محمد خالوندی:کسب افتخار برای ایران وظیفه من است
دارنده دو مدال طلای پارالمپیک گفت افتخارآفرینی برای دو و میدانی ایران یکی از وظایفی است که بر دوش وی نهاده شده است.
به گزارش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان محمد خالوندی در دو پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن و ۲۰۱۶ ریو موفق به کسب مدال طلا شده است. این پرتابگر نیزه در بازی های پاراآسیایی ۲۰۱۴ اینچئون و دو دوره رقابتهای جهانی هم مدال طلا گرفته است.خالوندی در این خصوص اظهار داشت: من پس از مدت ها مشاوره و رایزنی با چندین پزشک و همچنین مربی تیم دو و میدانی، آقای بهرامی، به این نتیجه رسیدم که این عمل را به تعویق بیندازم. چنانچه این عمل انجام می شد باید یک سال دور از میدان می ماندم که با توجه به در پیش بودن مسابقات جهانی لندن و بازی های پاراآسیایی جاکارتا، این اتفاق به صلاح من نبود. عمل جراحی پای من چهار مرحله دارد که همین موضوع سبب می شود بهبودی حاصل از آن زمان ببرد.
وی افزود: در ضمن هیچ پزشکی به من قول قطعی نداد که در صورت عمل جراحی بتوانم به طور کامل به آنچه مد نظرم هست برسم. بنابراین با توصیه و مشورت با کارشناسان ورزشی تصمیم گرفتم با توجه به اینکه از این ناحیه احساس درد نمی کنم، این عمل را به بعد از بازی های پارالمپیک ۲۰۲۰ موکول کنم.
خالوندی در ادامه با اشاره به مسابقات پیش رو گفت: من تا هر زمان که عضو تیم دو و میدانی معلولان باشم این وظیفه را بر روی دوش خود احساس می کنم که نتایج خوبی کسب کنم و باعث بالا رفتن پرچم کشورم و شادی مردم شوم. قولی که به خودم دادم این است که در سه پارالمپیک شرکت کنم. اگر عمری باقی بود و قسمت بود سعی می کنم مدال کسب کنم. روزی که به این ورزش آمدم یکی از بهترین نعمت هایی بود که از سوی خداوند نصیب من شد. ایمانی که اول به خدا و بعد به توانایی خودم داشتم سبب شد در دو پارالمپیک شرکت کنم و برای کشورم افتخار کسب کنم.
پرتابگر طلایی ایران با بیان اینکه اصلا قرار نبوده عضو کاروان ایران در بازی های پارالمپیک لندن باشد، ادامه داد: من باید بابت اعتمادی که مسئولان ورزش پارالمپیک به من کردند از آنها تشکر کنم. اصلا قرار نبود عضو تیم اعزامی به لندن باشم اما خدا را شکر با اعتماد مسئولان، دعای خیر مادرم و ملت ایران موفق به افتخارآفرینی شدم. ضمن اینکه کسب مدال برای تمام ملت ایران است.
خالوندی مرگ بهمن گلبارنژاد در بازی های پارالمپیک ۲۰۱۶ را بسیار تلخ خواند و گفت: واقعا حیف که من دیر با گلبارنژاد آشنا شدم. واقعا حیف بود که چنین دوستی با آن اراده و لبخند همیشگی را از دست دادیم. بهمن همه را وادار به تلاش می کرد و واقعا رفتار پهلوانانه ای داشت. ان شاء الله که ما بتوانیم راه این ورزشکار و جانباز عزیز را ادامه دهیم. امیدوارم او را الگوی خود قرار دهیم و به عنوان یک سفیر از جامعه معلولان دفاع کنیم. او در راه وطن جنگ کرد و بعد در عرصه ورزش جان خود را از دست داد.
انتهای پیام/
