به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زنجان؛ از دور بوی حسین را احساس می کرد او دلتنگ بوی برادر بود با تن رنجور وخسته؛ قدمهایش را بلندتر می گذاشت تا برسر تربت برادر رسید خود را بر روی تربت انداخت وآنرا با تمام وجود به آغوش کشید و گفت در عجب نیستی برادر جان که زینب چگونه بدون تو زنده است.
 آیا نمی پرسی که چگونه بدون تو روز را به شب وشب رابه صبح رسانده ای صبر و قرار زینب، زنده ماندم تا پیغام رسان کربلایت باشم وندای مظلومیتت را به گوش آزادی خواهان جهان برسانم زنده ماندم به امیدبوییدن وبوسیدن تربتت بعد از یک اربعین جدایی.
ای برادر زینب و ای مرحم دل شکسته ام روزی را می بینم که شیعیانت خاک تربتت را سرمه چشمانشان می کنند ومی شنوم صدای قلبهای را که برای یک زیارت اربعین در کنار حرمت ،می طپند.
 
منشأ اربعین چیست‌؟
نخستین سوگواران حسین(ع) در اربعین سالار شهیدان، در این میعادگاه جمع شدند به یادش گریستند و به تاْمل در افق رسالت، و حقیقتی که از جوشش خون حسین (ع) آشکار شده بود پرداختند. از آن پس، عاشقان و پیروان آن امام، در سحاب اسرار اربعین به ذکر پرداختند
مهمترین نکته درباره اربعین‌ سید الشهداء (ع)روایت امام عسکری (ع‌) است‌.
حضرت در روایتی که در منابع ‌مختلف از ایشان نقل شده فرموده‌اند: نشانه‌های مؤمن پنج چیز است‌: 1 ـ خواندن پنجاه و یک رکعت نماز 2 ـ زیارت اربعین 3 ـ انگشتری در دست راست 4 ـ وجود آثار سجده ‌بر پیشانی 5 ـ بلند خواندن بسم الله در نماز
 
اولين زائر امام حسین در روز اربعین!
کتاب «بشاره المصطفی » آمده است: عطیه عوفی میگوید: به همراه جابر بن عبد الله انصاری به منظور زیارت قبر امام حسین علیه السلام وارد کربلا شدیم. جابر نزدیک شریعه فرات رفت.غسل کرد و لباس‌های نیکو پوشید... سپس به طرف قبر مطهر، حرکت کردیم. جابر هیچ قدمی را برنمی‌داشت، الا اینکه ذکر خدا می‌گفت، تا به نزدیک قبر رسیدیم. سپس به من گفت: مرا به قبر برسان. من دست او را روی قبر گذاشتم. جابر روی قبر افتاد و غش کرد.
من مقداری آب روی صورتش پاشیدم. وقتی به هوش امد، سه بار گفت: یا حسین. سپس گفت: ای حسین چرا جواب مرا نمی‌دهی؟ بعد به خودش گفت: چگونه می‌توانی جواب دهی در حالی که رگ‌های گلوی تو را بریده‌اند و بین سر و بدنت جدایی افتاده است.
شهادت می دهم که تو فرزند خاتم النبیین و سید المومنین...و پنجمین فرد از اصحاب کساء هستی...درود و سلام و رضوان الهی بر تو باد. سپس به اطراف قبر امام حسین علیه السلام حرکت کرد و گفت: «السلام علیکم ایتها الارواح التی حلت بفناء الحسین... اشهد انکم اقمتم الصلاة و اتیتم الزکاة و امرتم بالمعروف و نهیتم عن المنکر»
ديدار اهل‏بيت از شهداي کربلا در روز اربعين
 
سيدبن طاووس در کتاب مقتل خود به نام لهوف آورده است: زمانی که اهل‏بيت حضرت سيدالشهداء عليه ‏السلام از شام به مدينه برمي‏ گشتند در عراق از کاروان دار خواستند که آن‏ها را از راه کربلا ببرد. چون به بر تربت پاک امام حسين عليه‏السلام رسيدند، جابر بن عبداللّه‏ را با گروهی از طايفه بنی‏ هاشم و مردانی از آل پيغمبر صلی‏ الله‏ عليه‏ و‏آله ديدند که به زيارت حضرت آمده ‏اند.
آنان شروع به عزاداری و نوحه سرايی کردند، زنان قبائل عرب نيز که در آن اطراف بودند جمع شده و عزاداری کردند. کاروانيان سپس از آن‏جا به سوی مدينه کوچ کردند.
 
ثواب پیاده‌‌رفتن به زیارت سیدالشهدا(ع) به روایت امام صادق(ع):
امام صادق(ع) درباره ثواب زیارت امام حسین(ع) با پای پیاده می‌فرماید: کسى که با پای پیاده به زیارت امام حسین(ع) برود، خداوند به هر قدمى که برمى‏دارد یک حسنه برایش نوشته ، یک گناه از او محو مى‏فرماید ، یک درجه مرتبه‏اش را بالا مى‏برد، وقتى به زیارت رفت، حق تعالى دو فرشته را مامور او مى‏‌فرماید که آنچه خیر از دهان او خارج می‌شود را نوشته و آنچه شر و بد است را ننویسند و وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى مى‏‌گویند: اى ولىّ خدا! گناهانت آمرزیده شد ،تو از افراد حزب خدا ، حزب رسول او و حزب اهل‌بیت رسولش هستی، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهی دید ، آتش نیز هرگز تو را نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد کرد.(کامل الزیارات ص134)

حجت الاسلام نصیری کارشناس مذهبی  با اشاره  به فضیلت خواندن زیارت اربعین در این روز گفت:از امام صادق عليه‏السلام روايت شده که فرموده‏اند: «در روز اربعين هنگامي که روز بلند شد زيارت مي‏کني و مي‏گويي: سلام بر ولی خدا و حبيب او، سلام بر خليل خدا و بنده نجيب او، سلام بر بنده برگزيده خدا و فرزند برگزيده او، سلام بر حسين مظلوم شهيد، سلام بر آقايی که در ميان امواج بلا گرفتار آمد و کشته اشک روان است.
آن‏گاه امام صادق عليه‏ السلام فرمودند: عليه آن حضرت هم دست شدند کسانی که دنيا فريبشان داده بود و بهره خود را در ازای بهايی ناچيز فروختند و آخرت خويش را به قيمت ناچيز حراج کردند. در چاه هوا و هوس فرو رفتند و تو و پيامبرت را به خشم آورده و مطيع بندگان شقي گرديدند؛ امام حسين عليه‏السلام در مقابل آنان تن به ذلت نداد و با آنان با شکيبايی به جهاد پرداخت تا آن گاه که خونش را ريختند و اهل بيتش را به اسارت بردند.

انتهای پیام/ن