محورهاي رفت و برگشت تبريز- آذرشهر، تبريز- صوفيان، مرند- جلفا و آزادراه زنجان- تبريز از محورهای پرتردّد استان هستند و ضرورت توجه و اقدامات عاجل مسؤولان را به خود می طلبند. عدم استفاده ی کامل از ظرفیت های آزادراه تبریز- تهران، یکی دیگر از مشکلات حمل و نقل استان است که آن هم در گرو اجرای ادامه¬ی این آزاد راه تا بازرگان است و هنوز به اتمام نرسیده است! افزایش مسافر در مسیر تبریز- جلفا، ضرورت تسریع در ساخت آزادراه تبریز- جلفا و بازرگان را دوچندان کرده است. صدای ترمزهای دلخراش و رنگ های سیاه کشیده شده ی لاستیک ها بر آسفالت جاده ی تبریز- ایلخچی، ساخت و تکمیل زودهنگام اتوبان تبریز- سهند را گوشزد می کند. همچنین، ساخت و تکمیل محورهای مواصلاتی تبریز- اهر و اهر به کلیبر و خداآفرین، می تواند مبادلات کشورمان را به جمهوری آذربایجان و ارمنستان تسهیل کند و ایمنی این جاده ها را افزایش دهد. هر چند که اعتبارات قطره چکانی، این طرح های مهم را، با رکود مواجه ساخته است! در همین راستا، نصب 41 پل عابرگذر با مشارکت بخش خصوصی، وعده ی مسؤولان است که امیدواریم این 41 پل عابر پیاده، مورد توجه بخش خصوصی قرار گیرند و به موقع ساخته شوند! که این اقدامات، تأثیر زیادی در کاهش تلفات جاده ای دارد.

نباید از نقش کنترلی و نظارتی پلیس راه هم غافل شد؛ که با رصد متخلّفان رانندگی، در نهادینه سازی فرهنگ رانندگی می کوشند. به هر حال، جدای ضرورت اقدامات ساختاری در توسعه ی راه های استان، واقعیت آن است که انسان، خودرو و جاده، سه ضلع مثلث حمل و نقل را تشکیل می دهند و عامل انسانی و رانندگی، مؤثرترین عامل در کاهش یا افزایش سوانح رانندگی شناخته می شود. سرمایه گذاری فرهنگی و آموزشی در ارتقای مهارت رانندگان، سودی راهبردی و درازمدت در حمل و نقل کشور به حساب می آید. باید با آموزش بتوانیم حسّ مسئولیت پذیری در میان رانندگان را تقویت کنیم تا فاصله ها را با شرایط استاندارد در رعایت مقررات راهنمایی و رانندگی کمتر سازیم هر چند که خودرویی گرانقیمت را سوار  شویم؛ آداب رانندگی را گران قیمت تر از ارزش خودرو بدانیم و رعایت کنیم. بنابراین، بهترین راه ایمن سازی جاده ها، آموزش، فرهنگ سازی و بالا بردن سطح مهارت و سپس اعمال قانون برای متخلّفان است تا از بروز حوادث جلوگیری شود.

انتهای پیام/ش