به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد؛"این کشتی پر اسرار" عنوان کرسی آزاد اندیشی است که با حضور جواد آرین منش دبیر حزب موتلفه ی اسلامی در خراسان رضوی و حجت الاسلام والمسلمین درایتی عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت در خراسان رضوی در دانشکده ی ادبیات دانشگاه فردوسی برگزار شد.
در بخش اول جلسه که حجت الاسلام والمسلمین درایتی آغازگر جلسه بود، سخرانان پیرامون اهمیت وجود احزاب سیاسی اظهار نظر کردند.
حجت الاسلام درایتی گفت: جامعه ی ایران در این ۱۰۰ سال همیشه به دنبال رفع موانع برای پیشرفت کشور بوده است.
وی با اشاره به اهمیت وجود احزاب مختلف ادامه داد: اگر در کشور احزاب نباشند، باید پارلمان ها هم حذف شوند. پارلمان بدون حزب، نه تنها مشکلات را حل نمی کند بلکه بیش تر هم می شود.
درایتی افزود: ما حزب را ارمغان غربی می دانستیم و می خواستیم مردم سالاری و دمکراسی داشته باشیم. اما در بدنه ی اجتماعی مشکل به وجود آوردیم. عملا اجازه ندادیم احزاب با امنیت ورود پیدا کنند و تاثیرگذار باشند. حاکمیت، چندان دل خوشی از احزاب ندارد و باعث ایجاد چالش هایی در مسیر کار آن ها شده است. در کشورهای دیگر، جلوی کارهای بدون شناسنامه را می گیرند اما در کشور ما، جلوی کارهای شناسنامه دار می گیرند.
وی با اشاره به عوامل جلوگیری از فعالیت احزاب در ایران، گفت: یکی از عوامل، ترس حاکمان از مردم و اعتماد نکردن به آن هاست. ترس از این که مردم، قدرت خارج از حکومت پیدا کنند. اما نمی شود به مردم بگوییم در جنگ به شما اعتماد داریم و در کارهای سیاسی بالعکس.
مساله ی دیگر، استبداد فرهنگی است. ما ۲۵۰۰ سال در این کشور با روحیه ی استبدادی حرکت کردیم و محدودیت را نمی پسندیم.دیگر این که احزاب باعث تخریب قدرت اند و حکومت این خالی کردن میدان را نمی پذیرد.
ما در جامعه مشکلات فرهنگی داریم که حزب به معنی کار سیاسی جدی قابل قبول نیست. چون هزینه بردار است. اگر قرار است فعالیت سیاسی تحت چهارچوب قانون انجام شود پس باید هزینه ها کاهش یابد.
وی تاکید کرد: این مشکل عمیقی است که در جامعه حرف سیاسی زد و تابع هیچ حزبی نبود. این سیاست را دچار آسیب جدی می کند.
درایتی افزود: حزب فرد را محدود می کند و این محدودیت مفید است. برخی نخبگان کار سیاسی می کنند و نمی خواهند عضو حزب خاصی باشند. لذا این تک روی ها به جامعه آسیب می زند.
وی ادامه داد: آسیب بعدی پذیزفتن تابعیت مدیران بیش تر از احزاب است که این نگاه اشتباه است و حاکمیت را به مشکل می اندازد. اگر قرار است جلوی یک مشکل گرفته شود باید از درون نقد، بررسی و اصلاح شود.
در ادامه جواد آرین منش درباره ی نقد و بررسی حضور احزاب گقت: حزب سیاسی گروه سازمان یافته ای از افراد حقیقی است که در جهت اداره ی کشور، نقد حاکمیت، به دست گیری قدرت و آموزش سیاسی تلاش می کنند که با انتخابات و دموکراسی شکل گرفته است.
وی افزود: در قرن ۱۸ اواین احزاب در اروپا شکل گرفتند و در ایران در دوره ی مشروطیت در ۱۲۰ سال پیش شکل گرفت. دموکراسی و مردم سالاری دینی بدون احزاب سیاسی ناقص و ناتمام است که در حال حاضر در کشور چنین وضعیتی داریم. احزاب چرخ دنده ی دموکراسی است و نهادهای مدنی حد واسط بین مردم و حاکمیت اند. چرا که همه ی مردم نمی توانند در انتخابات و مسایل سیاسی داخل شوند.
آرین منش ادامه داد: احزاب سیاسی در ایران تاکنون به جریان های فکری اسلام گرا، ملی گرایانه و ناسیونالیستی، گرایشات چرب و مارکسیستی، سلطنت طلب و در نهایت آمیخته از این تفکرات تقسیم شده اند.
وی افزود: در زمان انقلاب خیلی از این احزاب مثل فداییان اسلام، حزب توده، جبهه ملی و مجاهدین خلق اگرپه گرایشات اسلامی نداشتند، اما در پیروزی انقلاب نقش داشتند.
وی با اشاره به تشکیل حزب بزرگ و فراگیر جمهوری اسلامی پس از انقلاب گفت: پس از انقلاب اسلامی، تفکر تشکیل حزب شدت گرفت و رهبران می گفتند بدون داشتن حزب نمی شود کشور را اداره کرد. حزب جمهوری اسلامی و شورای مرکزی آن که برای عضو گیری، از مساجد شروع کردند و در سال اول یک میلیون عضو گرفت و عمده ی دولت مردان متاثر ازین حزب بودند، متاسفانه ۵ یا ۶ سال دوام آورد. زیرا این حزب درب را به روی همه ی افراد جامعه گشود و در نهایت به مشکل خورد.
آرین منش افزود: این مسائل باعث حزب گریزی شد و جوانانی که وارد احزاب شدند آسیب دیدند. دست بر اسلحه بردن مجاهدین خلق در اوایل انقلاب و سال ۶۰ باعث شد گرایش به احزاب، کم شده و ارزش تلقی نشود.
وی تاکید کرد: احزاب سیاسی هزینه بردارند که هیچ حمایتی از آن ها صورت نگرفته است. به همین دلیل در آستانه ی هر انتخابات جبهه های اصلاح طلب و اصول گرایان تشکیل می شود که هیچ مسئولیتی در قبال مردم ندارند و در نهایت با اتمام انتخابات، فعالیتشان تمام می شود.
دبیر حزب موتلفه ی اسلامی در خراسان رضوی ادامه داد: هیچ کدام از مسئولین حزب ندارند؛ یک مسئول هر چقدر هم انسان خردمندی باشد بدون بهره مندی از خرد جمعی و برنامه و پشتوانه ی فکری دیگران نمی تواند کشور را اداره کند و باید فرهنگ حزب در کشور افزایش یابد.
در بخش بعدی که درباره ی اصلاح طلبان و اصول گرایان و سیر تحول درونی جناح ها بود ، حجه الاسلام و المسلمین درایتی گفت: مشکلاتی در مسیر توسعه کشور وجود داشته که رویکرد هایی به وجود امده تا این مشکلات حل شوند برای حل این مشکلات نیازمند چند الگو هستیم.
وی ادامه داد : الگوی اول این است که رفع مشکلات از بالا به پایین انجام شود و نیازمند دولتی اصلاح طلب، متمرکز و مقتدر هستیم که درصدد حل مشکلات براید و تغیر در بخشهای لازم انجام شود و جامعه را اصلاح کند.
رویکرد دوم همین عمل از پایین به بالا باشد و به کمک مردم وضعیت جدیدی به وجود اوریم تا مشکلات حل شود. تجربه ما بعد از انقلاب ، خود انقلاب بود که مانع را برداریم و در دفاع از انقلاب تغیرات مورد نظررا انجام دهیم.
درایتی افزود: الگوی تغیر از وسط یعنی تلاش برای تغیر در ساختارها برای حل مشکلات باتقویت نهاد های مدنی و فعال کردن بخش میانی جامعه از دیگر رویکرد های حل مشکلات جامعه است. به طور مثال هشت سال دوره اصلاحات ما با تقویت نهاد های مردمی مثل احزاب و رسانه های مختلف باید تلاش کنیم به صورت تدریجی تغیرات صورت گیرد و این انقلابی نیست.
وی خاطر نشان کرد درحال حاضراگر مشکلی به وجود بیاید و مسئولین درصدد رفع آن نباشند مشکل هرگز ازبین نخواهد رفت؛ و حتی شخص مطرح کننده گرفتارهم میشود؛ لذا اگرمردم از مسیرهای مشخص حقوق خودشان را رفع کنند کسی سمت رشوه و راند خواری نمیرود.
عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت در خراسان رضوی، تصریح کرد: یکی از عمده ترین مشکلات بنیان های اخلاقی و اجتماعی جامعه است نه اقتصادی. مشکل اقتصادی حل و کنترل خواهد شد. فقر، بیکاری و حاشیه نشینی که آفت کشور شده و کاهش حس اعتماد که به ده درصد رسیده است از دیگرمشکلات جامعه ماست.
وی درادامه به فعال کردن آسیب دیدگان جامعه در رفع مشکلات عمومی کشور اشاره کرد و گفت: باید ازمیانه و به صورت تدریجی این مشکل راحل کنیم که این الگو شاید کارآمد و بیش از حد چندجانبه باشد.باید دولت و نهاد های مدنی و اقشار اسیب دیده را درحل مشکل به کارگرفت. در غیر این صورت در رفع مشکلات این چنینی به هیچ جایی نمیرسیم.
درایتی افزود: ما حرکت سیاسی بدون آرمان خواهی را حرکت بدون پشتوانه می دانیم. در غیر این صورت یا منحرف می شویم یا از مسیر خارج می شویم.
وی ادامه داد: یک فرد سیاسی باید آینده ی کشور و منافع مردم برایش اولویت جدی داشته باشد. باید خودش را واسطه ی تحقق چنین هدفی بداند؛ نه این که خودش را هدف بداند. انچه برای ما مهم است رفع موانع موجود در راه توسعه کشور است که درجریان اصلاحات، تغیرات محور اصلی فعالیت است. برای کنترل مشکلات باید آسیب هارا جدی دید و به راه حل ها تن داد. هرچه بتوانیم نقش مردم را درحکومت افزایش دهیم، جامعه رو به رشد می رود و بالعکس.
وی افزود: تصویری که ما از مقابل در نظر داریم و از آن به عنوان رفتار محافظ کارانه یاد می کنیم، حمایت کردن از وضعیت کنونی و وضعیت گذشته است. البته این محافظ کاران به چند دسته تقسیم می شوند. محافظ کاران سنتی از وضع موجود دفاع می کنند و نگران تغییر اند و آن را نا امنی اجتماعی تلقی می کنند. عده ای محافظ کاران بازگشتی اند؛ دوران طلایی برای خودش پیش بینی می کند و درصدد بازگرداندن جامعه به دوره ی طلایی گذشته است. مثل القاعده و داعش که به صورت جنبشی کار را دنبال می کنند و در صدد بازگشت به دوران طلایی صدر اسلام هستند.
درايتي ادامه داد: دسته دیگر محافظ کاران روشن اندیش است که معتقد است شاید بعضی از تغییرات ضرورت جامعه است و حفظ امنیت با تغییرات محقق می شود و خیلی هم جبهه نمی گیرند. در این نگرش آنچه که اهمیت دارد توجیح وضعیت فعلی و تلاش برای حمایت از این وضعیت است؛ جریانی که به عنوان جریان اصلاحات در الگوی خودش مطرح است معتقد است معضلات سنگینی جامعه ی ایران را درگیر کرده که اگر با تغییرات ترمیم نشود، امکان دوام چنین حاکمیتی محدود خواهد شد. امنیت کشور، ماندگاری جامعه و حاکمیت فقط و فقط در پناه شناخت معضلات است و در صورت نیاز به شناخت تغییرات، آن را نادیده نگیرند.
وي بيان كرد:مسئله ی حاشیه نشینی به معضلی در جامعه تبدیل شده، اگر ما حس نا امیدی را در جامعه زنده کنیم، حل معضل دشوارتر می شود.
درايتي افزود:اگر ما بگوییم برجام نابود شده و مردم را نا امید کنیم، وضیت بدتر می شود. اگر برجام شکل نمیگرفت ما یک کشوری میشدیم مثل ونزوئلا با ۱۶۰۰ درصد تورم.
در ادامه جواد آرین منش درباره ی وجه ممیزه ی اصلاح طلبان و اصول گرایان و سیر تحول درونی جناح ها گفت: اصول گرایان بحث ولایت مطلقه ی فقیه را مطرح می کنند که نظر ولایت فقیه خیلی اهمیت دارد. طرف دیگر نظر ولایت فقیه را در حدی که در قانون اساسی آمده مد نظر می گیرند. برخی اختلاف سلیقه ها باعث شد که در یک طرف جامعه ی روحانیت مبارز ، تشکل های همسو، جبهه ی پیروان خط امام و رهبری، جامعه ی مدرسین و حزب موتلفه قرار گیرند و در طرف دیگر هم بستگی، مشارکت، دفتر تحکیم وحدت و ... در کشور ما به وجود آمد.
وی ادامه داد: آقای روحانی آمد نا جریانی سومی را تحت عنوان اعتدال ایجاد کند که به نظر من هنوز شکل نگرفته است. حامیان آقای روحانی در انتخابات، جریان اطلاحات بودند. در آن طرف قانون گرایی و مردم سالاری دینی مطرح می کنند. من معتقدم هرچه که کارنامه ی کشور است و در جریانات مختلف به موفقیت ها و ضعف هایی داشتیم که بسیاری از اهداف کشور محقق نشده. رشد اقتصادی باید ۸ درصد می بود، بیکاری ۷ درصد می بود، تورم تک رقمی می بود که نشد. و خیلی باید های دیگری که تحقق پیدا نکرد. ما نباید با این بحث های کوچک مردم را سرگرم کنیم و ماه ها در فضای مجازی درگیر مسایل هرچند کوچک شوند.
انتهاي پيام/م.ط
