به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ترافیک جلوی در نمایشگاه استرس دیر رسیدن را لحظه به لحظه بیشتر می‌کرد. دوست داشتم اولین کسی باشم که وارد سالن می‌شود. قطعه‌هایش را در ذهن می‌آوردم که بتوانم، در اجرای کنسرت او را همراهی کنم. مدام خودم را سرزنش می کردم که چرا زودتر راه نیفتادم.  بالاخره ماشین جلویی راه افتاد و وارد پارکینگ شدم. در اولین جای پارکینگ ماشین را خاموش کردم و دوان دوان خودم را به سالن میلاد رساندم.

وارد سالن که شدم، چراغ‌ها خاموش بود و نوازنده ها هم وارد سالن شده بودند، اما خبری از حامد همایون نبود. خوشحال شدم و به سرعت صندلی‌ام را پیدا کردم. بی تابی من برای ورود همایون را در دیگر حضار هم احساس می کردم. جو سالن لحظه به لحظه هیجان انگیزتر می‌شد. همه با شعار «حامد دوست داریم»، خواننده محبوبشان را تشویق می‌کردند. البته هنوز همه جمعیت وارد سالن نشده بودند.

موزیک ابتدایی قطعه به «چشمات قسم» که نواخته شد، حامد همایون وارد شد. در این لحظه سالن از شدت هیجان و سوت به مرحله انفجار رسید. مثل همیشه کت و شلوار پوشیده بود و شالی با رنگ متفاوت از کت آبی رنگش گردن انداخته بود. وقتی خواندن را شروع کرد، صدایش را باید به سختی می‌شنیدم. همراهی حضار در نوع خود بی نظیر بود. پس از پایان قطعه نخست بدون معطلی قطعه ریتمیک «چنین کنم چنان کنم» را اجرا کرد.

نقطه عطف نخستین کنسرت رسمی همایون اما، اجرای قطعه «چتر خیس» بود. هیجان سالن در این لحظه غیر قابل وصف بود. شاید کسی در سالن نبود که با این قطعه همراهی نکند. همه حضار یک صدا شعر «چتر خیس» را با خواننده تکرار می کردند و حتی نوازندگان هم ساکت نبودند.

پس از آن به ترتیب قطعه‌های «خدا همین حوالیه» ( تیتراژ فرمول یک) و «دوباره عشق» از آلبوم جدید همایون اجرا شد. هر چند همراهی حضار با خواننده در این قطعه به اندازه دیگر قطعات نبود. چرا که آلبوم این خواننده پاپ به تازگی منتشر شده است.

دیگر نوبت به گپ چند دقیقه‌ای همایون با هوادارانش رسید.

وی گفت: از روزی که شروع کردم یک سال می‌گذرد. امروز به مادر گفتم، برایم دعا کن. مادرم بهم گفت: اونایی که از اول باهات بودند، امشب می‌آیند که با تو باشند. این حرف مادرم دلم را آرام کرد.

سپس قطعه های ریتمیک  «می روم»، «مردم شهر (عیدانه)» اجرا شد و پس از آن همایون از نوازنده های تار امیر حسین توسلی و برادرش علی رضا تشکر کرد.

«نگاه کن» از آلبوم «دوباره عشق» ابتدا بدون ساز و سپس با نوازندگی نوازندگان جوان همایون اجرا شد.

در این لحظه خواننده قطعه «چتر خیس» از  افشانی نوازنده گیتار، پوریا ربانیان کیبورد، پیمان لطیفی نوازنده گیتار الکتریک و چن تن دیگر از نوازندگانش تشکر کرد.

در این بخش از کنسرت حامد همایون، نوبت به قطعه حسی «مجنون» و قطعه ریتمیک «چه عشقی» رسید.

سپس همایون شالش را در آورد و با هیجانی بیشتر به اجرای قطعات بعدی پرداخت. همایون در بخش دیگری از کنسرتش به تمجید از مدیر برنامه هایش پرداخت و گفت: از برادر عزیزم محسن رجب پور تشکر می کنم. اگر او نبود من هم کنار شما نبودم. همه کاره و مدیر برنامه من محسن رجب پور است.

اجرای قطعه «قسمت» از آلبوم «دوباره عشق» و قطعه «بارون که زد» هیجان سالن را چندین برابر کرد.

همایون پس از اجرای این دو قطعه از تنظیم کننده اکثر قطعاتش سامان امامی تشکر کرد و گفت: نخستین بار سامان به من زنگ زد و پیشنهاد یک کار جدید در حوزه موسیقی را داد. او هم مشاور و هم برادر بزرگتر من است.

سپس خواننده محبوب جوانان قطعه های نسبتا قدیمی خود با عنوان «آه نکش»، «دنیای من» و «شیدایی» را اجرا کرد. با توجه به این که همایون وقت اضافی آورد، سه قطعه، «چنین کنم چنان کنم»، «دیوونگی»، «به چشمات قسم» و «چتر خیس» را مجدد خواند.

نکته جالب در خصوص اجراهای همایون این بود که وی پیش از شروع نوازندگانش برای هر قطعه، تک خوانی می کرد و با مشارکت حضار، جوی متفاوت از دیگر کنسرت ها را رقم می زد.

به این ترتیب نخستین کنسرت همایون برای هوادارانش و نخستین اجرای وی در سی و دومین جشنواره موسیقی فجر به پایان رسید. کنسرتی که هیجانش شاید در هیچ کنسرت دیگری تکرار نشود.



انتهای پیام/