سرلشكر شهيد ، "منصور ستاری" در سال 1327 در روستاي ولی آباد ورامين ديده به جهان گشود. پدرش ، مرحوم حاج حسن ستاری؛ شاعری فاضل بود كه ديوانی از او به نام ماتمكده عشاق به يادگار مانده است.

"ستاری" دوران ابتدايي را در مدرسه "ولي آباد ورامين" و دوران متوسطه را در قريه "پوينك باقر آباد" به پايان رسانيد و در طول دوران تحصيل همواره يكی از شاگردان ممتاز كلاس به شمار می رفت. او پس از اخذ ديپلم متوسطه، در سال 1346 وارد دانشكده افسري شد و پس از پايان دوره دانشكده به دره ستوان دومی نايل آمد و در سال 1350 جهت طی دوره علمی كنترل رادار به كشور آمريكا اعزام شد و پس از گذراندن دوره يكساله، در سال 1351 به ايران بازگشت و به عنوان افسر كنترل شكاری نيروی هوایی مشغول به كار شد.

شهيد "ستاری" در سال 1354 در كنكور سراسری شركت كرد و در رشته برق و الكترونيك پذيرفته شد و حتی تعدادي از واحدهای دانشگاهی را گذرانده بود كه با پيروزی انقلاب اسلامی و شروع "جنگ تحميلی" تحصيل را كنار گذاشت و همدوش ديگر آحاد مردم به پاسداری از دستاوردهای انقلاب پرداخت. 

وی افسری مؤمن، متعهد، شجاع، آگاه، تيزهوش و كاردان بود و طرح‌ها و ابتكارهای زيادی در تجهيز سيستم‌های راداری، پدافندی به اجرا گذاشت كه در طول "جنگ تحميلی" توان نيروی هوايی را در سرنگونی هواپيماهای متجاوز دشمن دو چندان نمود.

این شهید بزرگوار تمامی اقدامات و برنامه‌های خود در نیروی هوایی را بر 4 رکن اصلی استوار کرده بود تمام پیروزی‌ها و دستاوردهایی که در نیروی هوایی به دست آورد براساس همین رکن‌ها بود که این ارکان عبارت بودند از:

شهید "ستاری" پس از برعهده‌گیری فرماندهی نیروی هوایی ارتش نیز دست از کوشش نکشید و اقدمات زیادی چون تأسيس دانشكده پرواز (خلباني)، تأسيس دانشگاه هوافضا، تأسيس دانشكده پرستاري و راه اندازي مركز تحقيقات و آموزش پزشكي (پاتولوژي) نيروي هوايي، توجه به آموزش كارا (حين خدمت) و آموزش پرسنل رده مياني، ايجاد هنرستان كارودانش، فني‌وحرفه‌اي درمركز آموزش‌هاي هوايی و ايجاد شبكه ديده باني به منظور تقويت سيستم پدافندي كشور به سرانجام رساند اما این پایان کار این شهید بزگوار نبود و در زمینه تقویت پدافند هوایی گام‌های فراوانی را برداشت.

شهيد "ستاري" كه به واقع معماري آينده نگر براي سيستم پدافند هوايي كشور بود با راه اندازي تأسيسات و امكانات جديد تعمير و نگهداري و نيز اجراي پروژه هايي نظير پروژه " اوج" و نيز راه اندازي مركز پژوهش، تحقيقات و آموزش "پتا " توان نگهداري نيرو را تقويت و به چندين برابر قدرت قبلي ارتقا داد. اين مهم براي كشوري كه پايه هاي صنعتي‌اش تقريباً ضعيف بود كاري شگرف به حساب می‌آمد همچنین در این میان ايجاد مؤسسات فني و صنعتي پيشرفته براي آموزش پروازي مرحله مقدماتي دانشجويان خلباني با كمك مهندسين و متخصصين نهاجا با ساخت هواپيماي پرستو که اين هواپيما از نظر امكانات عملياتي تقريباً شبيه هواپيماي بونانزاي ساخت آمريكا است. 

طراحي و ساخت خودرو "شمس"، ايجاد خطوط هوايي "سها " (سازمان هواپيمايي ارتش جمهوري اسلامي ايران)، شركت در پروژه هاي دولتي در راستاي امور مهندسي و تأسيساتي، افزايش كارايي و استخراج از معادن تحت پوشش از قبيل نمك "سمنان" كه نيازمنديهاي صنايع نفتي و پتروشيمي كشور را مرتفع و پشتيباني مي نمايد، ازدياد بازده صنايع فلزي و دريافت سفارش به منظور رفع نيازمندي‌هاي دولتي، نظامي و خصوصي از جمله دستاوردهای این بزرگ مرد نیروی هوایی بود.

سرلشكر خلبان شهيد منصور ستاري، در 15 ديماه سال 1373، به همراه چند تن از مسئولان نيروي هوايي، در مسير برگشت از كيش به تهران، در راه، تصميم به شركت در مراسم فارغ التحصيلي گروهي از دانشجويان دوره خلباني در پايگاه هوايي شهيد بابايي اصفهان گرفتند. آنها پس از اقامت دو ساعته در اصفهان، در راه بازگشت، دچار سانحه هوايي شده و هواپيمايشان سقوط كرد. در اين حادثه، شش تن از اميران نيروي هوايي ارتش، به همراه شهيد ستاري و شش تن از خدمه پروازي به درجه رفيع شهادت رسيدند.

به هر تقدير سرلشگر شهيد "منصور ستاري" با حمايت پرسنل از جان گذشته نيروي هوايي آنچه درتوان داشت در طبق اخلاص نهاده و به پيشگاه ملت ايران تقديم نمود و امروز به خيل شهيداني پيوسته است كه همواره در فراق آنها مي‌سوخت اما برکات وجود این شهید بزگوار همچنان پابرجاست و همه روزه شاهد این هستیم که یک ستاری دیگر در نیروی هوایی وارد عرصه دفاع از آسمان میهن اسلامی می‌شود.