مصطفی علیپور در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در ارتباط با کودکی خود و تاثیر آن بر شاعری بیان کرد: مثل خیلی از همسالانم کودکی من نیز در روستا گذشت. تا  جایی که به خاطر می‌آورم، از حدود کلاس سوم شروع به کار کردم. همه روستایی‌ها کار می‌کردند و زندگی تقریبا پررنجی داشتند و از این بابت ناراحت نیستم. برای اینکه فکر می‌کنم کودکی‌های من خیلی در شکل‌گیری شخصیت آینده ام موثر بوده است.

وی ادامه داد: به قول نیما اگر قرار باشد طبقه ای در شعر ما تبدیل به مدل روایی بشود، همان طبقه پایین جامعه است. طبقه ای که من به هر روی به آن تعلق دارم. از این منظر می شود گفت که کودکی‌های من بسیار موثر بوده و و همچنان این بار اخلاقی و فکری و اندیشه مربوط به آن دوران را با خود می کشم؛ چرا که من جزو طبقات پایین جامعه از نظر اقتصادی بودم و البته همچنان هم به نوعی وابسته به آن طبقه هستم.

علیپور تصریح کرد: هرچند بعدها تحصیل، مهاجرت به شهر و همچنین شغل فرهنگی، باعث شد که از طبقه پایین به طبقه متوسط جامعه رفتم؛ ولی چیزی عوض نشد. اخلاق طبقه ضعیف جامعه را همچنان با خود دارم. فرهنگ و اندیشه و فکر این طبقه همیشه با من است. به همین دلیل روی شعرها، ذهن و زبانم بسیار موثر است.



انتهای پیام/