به گزارش خبرنگار  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سیزدهمین کنفرانس بین‌المللی روابط عمومی با حضور دکتر حسن بشیر دبیر کمیته علمی کنفرانس، دکتر محمد مهدی مظاهری رئیس کنفرانس، دکتر سید ابوالحسن فیروزآبادی رئیس مرکز ملی فضای مجازی نوزدهم دی در سالن همایش‌های هتل المپیک برگزار شد.

این مراسم با تلاوت قرآن کریم و سرود ملی آغاز شد. در ابتدای مراسم دکتر حسن بشیر دبیر کمیته علمی کنفرانس گفت: سیزدهمین کنفرانس روابط عمومی در شرایطی برگزار می‌شود که در دوازده کنفرانس گذشته تلاش شده است که به بسیاری از موضوع‌های مرتبط با روابط عمومی از جهت‌های مختلف نگاه علمی و کاربردی داشته باشیم. محصول این نگاه مبتنی بر علم و تجربه دهها سخنرانی و تعداد زیادی مقاله و تحقیق بوده است که در این زمینه استادان، محققان، مدیران، کارگزاران روابط عمومی با این حوزه مهم آشنایی کافی دارند.

وی ادامه داد: در این مقطع کمیته علمی کنفرانس که از همکاران دانشگاهی و پژوهشگران این حوزه تشکیل می‌شود، نگاهی عمیق‌تر و تخصصی‌تر به یکی از مهمترین حوزه‌های روابط عمومی یعنی بحث مدیریت محتوا و رابطه آن با رویکرد علمی و دانش محور دارد. این بحث می‌تواند تحولی را در دیدگاه به اصل روابط عمومی و محتوای تولیدی آن ایجاد کند که در شرایط جدید تعاملی ارتباط‌گران در فضاهای جدید واقعی و مجازی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

وی عنوان کرد: در سال جاری استقبال بسیار خوبی از موضوع کنفرانس شده است. بیش از 40 مقاله تخصصی به دبیرخانه ارسال شد که رشد علمی و کاربردی را نشان می‌دهد که در این میان 10 مقاله به عنوان مقالات مناسب برای انتشار در کتاب کنفرانس انتخاب شد. علاوه بر آن کنفرانس سال جاری در سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل برگزار می شود. به همین دلیل در تلاش هستیم که نگاهی به وضعیت تولید محتوا به مثابه اقتصاد ارتباط محور بر پایه دانش را مورد بررسی قرار دهیم.

دبیر کمیته علمی کنفرانس اظهار داشت: این هدف یک هدف مهم و گسترده است. مهم از این نظر که کار اصلی روابط عمومی‌ها تولید محتوا است و محتوا نه تنها شامل متون نوشتاری، دیداری و شنیداری است؛ بلکه محتوا یک گستره وسیع متنی است که تمام کنش‌ها، حالات، رفتار، هنجارها و حتی شیوه‌های فکری را نیز شامل می‌شود. همانطور که گفته شد تولید محتوا اساس کار یک روابط عمومی است اما باید دید که مقصود از تولید محتوا چیست. چرا که محتوا تنها یک متن نوشتاری نیست یا اینکه مجموعه‌ای از تصاویر و فیلم‌ها و تبلیغات گوناگون را شامل نمی‌شود، چراکه اینها همه بخشی از محتوا هستند و لازم است که نگاهی عمیق‌تر به محتوا داشته باشیم.

بشیر در ادامه در خصوص پنج حوزه مهم محتوا عنوان کرد: محتوای فکری – علمی ، محتوای مدیریتی – تصمیم‌گیری، محتوای نوشتاری – شنیداری – دیداری، محتوای فرهنگی – ارتباطی، محتوای اخلاقی – معنوی.

وی ادامه داد: وضعیت پیش آمده به شدت به ارتباط‌گران تولید کننده و در عین حال توزیع کننده محتوای ارتباطی متکی است. همچنین به بازنگری جدی به ویژه در حوزه محتوا و تولید آن در اشکال مختلف به ویژه نوشتاری، دیداری و شنیداری نیاز دارد که در این زمینه باید به چند ویژگی مهم از جمله ساختار ادبی، ساختار علمی، ساختار مناسب، ساختار صادق توجه کرد.

دبیر کمیته علمی کنفرانس عنوان کرد: یکی از مهم‌ترین تحول‌هایی که با گسترش کنفرانس‌ها و همایش های روابط عمومی در سطح کشور ایجاد شده این است که تلاش می‌کند، علم و عمل و رویکردهای علمی و کاربردی را در برنامه‌های خود بگنجاند و از مفهوم تبلیغاتی بودن روابط عمومی‌ها و رفتن به سوی ارتباطی بودن آنها عبور کند. تبلیغات در جای خود مناسب است اما تبدیل روابط عمومی‌ها به یک بنگاه تبلیغاتی سازمان خطری است که باید خود سازمانی‌ها جلوی آن را بگیرند.