به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روابط عمومی؛ برنامه سینمایی «هفت» بامداد شنبه 2 بهمن ماه با موضوع بررسی سینمای کودک و همچنین شبکه نمایش خانگی روی آنتن زنده شبکه سه سیما رفت.

بهروز افخمی، مجری برنامه «هفت» در ابتدای این برنامه شهادت آتش نشانان جان بر کف در فاجعه «پلاسکو» را تسلیت گفت.

 

«هفت» در میزگرد ابتدایی خود با حضور ابوالحسن داودی، کارگردان سینما به بررسی سینمای کودک پرداخت. داودی در خصوص رفع توقیف فیلم سینمایی «زادبوم» گفت: بالاخره پس از 8 سال گره‌هایی که دیگران به این فیلم زده بودند، باز شد. این فیلم هم پرهزینه ترین و هم طولانی ترین فیلمی بود که من ساختم. طی دو سال فیلمبرداری شد. «زادبوم» برای خانوده است اما از آن مصیبت های سینمای ایران شد. من این فیلم را به دلیل بلایایی که به ناحق بر سرش آمده، بیشتر از همه فیلم هایم دوست دارم.

 

وی افزود: فیلم یک سال است پروانه نمایش گرفته است و برای ابتدای سال آینده قرارداد پخش آن بسته شده است و بعد از نمایش است که برای همگان روشن خواهد شد و داستان فیلم ساده است. سرمایه ملی ما بیش از آنکه نفت، گاز و منابع طبیعی باشد، بنیان خانواده است که سالهاست از این کشور غارت می شود و در حال متلاشی شدن است. معتقدم «زادبوم» بخاطر موضوعش -نه من- سرمایه ملی محسوب می شود و پس از نمایشش مدیران آن زمان حوزه هنری باید پاسخگو باشند.

 

کارگردان فیلم سینمایی «سفر جادویی» در خصوص ضعف سال های اخیر ژانر سینمای کودک ایران بیان داشت: من معتقدم به دلیل محدودیت ها و تغییراتی که سینمای پس از انقلاب کرد و مفهومی که از سینما وجود داشت، سینمای کودک آن زمان جایگزین یک جور سینمای خانوادگی شد. دقیقا یک جور ناچاری که در قالب دیگری نمی شد بیان کرد. بسیاری از مسائلی که آن زمان در سینمای کودک و بخشی در سینمای کمدی بیان می شد، عملا در سینمای بزرگسال نمی شد بیان کرد. شاید یکی از دلایل موفقیت سینمای ایران در خارج از کشور هم همین بود.

وی افزود: مانع عمده در عدم رونق سینمای کودک در این سالها این است که دیگر آن موضوع عمده ای که بتواند کودکان را به سینما بکشاند، وجود ندارد. جذابیت آن زمان هم یعنی جایگزینی سینمای کودک به جای سینمای خانوادگی، اجتماعی و ملودرام از بین رفته است. امروز کودکان تفریح های دیگری را برای خود برگزیده اند. از طرفی سینمای امروز ما، روش های جذب کننده ای که بتواند اطلاعات به روزتر و بیشتری به کودک بدهد، ندارد. آموزش و پرورش ما نیز تلاش و رغبتی برای جذب کودکان برای تماشای سینمای کودک ندارد.

داودی با بیان آنکه برخی تصور می کنند اگر بخواهند برای بچه ها فیلم بسازند، باید کودکانه حرف بزنند، گفت: برخلاف تصور عمومی اینکه کودکان بسیاری از مسائل را نمی فهمند، آنها به خوبی متوجه می شوند و باید سعی کرد فیلمی همه فهم ساخت.

 

داودی در پاسخ به این سوال افخمی که چقدر ممکن است تولید فیلم های کودک در گذشته به دغدغه فیلمسازان و اینکه خود کارگردانان فرزندانی در سنین کودکی داشتند مرتبط می شد، بیان داشت: من خودم ناخودآگاه زمانی به سراغ فیلمی با موضوع جوانان یعنی «تقاطع» رفتم که فرزندانم جوان شده بودند. یا فیلم «سفر جادویی» را زمانی ساختم که دخترم 6 ساله بود. این را قبول دارم که به نوعی ما به دغدغه های شخصی خود می پرداختیم. به هر حال احساس نیاز برای تولید یک فیلم از مسائل مهم است و شاید امروز فیلمسازان ما در مقطعی از زندگی نیستند که بیشتر به سراغ سینمای کودک بروند.

وی افزود: متولیان سینمای کودک در کشور ما از دیرباز تاکنون همواره به دنبال ترویج یک نسخه از سینمای کودک بوده اند و در سال های اخیر عملا تکاپویی برای رشد این جنس سینما نداشته اند. اساسا ما در فیلم های کودک مان ابتدا باید زمینه سرگرمی را برای کودک، نوجوان و خانواده به وجود بیاوریم. متاسفانه هنوز وقتی می خواهیم از سینمای کودک حرف بزنیم، به 30 سال پیش باز می گردیم و فکر می کنیم باید از سینمای خانواده جدا و کودکانه حرف بزنیم و فیلم بسازیم.

کارگردان «سفر جادویی» نهایتا بیان داشت: امروز حتی برای فیلمسازان اول ما، سینمای اجتماعی بیشترین جذابیت را دارد. اینکه چطور باید این انگیزش را در سینماگران به وجود آورد، مسئله ای است که باید بدان فکر کرد و اندیشید.

 

«هفت» در ادامه در میزگردی با حضور غلامرضا موسوی، عضو هیئت رئیسه شورای عالی تهیه کنندگان سینما و حسین پارسایی، مدیرکل دفتر نمایش خانگی، به بررسی شبکه نمایش خانگی پرداخت.

غلامرضا موسوی گفت: 2 سال پیش در محاسباتم متوجه شدم، جماعتی به سینما یا نمایش خانگی می آیند و اصلا نگران بازگشت پول خود نیستند. خب گاهی با افرادی برخورد می کردیم که سینما را بخاطر مسائل حاشیه ای و شهرتش می خواستند، اما اینکه شخصی میلیاردها تومان پول به میان بیاورد و ضرر کند، اما خیالش نباشد، جای تعجب داشت.

این تهیه کننده افزود: موردی بود که یک فرد با خرید یک مجتمع 40 میلیاردی آن را 160 میلیارد تومان بیشتر به یک بانک فروخت. این فرد که در یک معامله خود دو برابر بیشتر از چرخه یک سال سینمای ایران درآمد کسب کرده است و معلوم نیست، همان 40 میلیارد را هم با پول بانک بدست آورده یا خیر، برای پاک کردن پولش سراغ سینما می آید. پولشویی از اینجا شروع می شود. او باید این پول را توجیه کند. اگر پول شما سالم باشد، وارد هر شغلی شود ریال به ریالش حساب کتاب دارد. یکهو دستمزدها را دوبرابر می کند و ضرر و زیان برایش مهم نیست.

 

در ادامه حسین پارسایی نیز بیان داشت: اعتبار سینمای ایران سبب می شود که برخی سرمایه های کلان خود را به این سمت سرازیر کنند. اما آیا این سرمایه های مشکوک صرفا شامل شبکه های نمایش خانگی است یا وارد تولید سینما نیز شده است؟ مسئولیت بررسی و نظارت و برخورد با این مشکل با کیست؟ اساسا هدف چیست؟ من فکر می کنم این آمد و شد سرمایه های مشکوک، بیش از 2 سال پیش  قدمت دارد.

وی با طرح این سوال که اساسا رسیدگی به سرمایه های مشکوک در حوزه تولید برعهده کیست خاطرنشان کرد: آسیب این مسئله اساسا به همه جای سینما وارد است. مسئله پولشویی خوب نیست و ما نیز اذعان داریم اما ما در دفتر نمایش خانگی اجازه نداریم، بدون حکم مرجع قضایی وارد شویم. بحث سرمایه گذار و تهیه کننده بسیار متفاوت است و در بسیاری از موارد، این تهیه کنندگان هستند که راه را برای برخی سرمایه گذاران باز می کنند.

در ادامه موسوی بیان داشت: ما در صنف تهیه کنندگان چندی پیش نامه ای به آقای ایوبی نوشتیم و درباره دستمزدهای بالای برخی از این پروژه ها، هشدار دادیم. بحث این است که طرف بداند اگر بخواهد ورود ممنوع بیاید، یک نفر هست که جلویش را بگیرد. یکی از جاهایی که می تواند این مستندات را روشن کند، صنف است که بسیار پیچیده نیست اما بعد از آن نیاز به برخورد قانونی است که به نظرم وظیفه دولت است که ورود کند.

پارسایی بیان داشت: من در دفتر نمایش خانگی مجاز نیستم، برای مشروع یا غیرمشروع بودن سرمایه یک سرمایه گذار استعلام کنم. اصلا از کجا استعلام کنم؟ ما چه دستورالعمل بازدارنده ای داریم که چنین مسئله ای رخ ندهد؟ لذا هرگونه مداخله به ترتیبی که سبب شود دخالت های دولت در کار بخش خصوصی بیش از پیش شود، ضرر دارد. پیشنهادات شما از این جنس است.

موسوی پاسخ داد: شروع این فرآیند، از تقاضا و اعطای «پروانه ساخت» است که به تهیه کننده داده می شود. لذا می توان او را تفهیم کرد و در این گام بررسی ها را شکل داد. اصرار ما این است که تهیه کنندگان پروانه شان را از شورای عالی ارائه کنند.

 

غلامرضا موسوی در پاسخ به این سوال افخمی که آیا شورای صنفی قاطعیت و توانایی برخورد با پولشویی را دارد، گفت: یکسری مسئولیت خواسته یا ناخواسته برای دولت تعریف شده است که با آن مقاومت می شود. مثلا از آقای ایوبی خواستیم که هرگونه کمک یا وامی به تهیه کننده ای داده می شود، اعلام رسمی شود تا شفاف شود. هرچند اصل قضیه را پذیرفته اند، اما اقدامی صورت نگرفته است. اگر همین بحث های من و حمایت های هم صنف های من نبود، برخی از بازیگران مطرحی که در پروژه های هنگفت پولشویی حضور یافتند مجبور به پاسخگویی به افکار عمومی نمی شدند. ما می گوییم تهیه کنندگانی که می خواهند کار کنند باید با معرفی نامه های شورای صنفی خود بروند.

 

حسین پارسایی خاطرنشان کرد: من اعتقادم بر این است که شورای صنفی می تواند هم هدایتگر باشد و هم بازدارنده. اما اینکه ضوابط و مقررات چقدر اجازه می دهد که اختیارات ما به صنف منتقل شود، باید کارشناسی شود و معتقدم این تعامل باید بیشتر شود. توصیه، خیلی خوب و بازدارنده است و اگر کسی به خرد اعضای شورا بی توجه باشد، آسیب می بیند. اما ما چه زمانی می فهمیم؟ زمانی که سریال خوابیده است. در مجموع 2 سریال متوقف شده است که هر دو برای یک سرمایه گذار بوده است. بیشترین صدمات پولشویی نیز به شبکه نمایش خانگی وارد شد. پس باید فرای توصیه عمل کرد.

برنامه سینمایی «هفت» با اجرا و سردبیری بهروز افخمی هر هفته جمعه شب ها روی آنتن زنده شبکه سه سیما می رود.

انتهای پیام/