به نظر می‌رسد این اظهارات تکرار ادعاهای گذشته روباه پیر استعمار است به طوری که ماه گذشته نیز ترازمی در سی‌وهفتمین نشست سران کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در بحرین، ایران را خطری بزرگ در منطقه خواند و مدعی شد که امنیت کشورهای حاشیه خلیج فارس مترادف با امنیت انگلیس است! وی در ادامه اظهارات ایران هراسانه‌اش می‌گوید: انگلیس به شراکت راهبردی خود با کشورهای منطقه خلیج فارس پایبند است و دوشادوش این کشورها به مقابله با خطری که آنها را تهدید می‌کند، می‌پردازد. وی متذکر می‌شود باید مانع اقدامات منفی ایران در سوریه، عراق، یمن و دیگر کشورهای منطقه شد تا امنیت و ثبات در منطقه محقق شود.

پر واضح است که نگرانی دولت انگلیس از تاثیر گذاری جمهوری اسلامی در کشورهای منطقه است و این در حالی است که تک تک سطور تاریخ 200 سال گذشته بریتانیا گواه سیاست‌های استعماری و تجاوزکارانه این کشور در دست اندازی و تجزیه کشورهای جهان است که البته چنین طمعی از ایشان با وقوع انقلاب اسلامی در ایران برای روباه پیر به خوایی شوم تبدیل شد.

رهبر معظم انقلاب در سخنانشان در دیدار با مردم قم مجددا خطر تحرکات جدید و مسبوق به سابقه انگلیسی‌ها را گوشزد می‌کنند. امروز محافل انگلیسی می‌نشینند برای منطقه و برای ایران اسلامی تصمیم‌گیری می‌کنند؛ یکی از تصمیمهایشان تجزیه‌ کشورهای منطقه است. می‌گویند دوران یک عراق، یک سوریه، یک یمن، یک لیبی گذشته؛ یعنی عراق تجزیه بشود، سوریه تجزیه بشود، لیبی تجزیه بشود، یمن تجزیه بشود؛ اسم ایران را نمی‌آورند، چون جرئت نمی‌کنند، از افکار عمومی ایران بشدّت می‌ترسند و به زبان نمی‌آورند.

تاریخ ایران در دویست سال گذشته صحنه حکمرانی پادشاهان ضعیفی بود که با بی‌لیاقتی و فقدان آگاهی و سیاست، عرصه را برای سوءاستفاده و تجاوز قدرتهای استعماری بازگذاشتند و آنها نیز با جنگ یا قراردادهای ننگین و خفت بار، تجزیه و انحطاط ایران را به مردم این سرزمین تحمیل کردند. نگاهی به تاریخ این سرزمین و چگونگی تاراج آن، از چهره متمدن امروزی استعمار پیر، انگلستان، پرده برمی‌دارد و مانع از تکرار تاریخ خواهد شد.

"اوریانا فالاچی" روزنامه نگار سرشناس دهه 70 میلادی در مصاحبه‌ای به چرچیل می‌گوید: چرا شما توانستید هند شرقی را در آن سوی جهان استعمار کنید، ولی ایرلند در بیخ گوشتان را، نه؟ چرچیل در پاسخ می گوید: برای استعمار، دو چیز لازم است. یکی «اکثریت نادان» و دیگری «اقلیت خائن». این دو، در آنجا (هند شرقی) بودند، ولی در اینجا (ایرلند)، نه!

با توجه به هشدارهای مکرر مقام معظم رهبری در خصوص اهداف انگلیس در قبال ایران، چنین ادعاهایی از سوی سیاستمداران انگلیسی چیز تازه‌ای به نظر نمی‌رسد. با تورقی بر تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی نمونه‌ سیاست‌های استعمارگرانه انگلیس در قبال ایران به سادگی قابل دسترسی است. همانگونه که در جریان جنگ جهانی دوم روباه پیر با کمک روسیه تزاری و استفاده از ناآگاهی توده مردم و بی‌کفایتی و خیانت حاکمان وقت، درصدد تجزیه و تقسیم خاک ایران برمی‌آیند تا جایی که سرانجام در سال 1970 میلادی بحرین استان چهاردهم ایران را با طرحی خاص از ایران جدا می‌کنند. لذا تاریخ به خوبی گواه آن است که طی یکصد سال گذشته انگلیس برای تجزیه ایران از هیچ تلاشی دریغ نکرده‌ است. در سال‌های اخیر نیز آنها با استقرار پایگاه‌های نظامی و گسترش نفوذ خود در کشورهای حاشیه خلیج فارس همچنان اوهام استعماری خود را پیگیری می‌کنند.