرنیزه‌ای نگاه
آتش کشید شعله ز دل تا کشید آه
کای جان پناه زینب و اطفال بی‌پناه
راحت بخواب چونکه پرستار زینب است
**
پشتش شکست بس که بر او آسمان گریست
حتی به حال و روز دلش کاروان گریست
از خنده‌های حرمله و ساربان گریست
بر گیسوان شعله ور کودکان گریست
از ضربه‌های دم به دم خیزران گریست
بر خیل اشک قافله سالار زینب است
**
آن شانه صبور صبوری زما ربود
آن قامت غیور قیامت بپا نمود
آن شیرزن حماسه عباس را سرود
با دست خویش بیرق کرب و بلا گشود
بر بال‌های زخمی‌اش ای وای جا نبود
غم را بگو بیا که خریدار زینب است
**
زینب اگر نبود اثر کربلا نبود
شیرازه‌ای برای کتاب خدا نبود
زینب اگر نبود علم حق به پا نبود
این خیمه‌ها و پرچم و رخت عزا نبود
یک یا حسین بر لب ما و شما نبود
در کار عشق گرمی بازار زینب است
**
با این که قد خمیده‌ام و داغ دیده‌ام
فتح الفتوح کرده‌ام هرجا رسیده‌ام
گر نیش کعب نی به وجودم خریده‌ام
گر طعم تازیانه چو مادر چشیده‌ام
چون کوه ایستاده‌ام ای سر بریده‌ام
در اوج اقتدار جهاندار زینب است
**
زینب کجا و خنده اشرار یا حسین
زینب کجا و کوچه و بازار یا حسین
زینب کجا و مجلس اغیار یا حسین
زینب کجا و این همه آزار یا حسین
زینب کجا و طشت و سر یار یا حسین
در پنجه‌های بغض گرفتار زینب است
**
از نای من به ناله چو افتاد نای نی
عالم شنید از پس آن های‌های نی
تو بر فراز نیزه و من در قفای نی
آنقدر سنگ خورده‌ام از لابه‌لای نی
تا اینکه یافتم سرت از رد پای نی
هجران توست آتش و نیزار زینب است
**
قرآن بخوان که حفظ شود آبروی تو
رنگین شده است ساقه نی از گلوی تو
در حسرتم که نیزه کند شانه موی تو
ای منتهای آرزویم گفت‌وگوی تو
ای نازنین بناز خریدار زینب است

(محسن عرب خالقي)

پائین تر از آنیم ز بالا بنویسیم

یا اینکه بخواهیم شما را بنویسیم


ما کوزه ی اندیشه یمان کمتر از آن است

تا اینکه بخواهیم ز دریا بنویسیم


آنقدر به ما وقت ملاقات ندادند

تا گوشه ی چشمی ز تماشا بنویسیم


هر جا که حسین ابن علی حک شده باید

زیرش مددی زینب کبری بنویسیم

*****


از وسعت نوری بنویسیم که تابید

ای نقطه ی تاریک حوالی تو خورشید


بسیار شنیدیم ولی کم ز تو گفتند

ناگفته زیاد است اگر هم ز تو گفتند


نُه ماه تو در کالبد فاطمه بودی

گاه متولد شدنت عالمه بودی


از چهره ات اینگونه گرفتند نتیجه

هم مادر و هم دختر زهرا ست خدیجه


بر روی زمین از تو بگوییم چگونه

ای شیوه ی تفسیر تو در عرش نمونه


لب باز کنی هرچه نفس بند می آید

از حنجرت آیات خداوند می آید


پیوند صمیمانه ی دریا زده بر باد

آرامش آمیخته با لهجه ي فریاد


قول تو فصیح است بدان گونه که زهرا

این غرش شیر است همانگونه که مولا


دستی به در قلعه ی خیبر زد و از جا

لا حول ولا قوه ای وای مبادا...

*****

ای کوفه بخاطر بسپار این عظمت را

در دست اگر تیغ دو صد مرد ندارد


برپای اگر از تاختنش گرد ندارد

پیشانی او پارچه ي زرد ندارد


این دختر مولاست همآورد ندارد

ای کوفه بخاطر بسپار این عظمت را

*****

گاهی که به ناگاه گذر میکند از راه

با طرز وقاری که بَََرَش کوه شود، کاه


خورشید فراروی وی و پشت سرش ماه

جز این نبود منزلت دختر یک شاه

***


ای کوفه چه زود این همه از یاد تو پر زد

این لکه ی ننگ از چه ز دامان تو سرزد


زینب که دمی راهی بازار نمیشد

از معجر او باد خبر دار نمیشد


اکنون به چه جرم است وُِ را کوچه به کوچه...

دشنام ، تماشا، سر بر نیزه، چه و چه


از گریه ی بر دختر حیدر بنویسیم

یک مرتبه خواهر دو برادر بنویسیم

(حسين رستمي)

خانه فاطمه آنروز تماشايي بود

كه فضا جلوه گر از آيت زيبايي بود

در بهاري كه  نسيمش نفس  جبريل است

گل ناز دگري  رو به شكوفايي بود

خانه اي را كه خدا جلوه عصمت بخشيد

در و ديوار پر از نقش شكيبايي بود

تا بيايند به تبريك محمد جبريل

با ملائك همه در حاال صف آرايي بود

به خدا چشم خدا دست خدا وجه خدا

ز جگر گوشه خود گرم پذيرايي بود

تا كه قنداقه او را به بر اورد حسن

حالتي رفت در آنجا كه تماشايي بود

ساكت از گريه نشد تا كه حسينش نگرفت

اين دو را چون كه ز آغاز شناسائي  بود

دختري داشت در آغوش محبت زهرا

كه سراپا همه ايينه زيبايي بود

دختري داشت سراپاي همانند علي

زينبي داشت كه ذاتش همه زهرايي بود

پنج تن آل عبا در دو جهان آقايند

وز شرف زينبشان وارث آقايي بود

پنج معصوم به او معرفت آموخته اند

كه ز ايمان و يقين در خور يكتايي بود

وصف او عالمه غير معلم شده است

تا به اين مرتبه اش پايه دانايي بود

بود از صبر و رضا نايبه خاص امام

نازم او را كه به اين قدر  توانايي بود

كربلا صحنه عشق است و در آن صحنه عشق

همت زينب نستوه تماشايي بود

به علمداري صحراي بلا كرد قيام

رهبر قافله عشق به تنهايي بود

يك زن و آنهمه داغ دل و آنقدر شكيب

عقل از اين واقعه در چنبر شيدايي بود

ديده ام كور كه شد خاك نشين ره شام

آنكه خاك در او سرمه بينايي بود
 
 
*******

عصاره ای ز گِل صبر انتخاب شد
اثر گرفت ز روح خدا و ناب شد
مؤنث است ولی عین بوتراب شد
دوباره نقشه ابلیس ها خراب شد
به حیدری پس از حیدر انتصاب شد

فرشته پشت فرشته فضای خالی نیست
در ازدحام نشستند و جای خالی نیست
هوا پر است ز عطرو هوای خالی نیست
به نان رسید گدا، دست های خالی نیست
دعای مادر این خانه مستجاب شد

رسید تا بشود بهترین پس از زهرا
همین بهانه شدو گشت زینت بابا
مقام دوم زن را گرفت در دنیا
شبیه او که محال است یک نفر حتی
برای هر زنی این آرزو سراب شد

چه مادری است که اینگونه دختر آورده
چه دختری است که عکسی ز مادر آورده
سری میان سر سروران در آورده
که صبر گشته ز دستان او فرآورده
کمی ز حُسن صفاتش دو صد کتاب شد

از اینکه عالمه ی عرش آمده پایین
عزا گرفته ملک، شاد گشته اهل زمین
طرب به روح غم وغصه خوانده یک یاسین
و خنده گوشه لب داده لم بیا و ببین
بلیط یک طرفه غم گرفت و خواب شد

به احترامش از این خانه شر غم کم شد
به پای او ز ادب قد آسمان خم شد
رسید و سود کلان سهم جیب حاتم شد
ز هول خنده او شیشه عسل سم شد
دل حسین ز لبخند زینب آب شد

همان زمان که خدا قصد خلقت شب کرد
دو دانگ صبر خودش را به نام زینب کرد
کسی که شاکله عشق را مرتب کرد
حیا ز هُرم حجابش مریض شد،تب کرد
حجاب هم به کنیزی او مجاب شد

غرور کرد از این خلقتش خود ایزد
چه طعنه ها که به خورشید،روی ماهش زد
زمین به دور مدار "عقیله" می چرخد
حدود مستی ما گشته شصت ونه درصد
پیاله تا که ز لطفش پر از شراب شد

خدا ز شیعه نگیرد شفیعه ما را
خدای عشق،علمدار هیئتی ها را
چه خوب میخرد او نوکران آقا را
ندار موقع برگشت می شود دارا
دوباره ظرف گدا پر شد و ثواب شد

بزرگتر شد و مردم وقار را دیدند
زبان گشود همه ذوالفقار را دیدند
به جان دشمن دین اضطرار را دیدند
ز لحن حیدریش الفرار را دیدند
تکاند چادر خود را و انقلاب شد
 
 علی اکبر نازک کار

السلام ای همه ی جلوه ی مادر زینب
فخر پیغمبری و زینت حیدر زینب
می نویسیم فقط نامِ شما را بانو
سطرِ اول، سر هر برگه ی دفتر "زینب"
چه مبارک غزلی گشت و چه فرخنده ردیف
غزلم گشت به نام تو مُعطر زینب
آمدی تا که حسینیه شود سینه ی ما
کائنات است ز نور تو مُنور زینب
وصفِ زینب بنویسیم به اوصافِ حسین...
...یا حسین است به اوصاف، سراسر زینب؟
جلوه کرده است حیا، عفت و صبر و شوکت
رأفت و لطف و شجاعت، همگی در زینب
از شکیبایی ایّوب دگر هیچ نگو
صفت صبر شده وقف فقط بر زینب
تا محبینِ حسینیم یقینا فردا
یادمان هست میان صفِ محشر، زینب
کوریِ دشمن حیدر که اجاقش کور است
دومین شأنِ نزول است به کوثر، زینب
آیت الله ترین مرجع تقلید جهان
اسوه ی خطبه ی هر صاحبِ منبر زینب
در مقامش سر سجاده همین بس باشد
گفت محتاج دعای تو برادر، زینب
مثل زهرا همه جا گرد ولایت چرخید
لحظه ی واقعه چون شیر دلاور زینب
نه فقط کرب و بلا، بین مدینه حتی
همه جا بود فقط حامی رهبر زینب
وای از آن لحظه ی سختی که به صوتی محزون
ناله زد سمت نبی خسته و مضطر زینب
گفت این صید به خون خفته حسین است حسین
ریخت از خاکِ همان بادیه بر سر زینب
وای از شام چه آمد به سرش در این شهر
آتش افتاد به روی نخ معجر... زینب_
_همه جا بود دمش گرم دمش ذکرِ حسین
دم زد از یار فقط تا دمِ آخر زینب

محمد جواد شیرازی



انتهای پیام/