اصفهان؛
علی اصغر بزرگترین حجت نهضت برحق امام حسین(ع) در کربلا
کودکی که به دنیا آمدنش آغاز سفری از آغوش مادر تا سر نیزه شد.
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان،تو به دنیا آمدی نامت علی شد و اصغر لقب گرفتی همراه قافله عشق سفیر تمام حجت مظلومیت و حقانیت حسین در گوش تاریخ شدی.
با پدر ومادر وعمه ها وخوهران وبرداران از مدینه به دعوت میزبانانی جفاگر وبی وفا عزم خطر کردید به بلاد عراق و سرزمینی که در آن عطش را مشق عشق کردی حرکت کردید.
در راه گاهی در آغوش عموی علمدار بودی گاه بر روی دستان علی اکبر گلبرگ رخت غنچه بوسه از قرص ماه برادر می چید و گاه در دامان عمه جانت خواب آرام می کردی.
مادر تو را به سینه می چسباند وسرش چو سرو بر گلبرگ نازک رویت خم می کرد تا گلچهره زیبایت از آفتاب داغ آسمان نسوزد.
رباب گهواره تو را با رویای آینده تکان می داد اما نمیدانست که دست بیداد فلک تو را بر محمل مرگ می جنباند.
گریه که می کردی همه برای آرام کردنت جان میدانند مبادا دل مادر از حرارت اشکت بسوزد اما نمیدانستند که جور وجفای کوفی میهمان
کش سوز دل جهانیان و
اشک تاریخ را برایت سند خواهد کرد.
تو به سفری آمدی که سپرها وشمشیرها ونیزه ها وتیر سه شعبه به استقبالت آمد و حنجرت از تیزاب خنجر سیراب شد.
تو بزرگ سربازی شدی که به سن کوچکترین یار پدرت شدی و به کرامت ومعرفت و عنایت علوی باب الحوایج بشر شدی.
تو همه حجت غربت، مظلومیت و حقانیت فرزند علی شدی بر آن همه کینه بیداد وجوری که کینه جویان از علی مرتضی داشتند چون هم نامت علی بود هم از خاندان علی بودی.
همه اصحاب کربلا زبان اظهار عطش داشتند اما تو زبان گفتن نداشتی و به تلظی افتادی زبان در دهانت می چرخید و چشمان پدرت حسین از نگاه به لبان عطشانت در صورت کوچکت ذوب شد.
رباب در آستانه خیمه به انتظار که فرزندش را پسر فاطمه سیراب میکند عمه سراسیمه به این خیمه و آن خیمه می رود ودل در سینه زنان حرم می تپد که اصغر سیراب می شود.
اما حلق تو ای باب الحوایج کربلا از نوک پیکان حرمله لعنت الله علیه به سه شعبه تیر دریده شد غنچه ای نشکفته بر روی دست بابا پرپر زدی. و
کوفیان حرام خور! علی اصغر که رمقی نداشت سلاح وشمشیری نداشت اگر هم تیرش نمی زدید از فرط عطش و گرما و آفتاب داغ کربلا بر روی دست پدر جان میداد اما شما با این جور وجفای بی حد ننگ نامتان بیشتر شد و سند حقانیت حسین را برای همیشه تاریخ امضا کردید.
امروز در سراسر عالم مادران فرزندانشان را در آغوش کشیدند و به حرمت شش ماهه خانم رباب و تسلی دل داغدار امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شور و شعور حسینی را با نوای عاشورایی طفل رضیع بر بوم هستی سرودند تا عالمیان بدانند کربلا حقیقت همیشه جاوید خورشید بر سر نیزه است که تابش و درخشش آن هرمحرم تابان تر و بران تر می شود و جهانیان را مجذوب این حقیقت همیشه جاوید می کند.
شایان ذ کر است:چهاردهمین همایش جهانی شیرخوارگان حسینی صبح امروز و در نخستین جمعه از محرم الحرام به صورت همزمان در 4 هزار نقطه بیش
از 40 کشور جهان برگزار شد.
گزارش از حرمت سادات متولی
انتهای پیام/م
با پدر ومادر وعمه ها وخوهران وبرداران از مدینه به دعوت میزبانانی جفاگر وبی وفا عزم خطر کردید به بلاد عراق و سرزمینی که در آن عطش را مشق عشق کردی حرکت کردید.
در راه گاهی در آغوش عموی علمدار بودی گاه بر روی دستان علی اکبر گلبرگ رخت غنچه بوسه از قرص ماه برادر می چید و گاه در دامان عمه جانت خواب آرام می کردی.
مادر تو را به سینه می چسباند وسرش چو سرو بر گلبرگ نازک رویت خم می کرد تا گلچهره زیبایت از آفتاب داغ آسمان نسوزد.
رباب گهواره تو را با رویای آینده تکان می داد اما نمیدانست که دست بیداد فلک تو را بر محمل مرگ می جنباند.
گریه که می کردی همه برای آرام کردنت جان میدانند مبادا دل مادر از حرارت اشکت بسوزد اما نمیدانستند که جور وجفای کوفی میهمان
تو به سفری آمدی که سپرها وشمشیرها ونیزه ها وتیر سه شعبه به استقبالت آمد و حنجرت از تیزاب خنجر سیراب شد.
تو بزرگ سربازی شدی که به سن کوچکترین یار پدرت شدی و به کرامت ومعرفت و عنایت علوی باب الحوایج بشر شدی.
تو همه حجت غربت، مظلومیت و حقانیت فرزند علی شدی بر آن همه کینه بیداد وجوری که کینه جویان از علی مرتضی داشتند چون هم نامت علی بود هم از خاندان علی بودی.
همه اصحاب کربلا زبان اظهار عطش داشتند اما تو زبان گفتن نداشتی و به تلظی افتادی زبان در دهانت می چرخید و چشمان پدرت حسین از نگاه به لبان عطشانت در صورت کوچکت ذوب شد.
رباب در آستانه خیمه به انتظار که فرزندش را پسر فاطمه سیراب میکند عمه سراسیمه به این خیمه و آن خیمه می رود ودل در سینه زنان حرم می تپد که اصغر سیراب می شود.
اما حلق تو ای باب الحوایج کربلا از نوک پیکان حرمله لعنت الله علیه به سه شعبه تیر دریده شد غنچه ای نشکفته بر روی دست بابا پرپر زدی. و
کوفیان حرام خور! علی اصغر که رمقی نداشت سلاح وشمشیری نداشت اگر هم تیرش نمی زدید از فرط عطش و گرما و آفتاب داغ کربلا بر روی دست پدر جان میداد اما شما با این جور وجفای بی حد ننگ نامتان بیشتر شد و سند حقانیت حسین را برای همیشه تاریخ امضا کردید.
امروز در سراسر عالم مادران فرزندانشان را در آغوش کشیدند و به حرمت شش ماهه خانم رباب و تسلی دل داغدار امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شور و شعور حسینی را با نوای عاشورایی طفل رضیع بر بوم هستی سرودند تا عالمیان بدانند کربلا حقیقت همیشه جاوید خورشید بر سر نیزه است که تابش و درخشش آن هرمحرم تابان تر و بران تر می شود و جهانیان را مجذوب این حقیقت همیشه جاوید می کند.
گزارش از حرمت سادات متولی
انتهای پیام/م
