قلب های سرشار از عشقی را دیدم که در بوران یخ زدگی احساس و روزگار خواب زدگی وجدان با تلاشی عاشقانه بذرهای عاطفه را با باران مهر پرورش می دهند و مستانه با شکوفه های امید دل های خالی از آرزو را گلباران می کنند.
آرزوی دیرینه خود را که قدم نهادن در مسیری روشن و نیکوکارانه بود در چشمان پرامید و لبخند گرمشان دیدم و مشتاقانه دست در دست مهربانشان گذاشتم تا در این مسیر همراه و همقدم شان باشم.
پس با کاروان مهربانیِ این دست های مهربان همراه شدم و به برهوت خالی از آرزوی دیار کهن سیستان پای نهادم.
چشمانم چیزهایی را از فقر و محرومیت می دید که باور کردنی نبود... پاییزی پر حسرت و پنهان در دل پاییز رنگارنگ طبیعت.
اما گرمای عشق دست های مهربان معجزه کرد و در این کویر حسرت عشق رویید، امید جوانه زد، لبخند طلوع کرد، بر شاخه های خشک برگ سبز محبت رویید و زیر پای کوبیدن های شاد کودکان برگ های خشک پاییزی، خش خش خوشبختی سر داد.
و چه زیبا بود دیدن لحظه پیوستن موج های سرگردان حسرت به ساحل امن عشق و امید...
یاوران بنیاد دست های مهربان، همراهی با شما پاییز غم انگیز را برایم زیبا و خاطره انگیز ساخت، از مهرتان، از محبت تان سپاسگزارم.
قلب سرشار از عشق تمامی دوستان و یاران و مدیر عامل محترم در دستهای مهربان را می ستایم و آرزومندم هر روز با گرمای مهربانی محکمتر بتپند چرا که خون عشق را در رگ های خشک و یخ زده ناامیدی و حسرت جاری کرده اند و زندگی بخش هستند .
بی شک مرهم گذاری بر زخم ملتهب و ناسور سیستان نیاز به عزم و اراده ملی دارد اما هر زنجیره ای از یک اراده و یک دست تشکیل می شود پس دست در دستان مهربانتان می نهم و عهد می بندم تا در طی کردن این مسیر ناهموار سفیر مهربانی تان باشم و نغمه دل انگیز محبت تان را به گوش همگان رسانده و هم قدمتان باشم."