درک این مسئله که طرح آنها به کجا خواهد رسید  نیاز به برخی اطلاعات تاریخی در خصوص کالج انتخاباتی دارد که سال‌ها قبل در قانون اساسی این کشور گنجانده شده است. 

روسای جمهور آمریکا بر اساس رای محبوبیت ملی انتخاب نمی‌شوند، اگر چنین بود، هیلاری کلینتون با حدود یک میلیون و هفتصد رای بیشتر نسبت به ترامپ، رییس‌جمهوری بعدی آمریکا بود. 

به هر ایالتی بر اساس جمعیت آن شمار مشخصی رای انتخاباتی داده می‌شود. این آرا به کاندیداها بر اساس تعداد جمعیت آن ایالت تعلق می‌گیرد. ترامپ با 290 رای انتخاباتی در انتخابات آمریکا پیروز شد. این فرآیند روز انتخابات پایان نمی‌یابد. هر رای انتخاباتی از سوی یک انتخاب‌کننده (گزیننده) ارائه می‌شود. انتخاب‌کننده فردی حقیقی است که باید روز 19 دسامبر (29 آذر) یک رای رسمی برای رییس‌جمهور به صندوق بیاندازد. 

انتخاب‌کننده‌ها طی فرایندهای مختلفی ایالت به ایالت انتخاب می‌شوند و معمولا از سوی احزاب سیاسی ایالت گزیده می‌شوند. 

در پی ناآرامی‌ها در آمریکا پس از انتخابات ریاست جمهوری در این کشور، تلاش‌هایی در حال انجام است تا انتخاب‌کنندگان را به "عدم وفاداری" در این خصوص متقاعد کنند. به این معنی که حتی در صورت پیروزی ترامپ در ایالت‌های آنها، از وی حمایت نکنند. 

کمپینی نیز در این خصوص تشکیل شده که بر اساس آن درخواستی در سایت change.org  منتشر شده که ترامپ را "خطری برای جمهوری آمریکا" خوانده است. 4.6 میلیون آمریکایی از این درخواست حمایت کرده‌اند.

اما شانس تحقق این امر چقدر است؟ «جورج سی ادواردز سوم»، پروفسور علوم سیاسی تگزاس، که کتابی در خصوص کالج انتخاباتی تالیف کرده در این رابطه می‌گوید، احتمال عبور از ترامپ، بسیار ضعیف است. وی می‌گوید در هر دوره‎ای انتخاب‌کنندگانی که وفادار به این مسئله نیستند حضور دارند. برای مثال، شماری از انتخاب کنندگان در سال 1800 میلادی از رای دادن به نفع کاندیداهای پیروز خودداری کردند. این شش نفر از حمایت از «جیمز مدیسون»، رییس‌جمهور منتخب آمریکا در آن دوره، خودداری کردند؛ اما از آنجایی که شمار آنان کم بود نتوانستند تغیری در نتیجه انتخابات ایجاد کنند. 

در یک قرن گذشته مواردی از این دست دیده شده است. در انتخابات سال 2000 آمریکا نیز تلاش‌هایی برای متقاعد کردن انتخاب کنندگان برای حمایت از «ال گور » در مقابل «جورج بوش» صورت گرفت، اما این تلاش‌ها در نهایت ناکام ماند. 

انتهای پیام /