به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ وبسایت اینتراَکتیو در گزارشی خطاب به مردم آمریکا نوشت: رأی شما به هیچ وجه مهم نیست و این دقیقاً همان چیزی است که بنیانگذاران آمریکا برایش برنامهریزی کردهاند. تقریباً هر روز رأیدهندگان جملاتی درباره میزان اهمیت رأی خود در تعیین سرنوشت کشورشان میشنوند؛ اما حقیقت این است که مردم آمریکا رئیسجمهور کشورشان را انتخاب نمیکنند، بلکه نمایندگان آنها در مجمع گزینندگان این وظیفه را بر عهده دارند. بنیانگذاران آمریکا یک دموکراسی غیرمستقیم را انتخاب کردهاند به همین دلیل روند انتخاب رئیسجمهور این کشور به شکل کنونی است.
مجمع گزینندگان یا «الکترال کالج» چیست و چگونه کار میکند؟
روند انتخاب رئیسجمهور و معاون وی در ماده دوم قانون اساسی آمریکا مشخص شده است. مجمع گزینندگان به نوعی براساس رأی مردم و رأی کنگره رئیسجمهور را انتخاب میکند. مجمع گزینندگان به طور کل 538 رأی دارد که اگر شخصی موفق به گرفتن 270 رأی شود، در انتخابات پیروز میشود.
یکی از کارکنان دفتر ملی بایگانی و مدارک آمریکا در این خصوص میگوید: «این ایالتها هستند که رئیسجمهور را انتخاب میکنند، نه عموم مردم.»
تعداد الکترالهای هر ایالت در مجمع گزینندگان به تعداد نمایندههای آن ایالت در کنگره بستگی دارد. ایالتهایی که کمترین نماینده را دارند فقط سه گزیننده (الکترال) در مجمع دارند و ایالتهایی مانند کالیفرنیا که بیشترین تعداد نماینده را دارند، 55 گزیننده در مجمع دارند. برای مثال تگزاس 33 نماینده و دو سناتور دارد، پس 38 رأی الکترال به آن اختصاص میگیرد. با تغییر جمعیت ایالتها، تعداد الکترالها نیز تغییر میکند.
اعضای مجمع گزینندگان چه کسانی هستند؟
اعضای این مجمع از میان شهروندان که معمولاً شامل اعضای احزاب، خیرین یا فعالانی که در کنوانسیونهای ایالتی انتخابمیشوند، برگزیده میشوند. قوانین اندکی برای تعیین افرادی که میتوانند وارد مجمع گزینندگان شوند، وجود دارد. ورود سناتورها، اعضای کنگره، دیگر نمایندگان منتخب و مخالفان و دشمنان دولت آمریکا به مجمع گزینندگان ممنوع است. برای مثال هر نامزد انتخاباتی مانند کلینتون، ترامپ یا نامزدهای دیگر احزاب دارای 38 رأی الکترال در ایالت تگزاس است.
مجمع گزینندگان به چه شکل عمل میکند؟
بخش نخست آشنا و ساده است. رأی دهندگان به محل رأیگیری میروند، رأی خود را به صندوق میاندازند، یک برچسب را برمیدارند و راهی منزل خود میشوند. اما پر کردن بیضیِ کنار نام کاندیدای مورد نظر، پایان کار نیست. مردم در انتخابات عمومی برای مشخص شدن سهمیه الکترال یک حزب رأی میدهند. مردم در واقع کسانی را که قرار است از طرف آنها در واشینگتن رأیبدهند، انتخاب میکنند.
موضوع این است: انتخابات معمولا تا اواسط دسامبر طول میکشد. کسی که موفق به کسب رأی مردم مشود، در واقع برنده تمام رأیهای الکترال است. اعضای مجمع موظف هستند مطابق با خواسته مردم رأی دهند.
پس از اینکه رأیدهندگان در هشتم نوامبر رأی خود را به صندوق میاندازند، فرماندار فهرستی از تمام نامزدهای انتخاباتی و گزینندگان آنها فراهم میکند. این سند، نامزد پیروز در هر ایالت را مشخص میکند و نشان میدهد چه کسانی نماینده هر ایالت در مجمع گزینندگان خواهند بود. سپس این فهرست به کنگره و دفتر آرشیو ملی فرستاده و به عنوان یکی از اسناد رسمی انتخابات ثبت میشود.
در انتخابات سال جاری آمریکا، اعضای مجمع گزینندگان هر ایالت در مجلس ایالت خود جلسه رسمی تشکیل میدهند و رأی خود را برای انتخاب رئیسجمهور و معاون وی به صندوق میاندازند. رأی این افراد نیز ثبت میشود و به کنگره و آرشیو ملی ارسال میشود. کنگره ششم ژانویه یک جلسه رسمی به منظور شمارش آرای اعضای مجمع گزینندگان تشکیل میدهد. پس از آن معاون رئیسجمهور آمریکا پیروز انتخابات و معاون وی را اعلام میکند.
انتهای پیام/
رای مردمی هم کشکه ، فقط واسه دلخوش کردنشون هست.
پس چرا مردم بدبخت رو الکی میکشونند پای صندوق رای؟!
مواقعا مزخرف ترین سیستم انتخابات رو دارند
مثلا اگر در کالیفرنیا اگر یک درصد رای دهندکان هم در انتخابات شرکت کنند همانند این است که تمام مردم رای دادن و53 رای الکترال یک نامزد دارد.
و در ورمونت اگر همه رای دهندگان رای دهند هیچ تاثیری در انتخابات ندارن چون 3 رای الکترال بیشتر ندارند.
امریکا همان امریکای همیشه است
اینم از مردم سالاری تو کشور مدعی دموکراسی