به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، فروش سینمای ایران در شرایطی از 120 میلیارد تومان عبور کرده که با فرارسیدن نیمه دوم سال و از میانه پاییز، افت محسوس فروش در گیشه وضعیتی محتمل است؛ وضعیتی که می‌توان برای کاهش شدت وقوعش، اقدام به اکران مجموعه‌ای از فیلم‌های جذابِ پشتِ خط مانده کرد و از این فرصت برای رونمایی از برخی آثار بهره برد.
 
سینمای ایران در ابتدای 1395، یک شروع بی‌سابقه را در سال‌های اخیر ثبت کرد و مردم با حضور گسترده شان -نسبت به سال‌های پیشین- بار دیگر سینمای ایران را دارای سوددهی کافی نمودند تا علاوه بر ایجاد انگیزه برای فیلمسازان و سرعت گرفتن چرخه تولید، شاهد افزایش سرمایه گذاری بخش خصوصی و مجتمع‌های تجاری در اختصاص بخشی از فضایشان به سالن‌های سینما باشیم.
 
به عبارت ساده‌تر دستاورد فروش 120 میلیارد تومانی سینمای ایران تا ابتدای پاییز 1395، بیش از رونق گرفتن گیشه و سودآوری موقت بوده و اگر این روند در نیمه دوم سال 1395 و سال 1396 نیز استمرار داشته باشد، شمار سالن‌ها و پرده‌های سینما در سراسر کشور با سرعت بالایی افزایش می‌یابد و در حوزه‌ای که دولت توان سرمایه گذاری وسیع را ندارد، بخش خصوصی پس از چند دهه دوباره قدرت را به دست خواهد گرفت.
 
اکنون دغدغه اصلی سینماگران، اکران نیمه دوم سال 1395 است؛ دغدغه‌ای که اکران «فروشنده» باعث شده در حاشیه قرار گیرد اما پس از پایان اکران فیلم‌هایی که اکنون روی پرده هستند و در ماه‌های آینده، سینمای ایران چه شرایطی را تجربه خواهد کرد؟ اگر قرار باشد به سوابق اتکا کرد، ریزش مخاطب سینمای ایران در پاییز و زمستان محتمل است و باید منتظر حداقل 30 درصد افت فروش نسبت به بهار و تابستان باشیم.
 
«نقطه کور» اثر مهدی گلستانه، «آخرین بار کی سحر رو دیدی؟» ساخته فرزاد موتمن، «نفس» به کارگردانی نرگس آبیار، «هفت ماهگی» اثر هاتف علیمردانی، «نیمه شب اتفاق افتاد» به کارگردانی تینا پاکروان و «وارونگی» بهنام بهزادی، مجموعه آثاری هستند که احتمالاً شماری از آنها در پاییز به نمایش درمی‌آیند و طبیعتاً نمی‌توان فروش چند میلیاردی را برای اکثر این آثار -به استثنای نفس- متصور شد.
 
در چنین شرایطی شاید «رستاخیز» مهم‌ترین فیلمی باشد که بتواند تا حدودی گیشه سینماها را در ماه‌های پیش روی حفظ کند؛ فیلمی که هرچند به پای اثری چون «روز واقعه» نمی‌رسد اما به واسطه جو متشنجی که پیرامونش وجود داشته و همچنین کنجکاوی برانگیخته شده عمومی، احتمالاً فروش قابل توجهی خواهد داشت و بخشی از هزینه تولیدش از گیشه سینماها بازخواهد گشت.
 
مسئولان سینمایی تا اینجا کوشیده‌اند با انتخاب فیلم‌های مناسبتی و اکران این آثار در روزهای اخیر، سینمای ایران را نیز در حال و هوای محرم و صفر قرار دهند و در عین حال طیف متفاوتی از مخاطبان را نیز به سالن‌های سینما بیاورند. با این حال به نظر می‌رسد برنامه‌ریزی برای چهار ماه پایانی سال نیز می‌تواند رونق را در گیشه‌ها حفظ کند و انتظار می‌رود از آذرماه تا بهمن ماه شاهد چینش مناسب فیلم‌ها به گونه‌ای باشیم که افت فروش چشمگیری در گیشه رقم نخورد.
 
«دلم می‌خواد» آخرین ساخته بهمن فرمان آرا که دو سال به واسطه اختلاف تهیه کننده و کارگردان اکران نشده بود و اکنون زمینه اکرانش فراهم شده و «خوب، بد، جلف» اولین فیلم سینمایی پیمان قاسمخانی دو فیلم سینمایی است که ممکن است در آبان ماه یا آذرماه اکران شود. اگر سامان مقدم قصد شرکت دادن «نهنگ عنبر 2: سلشکن رویا» را در جشنواره نداشته باشد و برای اکران نوروز نیز دورخیز نکرده باشد، این فیلم را نیز می‌توان جزو گزینه‌های رونق بخشیدن به گیشه در انتهای پاییز و ابتدای زمستان تلقی کرد.
 
با همه اینها، به نظر می‌رسد همچنان دست سینمای ایران در نیمه دوم سال پیش رو چندان پر نیست و شاید وقت مناسبی باشد تا با بازبینی برخی فیلم‌هایی که از سال‌های دور تا سال‌های اخیر پشت خط مانده‌اند، امکان اکران شماری از آنها را فراهم کرد؛ رویکردی که به افزایش امنیت اقتصاد سینمای ایران و امید در این عرصه کمک شایانی خواهد کرد.

منبع : تابناک

انتهای پیام/