خواندن ادبیات انتظارات را دو چندان می کند
از کسی که ادبیات خوانده انتظار می رود؛ تاریخ را بداند، منطق را بفهمد و با فلسفه هم آشنا باشد.
محمد فرخ طلب فومنی شاعر و ترانه سرا در گفتگو با خبرنگارحوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص ویژگی ها و تفاوت های فرد ادبیات خوانده با دیگر افراد جامعه گفت: مسلم است نگاه فردی که ادبیات خوانده باید بسیار متفاوت تر از علاقه مندان صرف این مقوله باشد. گاه پیش می آید که علاقه مندان ادبیات بسیار آگاه بوده و از سطح دانش بسیار بالایی برخوردارند اما اگر زمانی مواردی پیش پا افتاده را ندانند، اولین استدلالشان این است که ما درس ادبیات نخوانده ایم!
وی ادامه داد: به همین سبب آن ها که ادبیات خوانده اند، نه تنها باید از آگاهی های نخستین این علم برخوردار باشند، بلکه تا آنجا که می توانند، باید بر سطح دانش و آگاهی های خود در این رشته بیفزایند. ادبیات از این جهت شاید تنها رشته ای باشد که دایره شمول بسیار گسترده ای دارد.
فرخ طلب فومنی افزود: کسی که ادبیات می خواند، همه در ناخودآگاه‌شان از او انتظار دارند که تاریخ بداند، با فلسفه آشنا باشد، منطق را بفهمد، روان شناسی اش قوی باشد و حتی از او در زمینه علوم اجتماعی هم انتظار می رود که بداند، بفهمد و تحلیل کند. این انتظارات نه تنها اشتباه نیست؛ بلکه کاملا درست و به حق است زیرا ادبیات جهانی وسیع است و هرچه را که مربوط به زیستن و اندیشه است را در بر می گیرد.
این کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی در پاسخ به این سوال که آیا نویسنده یا شاعر اثر مکتوب داشته باشد، تصریح کرد:بله البته اگر آن فردی که به نام ارجمند شاعر و نویسنده خطاب می شود؛ استحقاق خطاب شدن به این نام را داشته باشد. زیرا شاعر و نویسنده شعرها و نوشته هایش را برای ارتباط با مخاطب خلق می کند و به رغم افزایش انتشار الکترونیکی آثار همچنان چاپ کتاب از وجهه و شان بسیار بالایی برخوردار است.
فرخ طلب فومنی افزود: اصلا به زعم بنده، نباید هیچ گونه خدشه ای به ساحت کتاب و تولید ادبیات مکتوب وارد شود. البته مسئله اصلی و آسیب آنجاست که انتشاراتی ها با عملکرد ضعیفشان، فضایی را به وجود آورده اند که همه احساس می کنند باید کتاب چاپ کنند و این روند تا به آنجا ادامه پیدا کرده که انتشاراتی ها بیشتر به دنبال کسب درآمد بوده و به جای اینکه در مقام سرمایه گذار باشند؛ یک کارگزار هستند. یعنی هزینه چاپ کتاب را دریافت می کنند و کتاب را در اختیار متقاضی قرار می دهند و پخش و توزیع کتاب به عهده سفارش دهنده است که این شیوه ابزاری ترین نوع برخورد با مقوله پر اهمیت و گرامی چاپ در حوزه ادبیات است.
وی در ادامه اظهار داشت: از آنجایی که روال چاپ کتاب دچار نابسامانی شده است دیگر مثل گذشته چاپ کتاب، یک مرحله و موقعیت شاخص به حساب نمی آید. در صورتی که در گذشته اگر کسی دفتر شعر منتشر شده ای داشت، یعنی برادری اش را ثابت کرده بود و از حداقل کیفیت مورد نظر هم برخوردار بود. اما حالا به هیچ وجه این طور نیست و شاخصه های برخورد متناسب با این حوزه دچار ایراد شده است.
این شاعر در پایان خاطرنشان کرد: به نظر من انتشاراتی ها وظیفه دارند مجله ها و رسانه های نوشتاری را مورد بررسی و کند و کاو قرار دهند، همچنین شعر ها و شاعران را رصد کرده و با شناسایی افراد مستعد به آنها پیشنهاد چاپ کتاب بدهند نه اینکه شاعر چاپ کتابش را درخواست نماید.
انتهای پیام/
وی ادامه داد: به همین سبب آن ها که ادبیات خوانده اند، نه تنها باید از آگاهی های نخستین این علم برخوردار باشند، بلکه تا آنجا که می توانند، باید بر سطح دانش و آگاهی های خود در این رشته بیفزایند. ادبیات از این جهت شاید تنها رشته ای باشد که دایره شمول بسیار گسترده ای دارد.
فرخ طلب فومنی افزود: کسی که ادبیات می خواند، همه در ناخودآگاه‌شان از او انتظار دارند که تاریخ بداند، با فلسفه آشنا باشد، منطق را بفهمد، روان شناسی اش قوی باشد و حتی از او در زمینه علوم اجتماعی هم انتظار می رود که بداند، بفهمد و تحلیل کند. این انتظارات نه تنها اشتباه نیست؛ بلکه کاملا درست و به حق است زیرا ادبیات جهانی وسیع است و هرچه را که مربوط به زیستن و اندیشه است را در بر می گیرد.
این کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی در پاسخ به این سوال که آیا نویسنده یا شاعر اثر مکتوب داشته باشد، تصریح کرد:بله البته اگر آن فردی که به نام ارجمند شاعر و نویسنده خطاب می شود؛ استحقاق خطاب شدن به این نام را داشته باشد. زیرا شاعر و نویسنده شعرها و نوشته هایش را برای ارتباط با مخاطب خلق می کند و به رغم افزایش انتشار الکترونیکی آثار همچنان چاپ کتاب از وجهه و شان بسیار بالایی برخوردار است.
فرخ طلب فومنی افزود: اصلا به زعم بنده، نباید هیچ گونه خدشه ای به ساحت کتاب و تولید ادبیات مکتوب وارد شود. البته مسئله اصلی و آسیب آنجاست که انتشاراتی ها با عملکرد ضعیفشان، فضایی را به وجود آورده اند که همه احساس می کنند باید کتاب چاپ کنند و این روند تا به آنجا ادامه پیدا کرده که انتشاراتی ها بیشتر به دنبال کسب درآمد بوده و به جای اینکه در مقام سرمایه گذار باشند؛ یک کارگزار هستند. یعنی هزینه چاپ کتاب را دریافت می کنند و کتاب را در اختیار متقاضی قرار می دهند و پخش و توزیع کتاب به عهده سفارش دهنده است که این شیوه ابزاری ترین نوع برخورد با مقوله پر اهمیت و گرامی چاپ در حوزه ادبیات است.
وی در ادامه اظهار داشت: از آنجایی که روال چاپ کتاب دچار نابسامانی شده است دیگر مثل گذشته چاپ کتاب، یک مرحله و موقعیت شاخص به حساب نمی آید. در صورتی که در گذشته اگر کسی دفتر شعر منتشر شده ای داشت، یعنی برادری اش را ثابت کرده بود و از حداقل کیفیت مورد نظر هم برخوردار بود. اما حالا به هیچ وجه این طور نیست و شاخصه های برخورد متناسب با این حوزه دچار ایراد شده است.
این شاعر در پایان خاطرنشان کرد: به نظر من انتشاراتی ها وظیفه دارند مجله ها و رسانه های نوشتاری را مورد بررسی و کند و کاو قرار دهند، همچنین شعر ها و شاعران را رصد کرده و با شناسایی افراد مستعد به آنها پیشنهاد چاپ کتاب بدهند نه اینکه شاعر چاپ کتابش را درخواست نماید.
انتهای پیام/
