به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ماجرای ساخت بزرگترین مرکز تحقیقات علوم مغز و اعصاب جهان در تهران به سال 89 بازمی گردد. زمانی که پروفسور مجید سمیعی نام آور ترین جراح و متخصص مغز و اعصاب تصمیم گرفت این مرکز را بنا کند. خودش میگوید که قصد او از احداث این مرکز، اضافه کردن یک بیمارستان به بیمارستانهای تهران نیست بلکه این مرکز، تحقیقاتی آموزشی تشخیص و درمان خواهد بود.

"می‌خواهم قبل از اینکه از دنیا بروم این مرکز ساخته شود تا ایرانیان از اینکه چنین مرکزی در کشور وجود دارد به‌خود افتخار کنند." این را پرفسور سمیعی میگوید و ادامه می دهد: آرزویم ساخت بیماریتان و مرکز تحقیقات علوم مغز و اعصاب ایران است تا اگر اروپایی ها و آمریکایی ها بخواهند به سطح بالایی از علوم مغز و اعصاب دست پیدا کنند به ایران بیایند.

یکی از ویژگی های منحصر به فرد این مرکز شاهکار معماری آن است که شبیه مغز انسان طرای شده است. دقیقا شبیه مرکز بین المللی علوم اعصاب هانوفر که پروفسور سمیعی خود بنیانگذار آن بود و در حال حاضر نیز ریاست آن را برعهده دارد و در این مرکز، پیچیده ترین جراحی های مغز انجام می شود، با این تفاوت که مرکز تحقیقات علوم مغز و اعصاب جهان در ایران زیربنایی 2.5 برابر بزرگتر از مرکز مغز و اعصاب هانوفر آلمان دارد.

نکته قابل ملاحظه دیگر در احداث این مرکز در تهران این است که این مرکز 100 درصد با کمک خیرین ساخته شده است و از کمک هیچ نهاد دولتی یا شبیه به آن بهره نبرده است.

این جراح برجسته معتقد است برای استقلال این مرکز تحقیقات یک انجمن و یک بنیاد اداره آن را برعهده خواهد گرفت و به پیشنهاد وی قرار است مرکز علوم مغز و اعصاب ایران با شرکت 160 کشور جهان و برجسته ترین اساتید مغز و اعصاب دنیا افتتاح شود.

با این وجود به گفته وی شهرداری تهران برای ساخت بزرگترین مرکز مغز و اعصاب جهان در ایران نهایت همکاری را داشته و شخص قالیباف نهایت همدلی و کمک را با وی داشته و گفته است که من نه به عنوان شهردار بلکه به عنوان یک شهروند به شما کمک می کنم.

پرفسور سمیعی مشابه چنین مرکزی را در پکن نیز در شرف بهره برداری دارد و امیدوار است که بتواند مرکز تحقیقات مغز و اعصاب ایران را زودتر از مشابه چینی آن افتتاح کند.

اما ساخت چنین مرکز تحقیقات بزرگ و پیشرفته ای جدا از وزن بزرگ علمی که برای تهران و ایران خواهد داشت می تواند به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری پزشکی کشور در منطقه و حتی جهان نقش ایفا کند.

گردشگری سلامت یکی از رایج ترین و حساس ترین انواع گردشگری سلامت است و عموما در چنین سفرهایی گردشگر برای درمان بیماری یا انجام عمل جراحی یا چک آپ سلامت به بیمارستانها و کلنیک های کشور دیگر با امکانات بالاتر و هزینه های درمانی مناسب اقدام می کند.

به گفته دکتر محمد پناهی، گردشگری سلامت یک سر و گردن از سایر بخش‌های گردشگری بالاتر است.

دبیر شورای راهبری گردشگری سلامت معتقد است هر گردشگری که به ایران وارد می‌شود، با این تفکر که ارز وارد ایران کرده و سبب متحول شدن چرخه اقتصادی آن شده است، نگاه بالادستی دارد؛ اما در گردشگری سلامت به دلیل ارائه خدمات رفاهی و درمانی به گردشگران، شرایط متفاوت‌تر است.

اما با تمام این گفته ها سهم ایران از این بازار چقدر است؟ گردش مالی گردشگری سلامت، 400 تا 420 میلیون دلار در سال است که در این میان سهم ایران تنها 0.5 درصد از این میزان است.

براساس آمار موجود، گردشگری درمان در خاورمیانه در سال 2006 رقمی معادل 1240 میلیون دلار بوده که تا سال 2011 به طور متوسط سالانه 4.7 درصد رشد داشته است و پیش بینی می شود تا پایان 2016 درآمد این منطقه با جذب 753 هزار گردشگر درمانی به معادل 2 میلیارد دلار برسد. در خاورمیانه کشورهای اردن، ترکیه، عربستان سعودی و ایران مهم ترین مقاصد گردشگری درمانی محسوب می شوند.

در این میان ایران با توجه به پایین بودن هزینه های درمانی در مقایسه با کشورهای جهان از مزیت های نسبی در این زمینه برخوردار است که البته رسیدن به جایگاه واقعی ایران نیازمند ایجاد زیرساخت های متناسب با امکانات روز دنیا در زمینه پزشکی همچون بزرگترین مرکز تحقیقات مغز و اعصاب جهان و سیاست گذاری های گردشگری است.این در حالیست که به گفته پناهی با توجه به دانش و امکاناتی که در بخش گردشگری سلامت وجود دارد، می‌توان تا سه سال آینده درآمد ایران را در این بخش به  7 میلیارد دلار افزایش داد.

در پایان باید گفت این امید می رود که راه اندازی این مرکز فوق تخصصی بتواند در تبدیل تهران به کانون گرشگری سلامت منطقه نقش موثری داشته باشد.

منبع:شهرفردا

انتهای پیام/