به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ از آغاز کار ساخت شهر جدید پردیس بیش از 23 سال می‌گذرد، ساخت آن از سال 72 آغاز شد، اما نخستین طرح جامع شهر، سال 1374 برای جمعیتی بالغ‌بر 150 هزار نفر پیش‌بینی شد.
 
سپس نخستین طرح تفصیلی پردیس سال 1383 برای جمعیتی بالغ‌بر 168 هزار نفر و آخرین طرح جامع مصوب این شهر در سال 1384 برای جمعیتی بالغ‌بر 202 هزار نفر به تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران رسیده است.
 
شهر جدید پردیس برای 200 هزار نفر بنا شد، اما پس از آغاز به کار و به‌مرور زمان، با ساخت مسکن مهر افق جمعیتی پردیس به بیش از 600 هزار نفر افزایش یافت.
 
این شهر با داشتن فازهای مختلف یکی از پرجمعیت‌ترین شهرستان‌های استان تهران است و به‌زودی به کلان‌شهر تبدیل خواهد شد.
 
مسکن مهر پردیس، فازهای یک، دو، سه، چهار، پنج، هشت، 11 و ... بدون در نظر گرفتن زیرساخت‌هایی مانند تصفیه‌خانه فاضلاب دایر شده که این اقدام اثرات زیست‌محیطی زیادی را در برداشته است.
 
فاضلاب شهر جدید پردیس به‌صورت انبوه و بدون تصفیه به دشت‌های جنوبی این شهرستان سرازیر می‌شود؛ مسؤولان بدون توجه به وجود روستاها، مزارع و باغاتی که در این مسیر وجود دارد، باعث خشک و بایر شدن این دشت‌ها و آلوده شدن منابع آب زیرزمینی آن شده‌اند.
 
12 هکتار زمین در سال 89 و پس از 17 سال از آغاز به کار احداث شهر جدید پردیس، در غرب پارک فن‌آوری پردیس توسط شرکت عمران و برای ساخت تصفیه‌خانه فاضلاب به آبفا واگذار شد، حال اینکه چرا این‌قدر دیر به فکر اهدای زمین و آغاز به کار ساخت تصفیه‌خانه فاضلاب افتادند به کنار، اما این مورد که بعد این‌همه سال هنوز شاهد افتتاح این پروژه نیستیم، غیرمنطقی است.
 
حال اینکه در تمام دنیا قبل از احداث کلان‌شهرها ابتدا زیرساخت‌های مناسب را برای آن مهیا و سپس اقدام به انبوه‌سازی می‌کنند؛ اما در پردیس و دیگر شهرهای کشور این موضوع که دارای اهمیتی بالا و حیاتی است، را نادیده گرفته‌اند.
 
مسؤولان محیط‌زیست مانند معاون رئیس‌جمهور و دیگر مدیران کشوری، استانی و شهرستانی بارها و بارها در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در پردیس عدم تأمین بودجه را دلیل بر کندی ساخت آن می‌دانستند، اما باید بدانند که سد ماملو که تأمین‌کننده آب آشامیدنی ساکنان جنوب استان تهران است، نیز از این فاضلاب پر می‌شود و به‌زودی اثرات مخرب آن بر سلامت شهروندان پدیدار خواهد شد.
 
اثرات منفی زیست‌محیطی  روی آبزیان، احشام، گونه‌های مختلف جانوری، گیاهی و... فاجعه‌ای زیست‌محیطی را در پردیس رقم زده که متأسفانه دامان اهالی جنوب استان تهران را گرفته است و اینکه دولتمردان هیچ رغبتی به اتمام این پروژه یا اختصاص بودجه به آن ندارند، خود جای سؤال دارد.
 
چندی پیش شاهد مرگ‌ومیر احشام در پردیس و آبزیان زیادی در سد ماملو بودیم؛ اما مطمئناً بعد از مشاهده این تصاویر از ابعاد مختلف این فاجعه برای شهروندان استان تهران نیز مطلع خواهید شد.

 
دولت، وزارت نیرو، آبفا، وزارت راه و شهرسازی، شرکت عمران و ... باید هرچه سریع‌تر برای وخیم‌تر نشدن حال ‌و روز طبیعت، احشام و در آینده‌ای نزدیک شهروندان اقدامی برای تکمیل و افتتاح این پروژه نیمه‌تمام که از آرزوهای پینه‌بسته دلسوزان طبیعت و محیط‌زیست است، داشته باشند.
 
جایگاه وزارت بهداشت، محیط‌زیست، منابع طبیعی و دیگر دستگاه‌ها و سازمان‌های حافظ سلامت شهروندان و محیط‌زیست نیز در خصوص این فاجعه مشخص است که باید اقدامی فوری را در تکمیل این تصفیه‌خانه انجام دهند.
 
شهر جدید پردیس در 17 کیلومتری شرق تهران در مسیر جاده ترانزیت ارتباطی تهران به مازندران قرار گرفته است.
 
پردیس از شمال به سلسله جبال البرز، از غرب به منطقه جاجرود، از جنوب به روستای کرشت و از شرق به بومهن محدود می‌شود.

منبع: خبرگزاری فارس
انتهای پیام/