سیدعیسی حسینی مزاری در پیامی تاکید کرد
علما و مردم به میدان بیایند/پیمانهای نظامی و امنیتی با آمریکایی‌ها لغو شود
دبیر کل حزب اسلامی تبیان در پی حمله تروریستی علیه مسجد امام محمد باقر(ع) در هرات و به شهادت رسیدن امام جماعت و زخمی شدن 4 تن از نمازگزاران پیامی صادر کرد.
به گزارش خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، حجت‌الاسلام والمسلمین عیسی مزاری دبیر کل حزب اسلامی تبیان در پی حمله تروریستی علیه مسجد امام محمد باقر(ع) در هرات و به شهادت رسیدن امام جماعت و زخمی شدن 4 تن از نمازگزاران آن، حجت الاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری پیامی صادر کرد.
متن پیام به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
من قتل نفسا بغیر نفس او فساد فی الارض فکانما قتل الناس جمیعا
قرآنکریم
افغانستان هر روزه و حتی هر ساعت و هر لحظه شاهد جنایات هولناکی است که طراح و عامل آن دشمنان خارجی و مزدوران داخلی آنان است و اگرچه بیش از سه دهه است که جنگ و ناامنی گریبان گیر کشور بوده اما آنچه در این میان تاحدودی از حملات و سؤقصدها درامان مانده و برعکس، مورد تقدیس و تکریم به نظر می رسیدند، مساجد، امامان و مآمومین نماز گزار در این مکانهای مقدس بودند اما مدتی است که مراکز دینی و اجتماعات مذهبی نیز برای دشمنان از جذابیتی برخوردار گردیده، توجه جنایت کارانه خود را به سوی آنان معطوف داشته اند و آخرین عمل جنایت کارانه حمله بر مساجد، مورد هدف قرار گرفتن مسجد امام محمد باقر(ع)در هرات است که 5 نفر زخمی گردیدند اما مطابق آخرین اخبار واصله، ملا رمضان سروری، امام جماعت موقت این مسجد پس از مجروحیت، دعوت حق را لبیک گفته، به خیل شهدا پیوسته است.
در رابطه با این جنایت نابخشودنی چند نکته قابل تذکر به نظر می رسد:
1- حکومت نشان داده است که در راستای جلوگیری از ایجاد چنین حوادثی یا برنامه ای ندارد و یا واقعا عاجز است و حتی در حوزه پیگیری ماجرا و پیدا کردن و دستگیری عاملین ترورها و انفجارهای انتحاری نیز توفیقی نداشته است، چنانچه عاملین ترور شهید نجفی جغاره ای و شهید سیدیونس علوی و ده ها و صدها حادثه دیگر در ولایت هرات و سایر ولایات، نامعلوم بوده و هیچ ردی از آنان در دست به نظر نمی رسد و وجود یک چنین روندی آن هم در سطح دستگاه های حکومتی نگران کننده و مشکل زاست و می طلبد تا دلسوزان جامعه طرحی وعملیه ی دیگر روی دست بگیرند در غیر آن سلسله ترورها و انفجار ها تداوم یافته، زندگی در کشور را با معضلات لاینحل مواجه خواهد کرد.
یکی ازین طرح ها، برگزاری تجمعات مسالمت آمیز مدنی و طرح مطالبات امنیتی از حکومت و مجامع جهانی است تا بلکه زمامداران حکومت به خود آمده، با رفع اختلافات داخلی و توجه به ضعف نهادهای زیر مجموعه خود، در راستای به خط کردن و حمایت نهادهای نظامی و امنیتی عمل نموده، تمهیدات امنیتی را افزایش داده، به فکر مبارزه با دشمن و مزدوران داخلی آن و پیگیری عاملین ترورها و انفجارات انتحاری شوند.
2- نفس ترور و انفجارهای انتحاری نشانگر ضعف دشمن است اما اینکه مزدوران خارجی همچنان می تازند و قربانی پشت قربانی می گیرند ناشی از تفرق و پراگندگی علما و مردم ماست. تا زمانی که علما صادقانه، شجاعانه و صریح به میدان نیایند و با روشن کردن مردم نسبت به وضعیت جامعه و کشور، انسجام و اقتداری در میان خود و مردم خویش ایجاد نکرده و استراتیژی مبارزه با دشمن پیدا و پنهان را طرح و اجرا نکنند و مطابق آن تن به مبارزات حق طلبانه ندهند و در راستای تامین امنیت مردم، مراکز دینی و مذهبی و شخصیتهای بزرگ و کوچک خود اقدامات عاجل روی دست نگیرند، مطمئن باشند که مردم افغانستان قربانیان گسترده تری خواهند داد که در رآس آن علما و روحانیت مبارز قرار خواهند داشت.
3- در گذشته ادعای امریکایی ها و سایر غربگرایان داخلی این بود که عقد پیمان استراتیژیک و امنیتی کابل با واشنگتن افغانستان را با امنیت و آرامش مواجه خواهد کرد و نیروهای نظامی و امنیتی امریکایی، افغانستان و نهادهای امنیتی آن را در مواجهه با تهدیدهای امنیتی خارجی و داخلی کمک خواهند کرد اما از زمان عقد هردو قرارداد، افغانستان در میدان معضلات امنیتی رها گردیده، نه تنها در مسایل ناامنی های داخلی که حتی در برابر تهاجمات گسترده نظامی پاکستانی ها، هیچ خبری از حمایت و همکاری آمریکایی ها به گوش نرسید و تا حالا نیز هیچ نشانه ای ازین همکاری ها دیده نمی شود.
بسیاربه جاست که حال این سوال از غرب گرایان داخلی حامی انعقاد قرارداد که ماه ها و هفته ها قبل از انعقاد قرارداد گلو پاره می کردند و مخالفان عقد قرارداد های ننگین را متهم به وابستگی به کشورهای خارجی می کردند، مطرح گردد که کجا شد آن وعده های رنگین و با آب و تاب امریکایی ها و چه شد آن اثرگزاری های بیش از پیش عقد قراردادهای ذلیلانه با امریکایی ها؟!!!.
4- بنابراین، وقت آن رسیده است که حکومت افغانستان و سایر مجامع دلسوز افغانستانی به میدان آمده، پیگیر مفاد قرارداد های کذایی با امریکایی ها شوند و اگر به این اذعان رسیده اند که قراردادهای استراتیژیک و امنیتی با امریکایی ها، نه تنها هیچ سودی به حال کشور ندارد که ضرر و زیان آن به مراتب بیشتر است، اقدام به لغو قراردادها نمایند و افغانستان و مردم آن را از چنبره یک عامل مهم بدبختی و اسارت و ضلالت نجات دهند.
اینجانب حمله انتحاری به مسجد امام محمدباقر(ع) در هرات را شدیدا محکوم کرده، از حکومت جدا تقاضامندم ضمن روی دست گرفتن اقدامات عاجل جهت عدم تکرار چنین جنایاتی، عاملین حادثه را شناسایی و به پنجه قانون بسپارد.
همچنان شهادت شهید ملا رمضان سروری، امام جماعت موقت این مسجد که پس از جراحت شدید به فیض عظمی شهادت رسید را به خانواده آن شهید، هراتیان عزیز و کافه ملت داغدیده افغانستان تبریک و تسلیت گفته، از خدای متعال ضمن تقاضای علو درجات برای آن شهید و صبر جمیل و اجر جزیل به بازماندگان آن، شفای عاجل برای زخمیان حادثه خواهانم.
انتهای پیام/
متن پیام به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
من قتل نفسا بغیر نفس او فساد فی الارض فکانما قتل الناس جمیعا
قرآنکریم
افغانستان هر روزه و حتی هر ساعت و هر لحظه شاهد جنایات هولناکی است که طراح و عامل آن دشمنان خارجی و مزدوران داخلی آنان است و اگرچه بیش از سه دهه است که جنگ و ناامنی گریبان گیر کشور بوده اما آنچه در این میان تاحدودی از حملات و سؤقصدها درامان مانده و برعکس، مورد تقدیس و تکریم به نظر می رسیدند، مساجد، امامان و مآمومین نماز گزار در این مکانهای مقدس بودند اما مدتی است که مراکز دینی و اجتماعات مذهبی نیز برای دشمنان از جذابیتی برخوردار گردیده، توجه جنایت کارانه خود را به سوی آنان معطوف داشته اند و آخرین عمل جنایت کارانه حمله بر مساجد، مورد هدف قرار گرفتن مسجد امام محمد باقر(ع)در هرات است که 5 نفر زخمی گردیدند اما مطابق آخرین اخبار واصله، ملا رمضان سروری، امام جماعت موقت این مسجد پس از مجروحیت، دعوت حق را لبیک گفته، به خیل شهدا پیوسته است.
در رابطه با این جنایت نابخشودنی چند نکته قابل تذکر به نظر می رسد:
1- حکومت نشان داده است که در راستای جلوگیری از ایجاد چنین حوادثی یا برنامه ای ندارد و یا واقعا عاجز است و حتی در حوزه پیگیری ماجرا و پیدا کردن و دستگیری عاملین ترورها و انفجارهای انتحاری نیز توفیقی نداشته است، چنانچه عاملین ترور شهید نجفی جغاره ای و شهید سیدیونس علوی و ده ها و صدها حادثه دیگر در ولایت هرات و سایر ولایات، نامعلوم بوده و هیچ ردی از آنان در دست به نظر نمی رسد و وجود یک چنین روندی آن هم در سطح دستگاه های حکومتی نگران کننده و مشکل زاست و می طلبد تا دلسوزان جامعه طرحی وعملیه ی دیگر روی دست بگیرند در غیر آن سلسله ترورها و انفجار ها تداوم یافته، زندگی در کشور را با معضلات لاینحل مواجه خواهد کرد.
یکی ازین طرح ها، برگزاری تجمعات مسالمت آمیز مدنی و طرح مطالبات امنیتی از حکومت و مجامع جهانی است تا بلکه زمامداران حکومت به خود آمده، با رفع اختلافات داخلی و توجه به ضعف نهادهای زیر مجموعه خود، در راستای به خط کردن و حمایت نهادهای نظامی و امنیتی عمل نموده، تمهیدات امنیتی را افزایش داده، به فکر مبارزه با دشمن و مزدوران داخلی آن و پیگیری عاملین ترورها و انفجارات انتحاری شوند.
2- نفس ترور و انفجارهای انتحاری نشانگر ضعف دشمن است اما اینکه مزدوران خارجی همچنان می تازند و قربانی پشت قربانی می گیرند ناشی از تفرق و پراگندگی علما و مردم ماست. تا زمانی که علما صادقانه، شجاعانه و صریح به میدان نیایند و با روشن کردن مردم نسبت به وضعیت جامعه و کشور، انسجام و اقتداری در میان خود و مردم خویش ایجاد نکرده و استراتیژی مبارزه با دشمن پیدا و پنهان را طرح و اجرا نکنند و مطابق آن تن به مبارزات حق طلبانه ندهند و در راستای تامین امنیت مردم، مراکز دینی و مذهبی و شخصیتهای بزرگ و کوچک خود اقدامات عاجل روی دست نگیرند، مطمئن باشند که مردم افغانستان قربانیان گسترده تری خواهند داد که در رآس آن علما و روحانیت مبارز قرار خواهند داشت.
3- در گذشته ادعای امریکایی ها و سایر غربگرایان داخلی این بود که عقد پیمان استراتیژیک و امنیتی کابل با واشنگتن افغانستان را با امنیت و آرامش مواجه خواهد کرد و نیروهای نظامی و امنیتی امریکایی، افغانستان و نهادهای امنیتی آن را در مواجهه با تهدیدهای امنیتی خارجی و داخلی کمک خواهند کرد اما از زمان عقد هردو قرارداد، افغانستان در میدان معضلات امنیتی رها گردیده، نه تنها در مسایل ناامنی های داخلی که حتی در برابر تهاجمات گسترده نظامی پاکستانی ها، هیچ خبری از حمایت و همکاری آمریکایی ها به گوش نرسید و تا حالا نیز هیچ نشانه ای ازین همکاری ها دیده نمی شود.
بسیاربه جاست که حال این سوال از غرب گرایان داخلی حامی انعقاد قرارداد که ماه ها و هفته ها قبل از انعقاد قرارداد گلو پاره می کردند و مخالفان عقد قرارداد های ننگین را متهم به وابستگی به کشورهای خارجی می کردند، مطرح گردد که کجا شد آن وعده های رنگین و با آب و تاب امریکایی ها و چه شد آن اثرگزاری های بیش از پیش عقد قراردادهای ذلیلانه با امریکایی ها؟!!!.
4- بنابراین، وقت آن رسیده است که حکومت افغانستان و سایر مجامع دلسوز افغانستانی به میدان آمده، پیگیر مفاد قرارداد های کذایی با امریکایی ها شوند و اگر به این اذعان رسیده اند که قراردادهای استراتیژیک و امنیتی با امریکایی ها، نه تنها هیچ سودی به حال کشور ندارد که ضرر و زیان آن به مراتب بیشتر است، اقدام به لغو قراردادها نمایند و افغانستان و مردم آن را از چنبره یک عامل مهم بدبختی و اسارت و ضلالت نجات دهند.
اینجانب حمله انتحاری به مسجد امام محمدباقر(ع) در هرات را شدیدا محکوم کرده، از حکومت جدا تقاضامندم ضمن روی دست گرفتن اقدامات عاجل جهت عدم تکرار چنین جنایاتی، عاملین حادثه را شناسایی و به پنجه قانون بسپارد.
همچنان شهادت شهید ملا رمضان سروری، امام جماعت موقت این مسجد که پس از جراحت شدید به فیض عظمی شهادت رسید را به خانواده آن شهید، هراتیان عزیز و کافه ملت داغدیده افغانستان تبریک و تسلیت گفته، از خدای متعال ضمن تقاضای علو درجات برای آن شهید و صبر جمیل و اجر جزیل به بازماندگان آن، شفای عاجل برای زخمیان حادثه خواهانم.
انتهای پیام/
