انقلاب اسلامی ایران پس از بهمن 1357، پنج دوره حساس را پشت سرگذاشته است که هر کدام از آنها خصوصیات منحصر بفرد خود را داشتهاند اما دوران غبارآلود فتنه 88، بیتردید یکی از حساسترین مقاطع حساس نظام اسلامی به شمار میآید. این پنج برهه، به شکل پلکانی طراحی شده و در هر مرحله بر گستردگی و ابعاد آن اضافه شد که هر کدام از آنها بر مقاوم شدن انقلاب اسلامی در برابر تهدیدات، اثر قابل توجهی داشتند.
1. دوره اول انقلاب اسلامی، با درگیریها و عملیاتهای تروریستی گستردهای همراه بود که دشمنان انقلاب برای حذف فیزیکی عناصر مؤمن و نیروهای تأثیرگذار در عرصه سیاسی بکار گرفتند. ترورهای هدفمند و کور فرقه رجوی در آن دوره، منجر به شهادت 17 هزار نفر از جمله شهید بهشتی، رجایی، باهنر و دیگر یاران مؤثر انقلاب اسلامی گردید اما بیداری و مقاومت مثالزدنی مردم موجب شد تا به هدف موردنظر دست نیابند.
2. دوره دوم، جنگ تحمیلی هشت ساله بود که از نظر حجم کمکهای جبهه غربی – عربی به کشور مهاجم، به سختی میتوان مورد مشابه آن را پس از جنگ جهانی دوم آدرس داد. اگرچه جنگ تحمیلی، خسارات سنگینی را به کشور وارد کرد اما با رشادتهای رزمندگان بسیجی و نیروهای مسلح، هدف شوم از هم گسستن شیرازه انقلاب با توسل به نیروی نظامی، ناکام ماند و موجب همبستگی مضاعف اقشار مختلف مردم در مقابل جبهه پراکنده دشمنان گردید.
3. با تغییر شاخصههای جهانی در اواخر قرن بیستم میلادی که از یک سو با شکست جبهه غربی- عربی در جنگ تحمیلی و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی از سوی دیگر همراه بود، استکبار جهانی وارد دوره سوم مصاف با جمهوری اسلامی در قالب پروژه «جنگ نرم» گردید که بستر آن مسائل و موضوعات فرهنگی است. این برنامه، در حال حاضر نیز ادامه دارد و از مصادیق آن نیز میتوان به گسترش شبکههای ماهوارهای و اجتماعی، حساسیتزدایی از ارزشها در جامعه، تلاش برای رواج ابتذال فرهنگی و عقیدتی اشاره کرد که همه این موارد، ذیل مقوله «نفوذ فرهنگی» قابل تحلیل و ارزشیابی هستند.
4. در سال 1388 در راستای انتخابات دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، فرصت مساعدی برای گروههای فعال در جنگ نرم که بیش از ده سال از فعالیت علنی آنها میگذشت، فراهم شد تا دوره چهارم زورآزمایی با جمهوری اسلامی ایران را با اسم رمز «تقلب» کلید بزنند. در فتنه سال 88، دشمنان نظام با طراحیهای پیچیده قبلی، صحنهای را آماده کردند تا از آن طریق، تجربه انقلابهای رنگی را در ایران تکرار کنند. در این میان برخی کاندیداهای انتخاباتی نیز که سوابقی در انقلاب داشتند در طرح دشمن به بازی گرفته شدند و به نوعی حرکت کردند که پازل دشمن را تکمیل و در نتیجه با ایستادن در برابر قانون، زمینه شکلگیری یک کودتای رنگی در کشور را فراهم نمودند اما بصیرت و هوشیاری مردم انقلابی، دستهای پشت پرده را رو کرد و این توطئه سنگین را که به مراتب از سه نقشه قبلی دشمن خطرناکتر بود، خنثی کرد.
مسئله حائز اهمیت درباره وقایع آن سال این است که برخی از ناآگاهان و فریبخوردگان، اصرار دارند فتنه 88 را معلول فرایند اشتباه رقابتهای انتخاباتی بدانند، لذا تأکید میکنند که آن دوره به پایان رسیده و باید گذشتهها را فراموش کرد! این در حالی است که شواهد و مدارک فراوان، از این واقعیت حکایت دارد که این فتنه، یک پروژه سنگین برای به چالش کشیدن نظام اسلامی بود، نه صرفاً یک فرایند و پروسه. این نکته، همان مسئلهای اساسی و مهمی است که آیتالله آملی لاریجانی، ریاست قوه قضائیه در جلسه اخیر خود با مسئولان قضایی مطرح کرده و به آن پاسخ گفتند: «برخی ایراد میگیرند که چرا همچنان به موضوع فتنه میپردازیم ؟ ... اگر فتنه گذشته را مورد واکاوی، تحلیل و بررسی دقیق قرار ندهیم نمیتوانیم با فتنههای آینده مقابله کنیم.»
5. دوره پنجم انقلاب، دورهای است که هماکنون در آن قرار داریم و بر این اساس، جبهه استکبار، تحت لوای جنگهای نیابتی در منطقه، تلاش میکند به موازات پروژه داخلی نفوذ، جبهه مقاومت را در غرب آسیا تحت تأثیر قرار داده و قدرت داخلی و منطقهای نظام اسلامی را به زعم خود تضعیف کند. مخالفت با توان موشکی و استفاده ابزاری از موضوع حقوق بشر در پسابرجام نیز همین هدف را تعقیب میکند تا از این طریق، برجامهای بعدی به نظام تحمیل گردد و هدفی که در فتنه 88 ناکام ماند، از این طریق محقق شود.
شواهدی در دست است که نشان میدهد اندیشکدهها و طراحان سیاستهای استکباری در غرب و آمریکا، در حال تدارک فتنهای پیچیدهتر از فتنه 88 هستند و با کسب تجربه از ناکامیهای گذشته، خود را برای تقابلی جدید با انقلاب اسلامی آماده میکنند، لذا همانگونه که آیتالله آملی لاریجانی تأکید کردهاند: «اگر فتنه گذشته را مورد واکاوی، تحلیل و بررسی دقیق قرار ندهیم نمیتوانیم با فتنههای آینده مقابله کنیم.»
از واکاوی این پنج مرحله، این حقیقت به دست میآید که از نظر نظام سلطه، سیاست ترور مردم و مسئولین، رویارویی نظامی با ایران و اردوکشی خیابانی با هدف قرار دادن مردم در مقابل نظام، اثر خود را از دست داده و در حال طراحی توطئهای با ابعاد وسیعتر هستند. بنابراین، شناخت، بررسی و واکاوی همهجانبه این برهه حساس به منظور ایمنسازی ارکان انقلاب اسلامی، از ضروریات اجتنابناپذیر در حوزه دشمنشناسی به شمار میآید و هر گروه یا فردی که بر فراموش کردن آن اصرار داشته باشد، - دانسته یا نادانسته – در مسیر بدخواهان این مرز و بوم بازی حرکت میکند.
منبع:روزنامه حمایت
انتهای پیام/