«جواد منصوری» سفیر سابق ایران در چین در گفت‌و‌گو با خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان، پیرامون ریشه اختلافات افغانستان و پاکستان اظهار داشت: پس از کسب استقلال شبه‌قاره هند و تجزیه این شبه‌قاره به چند کشور، بحث مرزهای میان افغانستان و پاکستان، از جمله مهم‌ترین موارد اختلافاتی پس از قضیه کشمیر میان دو کشور به‎شمار می‎رود.

وی با اشاره به این‌که اختلاف مرزی میان افغانستان و پاکستان از همان ابتدا به مسئله‌ای ملی در سطح دو کشور تبدیل شد، ادامه داد: امنیت ملی پاکستان و افغانستان تاکنون پیچیدگی خاص خود را داشته و به‌عنوان یکی از اختلافات اساسی میان دو کشور باقی مانده است.

این کارشناس مسائل حوزه افغانستان گفت: با توجه به قول گروه‌های طالبان به دولت اسلام‌آباد مبنی بر حل مسئله مرزی این کشور با افغانستان در صورت به‌قدرت رسیدن، دولت‌های مختلف پاکستان گمان می‌کردند که اگر از طالبان حمایت کرده و به‌اصطلاح همه تخم‌‌مرغ‌های خود را در سبد این گروه تروریستی بگذارد، یکی از مهم‌ترین مسائل امنیت‌ملی دولت اسلام‌آباد حل می‌شود. 

وی با اشاره به این‌که طالبان پس از به‌قدرت رسیدن در افغانستان وعده خود به دولت اسلام‌آباد را عملی نکرد و پاسخ منفی به پاکستان دادند، افزود: در این برهه طالبان اظهار داشتند موضوع مرزی دو کشور یک مسئله‌ ملی است و باید از طریق رفراندوم به تصویب مجلس افغانستان برسد.

منصوری پیرامون وجود مناطق با حاکمیت عشایری در مرزهای بین افغانستان و پاکستان گفت: در مرزهای دو کشور مناطقی وجود دارد که دو طرف آن‌ها را رها کرده‌اند و با عنوان مناطق عشایری شناخته می‌شوند که به‌لحاظ عملی تحت حاکمیت هیچ‌یک از دو کشور افغانستان و پاکستان نیست و لذا هر دو طرف مدعی حاکمیت بر این مناطق هستند.

وی با اشاره به این‌که از زمان حضور آمریکایی‌ها در افغانستان، دولت پاکستان با افغانستان بر سر قضیه طالبان مشکل داشتند، تصریح کرد: دولت کابل پاکستان را به حمایت از گروه طالبان متهم می‌کرد و پاکستان هم جرات نمی‌کرد که حامی صریح طالبان باشد، اما عملا از این گروه تروریستی حمایت و موجودیت آن‌ها را حفظ کرد اگر چه در ادامه طالبان هم ضربات سنگینی به پاکستان وارد کردند. 

سفیر سابق ایران در چین با بیان این‌که دخالت در امور داخلی یکدیگر از دیگر موضوعات اختلافی افغانستان و پاکستان است، بیان داشت: پاکستان مدعی است در حال‌حاضر که دوران گذار دولت در افغانستان است، می توانند نظرات خود را بر کابل تحمیل کنند تا با روی‌کارآمدن دولت بعدی در افغانستان به خواسته‌های خود برسند که دولت کابل هم با توجه به وجود دیدگاه منفی نسبت به اهداف پاکستان، در برابر خواسته‌های اسلام‌آباد مقاومت می‌کند.
 
انتهای پیام/