مرگ مشکوک یک پناه‌جوی استرالیا/ شورش در بازداشتگاه پاپوآ گینه نو
پس از مرگ مشکوک یک پناه‌جوی بیمار در بازداشتگاهی در پاپوآ گینه نو، دیگر پناهجویان استرالیا شورش کردند و کنترل دو بازداشتگاه را بدست گرفتند.
به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از پایگاه اینترنتی پرس تی وی، پناهجویان استرالیا که در بازداشتگاهی در پاپوآ گینه نو به سر می‌برند، پس از مرگ مشکوک یک پناه‌جوی بیمار، شورش کردند.
پناهجویان در این اعتراض، کنترل دو بازداشتگاه استرالیا را در اردوگاه پاپوآ گینه نو، به مدتی کوتاه در اختیار گرفتند.
توماس للپو، از قرارگاه نیروی پلیس لورنگائو در جزیرۀ «مانوس» در پاپوآ گینه نو، روز یکشنبه (۵ دی ۱۳۹۵) اعلام کرد، نگهبانان بازداشتگاه پناهجویان شامگاه شنبه در شورش پناهجویان معترض، از این مرکز بیرون رانده شدند.
وی علت ناآرامی در اردوگاه پناهجویان را مرگ یکی از پناهجویان عنوان کرد و افزود نظم و آرامش به این اردوگاه بازگردانده شده است.
فیصل اسحاق احمد از کشور سودان روز پنج‌شنبه در این اردوگاه از حال رفت و به بیمارستانی در استرالیا منتقل شد. مقامات روز شنبه از مرگ این پناه‌جوی ۲۷ ساله خبر دادند.
این در حالی است که دولت استرالیا در حال نقل و انتقال پناه‌جویانی است که از مسیر دریا به بازداشتگاه‌های آن در جزایر مانوس و نائورو راه یافته‌اند.
پناه‌جویانی که سوار بر قایق و شناور قصد عزیمت به استرالیا را دارند، در قالب آنچه «فرآیند» درخواست پناهندگی آنان عنوان می‌شود، به این بازداشتگاه‌ها فرستاده می‌شوند.
این در حالی است که بازداشت پناهجویان در این اردوگاه‌ها که تقریباً تا مدتی نامحدود ادامه یافته، اعتراض سازمان‌های حقوق بشر را برانگیخته است.
این سازمان‌ها در گزارش‌های متعدد، رویکرد استرالیا در قبال پناهجویان را نقض حقوق بشر دانسته‌اند.
گزارش‌های منتشر شده مبنی بر تجاوز به پناهجویان نیز خشم بین‌المللی را در پی داشته است.
در اواسط نوامبر، دولت استرالیا اعلام کرد دربارۀ نقل‌مکان و اسکان شماری از پناهجویان مستقر در بازداشتگاه‌های ساحلی این کشور به آمریکا، با واشنگتن به توافق رسیده است.
این در حالی است که تاکنون گزارشی دربارۀ شمار پناهجویان، زمان و نحوۀ اجرای این توافق منتشرنشده است.
بر اساس برخی آمار‌ها، حدود ۴۵۰ ایرانی در بازداشتگاه نائورو و مانوس بسر می‌برند و درخواست آن‌ها برای پناهندگی رد شده است.
چند ایرانی نیز تاکنون در این بازداشتگاه‌ها جان خود را از دست داده‌اند.
روند فزایندۀ آزار، برخورد نامناسب، کوتاهی و پنهانکاری در سامانه‌های پردازش منطقه‌ای در مانوس و نائورو، انتقادهای گسترده‌ای را به همراه داشته است.
انتهای پیام/
