حسین رحیمی کارگردان نمایش «پزشک نازنین» در گفتگو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص نمایش خود گفت: «پزشک نازنین» نوشته نیل سایمون بر اساس داستان‌هایی از آنتوان چخوف، با ترجمه  شهرام زرگر است. نویسنده‌ای كه مانند هر نویسنده دیگر فضاها و اتفاقات مختلف دراماتیک را در اتاق خود اتود می‌زند و تبدیل به نمایش‌هایی می‌شود كه در چند اپیزود با حضور شخصیت‌های مختلف نشان داده می‌شود. 

وی درباره تشکیل گروه «پاپیون» اظهار داشت: از سال ٨٠ اولین نمایش خود را با این دوستان در كرمانشاه شروع كردم؛ اما از سال ٨٧ به صورت كاملا جدی و هدف گذاری بلند مدت كار خودمان را با نمایش «پرده برداری» پی گرفتیم. نمایش با بازی و هنرنمایی دو هنرمند پر توان «سی پی» و «سندروم دان» بود.
 
رحیمی افزود: بعد از آن نمایش «صندلی ها» را با سه بازیگر كه سی پی ، سندروم و ناشنوا بودن در ١٨ ماه روزی ٩ ساعت تمرین كردیم و پس از آن  در شهر گرگان نمایش «در انتظار گودو» را كارگردانی كردم كه پنج  بازیگر با معلولیت‌های شدید به روی صحنه رفتند. 
 
وی درباره استقبال مخاطبان تا به امروز بیان کرد: استقبال بد نبوده اما دو مسئله همیشه آفت این نوع تئاترها بوده؛ مردم و حتی هنرمندان پر احساس ما فكر می‌كنند قرار است كه  ناتوانی  و ضعف این بچه‌ها را ببینند و با صحنه های تلخ مواجه شوند؛ در نتیجه کمتر به تماشای این کارها می‌آیند.

رحیمی در خصوص آفت این نوع تئاترها ادامه داد: اكثر تماشاگران احساس واقعی خود را بروز نمی‌دهند؛ چرا كه هم می‌ترسند نكند مثلا خنده آنها باعث بی‌احترامی به این هنرمندان شود. این دو موضوع از مهمترین مشکلات این نوع اجرای تئاتر است. 

گفتنی است؛ «پزشک نازنین» تا پنجم آبان در تماشاخانه مشایخی تمدید و روی صحنه می رود.



انتهای پیام/