به گزارش مجله سرگرمی باشگاه خبرنگاران جوان؛ کور رنگی چیست؟ در ابتدا بد نیست کمی بیشتر با این بیماری آشنا شویم. هر انسانی که از نعمت بینایی کامل برخوردار است، شاید نتواند وضعیت افراد مبتلا به بیماری کوررنگی را به‌درستی درک کند. خوشبختانه وب‌سایتی به نام Color-Blindness.com در این امر به کمک ما آمده و گوشه چشمی به تفاوت وضعیت بینایی این افراد داشته است که شاید دانستنش برای دیگران نیز جالب باشد.

در واقع افراد مبتلا به بیماری کوررنگی در عین شباهت، تفاوت‌هایی نیز با یکدیگر دارند که نگاهشان به دنیای پیرامون را به‌ کلی دگرگون کرده است. در وهله‌ی نخست شاید نام کور رنگی افراد سالم را دچار این سوءتفاهم کند که افراد مبتلا فاقد توانایی مشاهده‌ی همه رنگ‌ها هستند و جهان را یکسره سیاه و سفید می‌بینند، اما در حقیقت  بیش از ۹۹ درصد افراد مبتلا به این بیماری قادر به مشاهده و تشخیص رنگ‌ها هستند.

شاید به همین خاطر است که عبارت «کمبود دید رنگی» یا «اختلال در دید رنگ» (Color Vision Deficiency) که به‌اختصار CVD نامیده می‌شود، این نقص را بهتر توضیح می‌دهد.بر اساس اطلاعات ارائه‌شده در این وب‌سایت، در حدود ۰.۵ درصد از زنان (یک نفر از هر دویست نفر) و هشت درصد مردان (یک نفر از هر دوازده نفر) مبتلا به یکی از اشکال کور رنگی هستند. در مورد این کمبود رنگ شاهد اختلافاتی چند بین افراد مبتلا هستیم که بد نیست آن‌ها را با شما عزیزان نیز در میان بگذاریم.

به‌طور کلی افراد مبتلا به کور رنگی ممکن است در یکی از این گروه‌ها جای داشته باشند.

Deuteranomalia یا سبز دشوار بینی: این افراد کلا همه چیز را به‌صورت رنگ‌پریده مشاهده می‌کنند.

Protanopia یا سرخ کوری: آن‌ها همه چیز را با تمی از رنگ سبز مشاهده می‌کنند.

Tritanopia یا آبی کوری: این افراد نیز دنیای را متمایل به رنگ‌های سبز- صورتی می‌بینند و در نهایت MonoChromacy یا تک‌رنگ بینی که در کل توان مشاهده‌ی هیچ رنگی را ندارند و همه چیز از نظرشان سیاه و سفید است. البته درصد بسیار اندکی از جمعیت جهان به این نوع از کور رنگی مبتلا هستند.

در ادامه با مشاهده‌ی تصاویری چند، این اختلاف دید را بهتر درک خواهید کرد.

این تصویر نشان دهنده‌ی نمایش رنگ‌ها از دید یک فرد با بینایی سالم است. شایع‌ترین نوع کور رنگی با نام سبز دشوار بینی شناخته می‌شود. در حدود ۴.۶۳ درصد مردان و ۰.۳۶ درصد زنان مبتلا به این نوع اختلال دید رنگ هستند که بسیاری از آن‌ها حتی خودشان متوجه این مسئله نیز نشدند. افراد مبتلا به این اختلال به‌سختی قادر به تشخیص رنگ‌های سبز و قرمز هستند.

بیمارانی که در این دسته جای دارند، همه رنگ‌ها را به شکل متمایل به سبز و صورتی می‌بینند و در کل رنگ‌های آبی و سبز را با هم اشتباه می‌گیرند. این بیماری یکی از نادرترین انواع شب کوری است و به نظر می‌رسد که تنها ۰.۰۰۰۱٪ زنان و مردان به این بیماری مبتلا هستند.

زمانی که شخصی مبتلا به این شکل کور رنگی باشد، تمام سایه‌های رنگ‌های سبز و قرمز را به شکلی رنگ پریده مشاهده می‌کند، البته این مسئله در مورد دو رنگ زرد و آبی صدق نمی‌کند. در مجموع این افراد به ویژه قادر به تشخیص رنگ قرمز نیستند. تنها در حدود یک درصد مردان تجربه‌ی این اختلال را دارند.

در میان انواع مختلف کور رنگی، این مورد بسیار بسیار نادر است و جمعیت بسیار بسیار اندکی را درگیر کرده است. در صورت ابتلا به این اختلال، فرد قادر به تشخیص هیچ رنگی نیست و دنیا را به طور کامل سیاه و سفید می‌بیند.