به گزارش
خبرنگار احزاب و تشکل های گروه
سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، "علیرضا بهشتی" فرزند شهید آیت الله بهشتی عصر امروز در مراسم سی و پنجمین سالگرد شهادت آیت الله قدوسی با اشاره به رسالت مدرسه حقانی اظهار داشت: در برنامه ای که برای مدرسه حقانی نوشته شده، هدف تربیت طلابی بوده که علاوه بر احاطه بر علوم دینی، جهان نو را هم بشناسند و این مدرسه ابزارهای این شناخت را فراهم کرده بود.
وی با طرح این سوال که چه کمبودی باعث شکل گیری مدرسه حقانی شد افزود: شهید بهشتی پیش از مدرسه حقانی تلاش کرد تا مدرسه علوی را که زیر نظر آیت الله گلپایگانی اداره می شد، سر و سامان بدهد اما چون آن برنامه موفق نبود، به سراغ مدرسه حقانی رفت.
بهشتی انتخاب گری را وجه متمایزکننده انسان از دیگر موجودات برشمرد و گفت: هیچ گاه نباید امکان انتخاب از افراد گرفته شود.انتخاب آزادانه در حقیقت تلاش برای پاسداشت انسانیت است. انسان هم باید آزاد باشد و هم اینکه بتواند با کسب آگاهی، انتخاب داشته باشد.
وی با بیان اینکه انسان در قبال انتخاب خود مسئول هم هست تاکید کرد: شهید بهشتی در عین حال که حکومت سیاست محور را قبول داشت اما حواسشان به سیاست ورزی جامعه محور هم بود؛ بنابراین به سراغ تاسیس حزب رفتند تا استعدادها، کشف، جذب، پرورش و برای خدمت به مردم آماده شوند؛ چه حکومت به دستش باشد چه نباشد.
بهشتی در ادامه گفت: برخی پیدا می شوند چون از فردی خوششان نمی آید، تلاش می کنند تا در سوابقش لکه هایی پیدا کنند. انسان حقیقتا چنین موجودی نیست؛ اگر افرادی چنین کارهایی می کنند، انسان را نشناخته اند.
وی اضافه کرد: انسان ها ممکن است در طول زندگی خود عوض شوند. انسان می تواند متحول شود. مثلا فردی ممکن است سوابق انقلابی داشته باشد اما بعدا به فساد بیفتد و برعکس این هم وجود دارد.
بهشتی در ادامه سخنان خود با اشاره به ضرورت مبارزه با فساد در جامعه گفت: برای اینکه فردی در مسیری قدم بردارد که به هویت آفرینش انسان نزدیک باشد به مراقبت شخصی نیاز است اما برای اینکه جامعه به فساد نیفتد، مراقبت اجتماعی نیاز است.
وی ادامه داد: برای اینکه فساد به پایین ترین حد خود برسد، باید ساز و کارهای اجتماعی تعبیه شود. تجربه بشری نشان داده در بسیاری از موارد چه به لحاظ تجربه دینی و چه به لحاظ ساختاری که در قرآن آمده، تنها راهکار مبارزه با چنین آسیب هایی، اتکا به عقلانیت جمعی است.
بهشتی با تاکید بر اینکه این عقلانیت بالاتر از مشورت است اظهار داشت: این عقلانیت باید فرآیندهای تلاش در جامعه در سطوح مختلف مدیریتی و برآیند تحلیل ها و برداشت های عقلانی جامعه باشد. میزان خطای جمعی در مجموع از فسادی که افراد انجام می دهند، کمتر است. دو چشم و دو گوش بهتر از یک چشم و یک گوش، می بیند و می شنود.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه در عقلانیت جمعی، ساز و کارهایی تعبیه شده که به طور مرتب نظارت و مراقبه در آن وجود دارد گفت: اصرار دین بر امر به معروف و نهی از منکر هم به همین دلیل است. اگر قرار باشد امر به معروف تنها به تار مویی محدود شود، اصلا به آن میزان اهمیت نخواهد داشت که قرآن روی آن تاکید و امام حسین جان خود و خانواده اش را برای آن فدا کرده است.
وی با بیان اینکه از صدر تا ذیل اینکه باید تحت نظارت مستمر باشند گفت: وقتی پسوند اسلامی را روی جامعه مان می آوریم، یعنی اینکه باید قوانین در آن حاکم باشد. برای اینکه در جامعه ای فساد رخ ندهد، قانون باید حاکم باشد. اما آیا همه قوانین بی نقص اند؟ خیر؛ به همین دلیل است که قوانین باید به طور مرتب اصلاح شوند.
بهشتی با تاکید بر اینکه حاکمیت قانون شرط لازم است اما کافی نیست گفت: شرط کافی آن است که انسان ها و شهروندانی داشته باشیم که در عمل به قوانین و نهادینه سازی آن در جامعه تلاش کنند. این تلاش در مدرسه حقانی رخ داد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع افشاگری های اخیر جناح های سیاسی علیه یکدیگر گریزی زد و تصریح کرد: مسابقه افشاگری و آبروریزی، امروز در میان جناح های مختلف رواج پیدا کرده است. آیا آن انقلابی که در سال 57 می خواستیم این بود؟ آیا پشیمان نیستیم؟ چرا پشیمانیم اما پشیمانی ما از ناحیه دیگری است.
بهشتی افزود: هیچ کس نیست که سال های قبل از 57 را دیده یا حتی مطالعه کرده باشد و شک کند که آن نظام پیش از جمهوری اسلامی، خود درگیر فساد نبوده باشد.
وی گفت: انقلابی سال 57 لازم نیست که از انقلابش پشیمان شود. تصور کردی اگر انقلابی صورت دادی، دیگر نیازی به مراقبت از آن نیست؟ رفتی دنبال زندگی خودت؟ فکر کردی با وجود چهره های درخشان در سطوح عالی اداره کشور، همه همین طور هستند؟
بهشتی در ادامه با اشاره به سخن شهید بهشتی که گفت: هیچ مسلمانی از فساد مصون نیست عرضه داشت: توی انقلابی باید سازو کارهای لازم را تعبیه می کردی تا چنین فساد هایی رخ ندهد.
باید احزاب -به جز این باندها- را شکل می دادی. باید همه مسئولین را داخل اتاق شیشه ای قرار می دادی چراکه او دیگر مسئول فرد نیست بلکه مسئول یک جامعه است. اگر قرار باشد فرد انقلابی 57 پشیمان باشد، باید از غفلت خود پشیمان باشد نه از آن انقلاب.
انتهای پیام/