حسین آخانی گیاه شناس  در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص آسیب وارده بر درختان حراء و پوشش گیاهی عسلویه به علت آلودگی هوای این شهر،  اظهار داشت: صرف اینکه گازهای تولید شده در عسلویه به خصوص دی اکسید کربن (CO2)  بتواند روی جنگل‌های حراء تاثیر منفی بگذارد، صحیح نیست.
 
وی ادامه داد: اما گازهای سمی وارد شده در فضا به علت فعالیت مراکز پتروشیمی می‌تواند بر روی درختان حراء و سایر گیاهان تاثیر بگذارد.
 
عضو هیات علمی دانشگاه تهران افزود: میزان تخریب و آسیب‌ وارده از آلودگی هوای عسلویه بر پوشش گیاهی و درختان این منطقه نیاز به پوشش دارد و به همین راحتی نمی‌شود در خصوص آن اظهار نظر کرد.
 
آخانی تصرح کرد: آنچه به طور مشخص در عسلویه باعث آسیب پوشش گیاهی و درختان حراء می‌شود، بحث فاضلاب و فعالیت‌های انسانی در منطقه است.
 
وی افزود: فعالیت‌های ساخت و ساز صورت گرفته در عسلویه، بخش قابل توجهی از پوشش گیاهی را دچار آسیب  کرده است.
 
کارشناس محیط زیست با بیان اینکه در دوران دانشجویی خود مطالعاتی در این منطقه داشته است، افزود: مشاهدات میدانی اخیرم در عسلویه نشان از تغییرات بسیار زیاد صورت گرفته به علت ساخت و ساز داشته است.
 
آخانی بیان داشت: ساخت و سازها با تاثیر بر روی منابع آبی، نه تنها درختان حراء بلکه سایر پوشش‌های گیاهی را دچار آسیب کرده است.
 
وی افزود: حضور بسیار زیاد کارکنان عسلویه و تفرج گذرانی آنها که عمدتا با ماشین‌های شاسی بلند وارد پوشش گیاهی، مناطق ساحلی و جنگل‌های حراء می‌شوند، متاسفانه در حال حاضر خسارت بسیار زیادی را وارد کرده است.
 
این گیاه شناس بیان داشت: در تمام مناطق صنعتی نفتی، شاهد ورود فاضلاب به آبهای خلیج فارس هستیم، اما به دلیل اطلاعات و کار تحقیقاتی، آمار دقیقی از میزان ورود این نوع از آلودگی‌ها به پوشش گیاهی، درختان حراء و آبهای خلیج فارس نداریم.
 
آخانی تصریح کرد: در مشاهدات میدانی خود در ماهشهر، شاهد تخلیه قابل توجه فاضلاب خطرناک بر بستر دریای خلیج فارس بودم.
 
وی درباره مقابله و کنترل این شرایط بیان داشت: ابتدا باید تحقیقاتی علمی در این باره انجام شود که این اتفاق نیز منوط به حمایت مراکزی است.
 
کارشناس محیط زیست ادامه داد: مراکز صنعتی که هیچ حمایتی نمی کنند، چرا که اگر این کار را انجام دهند، در آینده خطاهای خود مشخص می شود.
 
آخانی گفت: محققان و دانشگاهیان نیز، هیچ منبع مالی ندارند، بنابراین باید اذعان داشت که بودجه تحقیقاتی در امورات کشور ما همچنان کم رنگ بوده و جای خالی آن احساس می‌شود.
 
انتهای پیام/