به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ بنا‌های بجا مانده از روزگاران گذشته میراثی هستند که نه دیگر تکرار می‌شود و نه  می توان آنها را به شکل اولیه باز‌آفرینی کرد. به همین دلیل چشم امید این بناهای با تجربه و دنیا دیده مرمت است. مرمتی که بتواند همراه با مرهم ترک‌های دیوار یک بنا روح یک اثر یعنی نگاه و ابهت آن را هم بازگرداند.
 
در میان این انبوه بناهای تاریخی در ایران حمامی به نام «کسما» در صومعه سرا در استان گیلان قرار دارد که سالهاست از معدود آثار جنبش جنگل است و چشم امید به روزهای سلامتی اش بسته اما گویی قرار نیست به روزهای جوانی اش برسد.

باقریان معاون میراث فرهنگی استان گیلان در رابطه با احیای این حمام تاریخی گفت: از سال نود و چهار به دنبال مرمت بودیم، اما به علت کمبود اعتبارات و بودجه طرح مرمت متوقف شد.

باقریان تصریح کرد: مهمترین بخش ماجرا و مشکل حمام کسما، مالکیت این حمام است. ما طرحی را برای بناهای تاریخی به وجود آورده ایم، به نام طرح مشارکتی  که در آن  مالک و صاحب اثر  به یکدیگر کمک می کنند تا هردو  در  مرمت سهم داشته باشند.  تا به الان در مورد حمام کسما از طرف مالک هیچ اتفاقی نیفتاده است. ما آمادگی لازم را برای تنظیم یک تفاهمنامه در این زمینه داریم؛ باید در مورد وضعیت مبهم مالکیت به یک شرایط مشخص برسیم و از این ابهام فاصله بگیریم  تا در نهایت بتوانیم آنرا به سرانجام برسانیم.

باقریان در همین زمینه خاطرنشان کرد: از پارسال تا به امروز ما تا آنجایی که  بضاعتمان بود، در مورد حمام کسما طرح هایی برای مرمت انجام دادیم، اما اتفاقاتی در این حمام توسط سرقفلی دار افتاده که بسیار عجیب  است. برای مثال از پارسال تا امسال  چندین حفاری‌ در حمام صورت گرفته است.

این بناهای تاریخی که در پیچ و خم رسیدن اعتبارات و بی‌مهری مسئولان و بی‌سرپرستی، آخرین نفس‌هایشان را می‌کشند، نمایندگانی از فرهنگ و هنر این سر زمین هستند که نباید به فراموشی تاریخ غرق شوند و در لابه‌لای این منازعات و درگیری‌ها به مرگ خود نزدیک‌تر شوند. 



انتهای پیام/