باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می‌دهد؛
آتش‌بس لبنان در آستانه انقضا
حمایت دولتی از هنرهای تجسمی؛ فرصت یا تهدید؟!
عکاسی اجتماعی یکی از شاخه‌های هنر عکاسی است که همچون سایر هنرهای تجسمی تا حدی نیاز به حمایت دولتی دارد.
به گزارش خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گاهی لازم است برای راحت زندگی کردن در جامعه و شرایطی که داریم آگاهی خود را بالا ببریم و به این درک برسیم. مشکلاتی که وجود دارد تنها برای یک کشور نیست بلکه بسیاری از کشورها هم این مشکلات را دارند و می‌توانیم با دیدن زیبایی هایی که وجود دارد، دید و نگاهمان را عوض کنیم.
عکاسی اجتماعی و هنرهای تجسمی این امکان را برای مخاطب فراهم می‌آورد تا زیبایی ها و زشتی های محیط اطراف خود را بهتر ببینیم.
سرمه نیکو، دانشجوی رشته عکاسی خبری - اجتماعی در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص حمایت و توجه دولت به عکاسان اجتماعی گفت: دولت تا حدی اجازه مانور و فعالیت به عکاسان اجتماعی داده است. پروژه‌ای که با آقای میشل گوردون، عکاس برزیلی آمریکای لاتین در زمینه عکاسی اجتماعی شهر تهران داشتم، بدون هیچ گونه جهت گیری بود و صرفاَ بحث زیبایی شناسی در این عکس ها مطرح بود. عکاسی اجتماعی به نگاه شخصی عکاس به شهر و محل زندگی او مربوط است.
عکاسی اجتماعی و هنرهای تجسمی این امکان را برای مخاطب فراهم می‌آورد تا زیبایی ها و زشتی های محیط اطراف خود را بهتر ببینیم.
سرمه نیکو، دانشجوی رشته عکاسی خبری - اجتماعی در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص حمایت و توجه دولت به عکاسان اجتماعی گفت: دولت تا حدی اجازه مانور و فعالیت به عکاسان اجتماعی داده است. پروژه‌ای که با آقای میشل گوردون، عکاس برزیلی آمریکای لاتین در زمینه عکاسی اجتماعی شهر تهران داشتم، بدون هیچ گونه جهت گیری بود و صرفاَ بحث زیبایی شناسی در این عکس ها مطرح بود. عکاسی اجتماعی به نگاه شخصی عکاس به شهر و محل زندگی او مربوط است.
این عکاس اجتماعی گفت: دوست دارم دولت و نهادهای دولتی از هنرمندان جوان و حرکت های فرهنگی آنها بیشتر حمایت کنند و زمینه را برای فعالیت هرچه بیشتر آنها فراهم سازند.
نیکو در پایان تصریح کرد: بهمن ماه سال 1394 با موضوع عکاسی اجتماعی نمایشگاهی در خانه هنرمندان برگزار شد. این نمایشگاه با نام «تهران من؛ تهران تو» که دربرگیرنده دیدگاه عکاس و مخاطب بود، 22 اثر از من و میشل گوردون (عکاس برزیلی) را با برداشتی از مشکلات اجتماعی مردم نشان می داد.
در ادامه حمید جانی‌پور، دبیر عکس روزنامه «دنیای اقتصاد» پیرامون عکاسی اجتماعی گفت: عکاسی مستند اجتماعی گستره وسیعی دارد؛ هر آنچه که به ذهن عموم مردم می رسد اعم از زندگی روستایی و شهری، مشاغل، رفت و آمد و ... در تغییر شرایط اجتماعی دخیل است. می‌توان گرایش های مختلفی مانند عکاسی خیابانی یا عکاسی زندگی روزانه را از آنها برداشت کرد. طبیعی است در برخورد با دیگران ناخودآگاه درگیر تجربه‌های زیستی و هزاران مسائل دیگر که در زندگی روزانه آنها وجود دارد، می‌شویم که ناگزیر از بیان آنها هستیم.
جانی‌پور در ادامه گفت: عکاس خود را با موضوع درگیر می‌کند و بدون فکر و ایدئولوژی پشت دوربین قرار نمی گیرد. به عنوان دانای کل تعریف خود را از موضوع ارائه می‌دهد و این اصلی‌ترین چیزی است که در عکاسی وجود دارد.
مسئول نمایشگاه «سلفی نابلدان» در خصوص حمایت دولت گفت: حوزه تجسمی با نوعی بلاتکلیفی مواجه است؛ رد پای حوزه‌های دولتی در امور فرهنگی جز مشکل چیز دیگری به بار نمی آورد و اگر این عزیزان به این حوزه ورود نکنند، لطف بزرگی انجام می دهند!
انتهای پیام/
