این پزشک تهرانی بجای «ویزیت» فقط «فاتحه» طلب می‌کند
پزشك و رزمنده قدیمی محله امیرآباد نمازگزاران را در صحن مسجد ویزیت می‌كند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، چند دقیقه‌ای به اقامه نماز ظهر باقی مانده و نمازگزاران آرام آرام خودشان را به صحن مسجد می‌رسانند. دكتر نادر حسین‌پور پزشك دلسوز محله امیرآباد هم هفته‌ای یك بار به مسجد النبی(ص) می‌آید تا در كنار راز و نیاز، از ثواب درمان نمازگزاران سالمند هم بهره‌مند می‌شود.
دكتر حسین‌پور كه در دوران دفاع‌مقدس مرهم روی زخم رزمندگان می‌گذاشته این روزها در سنگر جدیدی در حال خدمت به اهالی محله امیرآباد است و می‌گوید با این كار به توصیه پدر و مادرش عمل می‌كند.
قرار یكشنبه‌ها
دكتر نادر حسین‌پور از پزشكان دلسوز و متعهدی است كه دغدغه سلامت شهروندان به‌ویژه اهالی محله را دارد. او یكشنبه هر هفته برای اهالی محله امیرآباد كلاس آموزش‌های پزشكی در مسجد النبی(ص) برگزار می‌كند و نمازگزارانی را كه از بیماری‌های مختلفی رنج می‌برند به رایگان معاینه می‌کند.
دكتر حسین‌پور می‌گوید: «من بازنشسته نیروهای مسلح هستم و در حال حاضر یك روز در هفته كار خاصی ندارم. بنابراین تصمیم گرفتم این یك روز را وقف درمان نمازگزاران كنم. روزهای یكشنبه هر هفته از ساعت 5 تا 8 به مسجد می‌آیم و با توجه به شیوع بیماری‌هایی مثل دیابت، چربی و فشار خون برای اهالی جلسه‌های آموزشی برپا می‌كنم. متأسفانه تعداد بیماران مبتلا به دیابت و بیماران كلیوی زیاد است و سالمندان دائماً باید چكاپ شوند.»
دكتر حسین‌پور همیشه لوازم پزشكی‌اش از جمله دستگاه اندازه‌گیری فشار خون و گوشی پزشكی را همراه دارد و اگر لازم باشد حتی در صحن مسجد یا روی نیمكت‌های فلزی حیاط مسجد بیماران را معاینه می‌كند.
عمل به وصیت مادر
پزشك متعهد محله امیرآباد می‌گوید بنا به توصیه پدر و مادرش سالمندان را به رایگان درمان می‌كند و با این كار آرامش عجیبی به دست می‌آورد.
او می‌گوید: «وقتی تحصیلاتم را در رشته پزشكی شروع كردم قسم خوردم هر جا بیماری دیدم، برای درمانش آستین بالا بزنم. با خودم عهد بستم كه فرقی بین بیماران قائل نشوم و همه آنها را مثل اقوام درجه یك خودم بدانم. به‌عنوان پزشك وظیفه خودم می‌دانم كه هرجا لازم باشد بالای سر بیمار حاضر شوم و از توصیه‌های پزشكی دریغ نكنم. پدر و مادرم همیشه به من توصیه می‌كردند كه اگر پزشك شدم به داد مردم برسم و هرگز سالمندان و نیازمندان را فراموش نكنم. یكی از وصیت‌های مادرم به من این بود که در طبابت برای مردم كم نگذارم. برای همین وقتی در شهرستان مطب داشتم یك روز در هفته را به درمان رایگان بیماران نیازمند اختصاص دادم و حالا هم وظیفه خودم می‌دانم به وضعیت جسمانی اهالی محله رسیدگی كنم.»
زكات علم در خانه خدا
دكتر نادر حسین‌پور از چند ماه قبل به‌عنوان نمازگزار به مسجد قدیمی محله امیرآباد رفت‌وآمد می‌كرد اما پس از اطلاع از وضعیت جسمانی نمازگزاران به صرافت افتاد تا آنها را درمان کند.
او می‌گوید: «چند سالی در یكی از مساجد محله ستارخان جلساتی را با موضوع ارتقای سلامت و پیشگیری از بیماری‌ها برای نمازگزاران برگزار می‌كردم تا اینكه به مسجد النبی(ص) آمدم. بعد هم حجت‌الاسلام اكبری، امام جماعت مسجد النبی(ص) گفت زكات علم نشر آن است و بیا زكات علمت را در خانه خدا پرداخت كن. من هم در جواب حاج آقا گفتم سمعا و طاعتا و از فردای همان روز كار برگزاری كلاس آموزش‌های پزشكی و درمان نمازگزاران سالمندی را كه مراجعه به مطب برای آنها دشوار است شروع كردم. تمام بیمارانی را كه در مسجد درمان می‌كنم مثل پدر و اقوام نزدیك خودم می‌دانم و روزهایی كه برای این كار به مسجد می‌آیم آرام‌ترین روز زندگی من است.»
اشك‌هایی برای همسنگر قدیمی
پزشك دلسوز محله امیرآباد بازنشسته نیروهای مسلح است و در دوران دفاع‌مقدس هم حدود 4 سال در جبهه‌های جنوب حضور داشته است. دكتر حسین‌پور شاهد مظلومیت و رنج‌های رزمندگان دلاور ایرانی بوده و سینه‌اش صندوقچه خاطرات شنیدنی از دوران پرفراز و نشیب دوران دفاع‌مقدس است.
وقتی می‌خواهیم خاطره‌ای از سال‌های حضورش در جبهه برایمان نقل كند اشك از گونه‌هایش سرازیر می‌شود و می‌گوید: «قبل از پذیرش قطعنامه از سوی ایران و در 26 تیر ماه سال 1367 بود كه عراقی‌ها به سوسنگرد حمله كردند و مجبور به عقب‌نشینی شدیم. در گرمای 45 درجه تابستان، تشنگی امان بچه‌ها را بریده بود. به محض رسیدن به گودال آبی یكی از بچه‌ها از شدت تشنگی با سر به داخل گودال شیرجه زد اما سرش در باتلاق فرو رفت و نتوانستیم او را نجات بدهیم. بعد از شهادت آن رزمنده همه ما دور گودال نشستیم و اشك ریختیم و آنجا بود كه گفتم فدای لب تشنه‌ات یا حسین(ع). آن لحظه تنها باری بود كه به‌عنوان یك پزشك نتوانستم‌كاری انجام بدهم و همسنگرم جلو چشمانم به شهادت رسید. صحنه‌های دردناك زیادی در جبهه مشاهده كردم اما شهادت این جوان 21 ساله خیلی برایم دردناك بود و هنوز هم وقتی یاد آن صحنه می‌افتم اشك از چشمانم سرازیر می‌شود.»
شهروند مسئول
سیامک سمنانی‌نژاد یكی از خیران و معتمدان محله امیرآباد است كه بانی حضور دكتر حسین‌پور در مسجد النبی(ص) و درمان رایگان نمازگزاران شده است.
او با اشاره به تعهد پزشك هم‌محله‌ای می‌گوید: «روزهای اول حضور دكتر می‌دیدم كه در صحن مسجد برای بیماران نسخه می‌نویسد و مرتب فشار و قندخون آنها را چك می‌كند. او وقتی بیماران را معاینه می‌كرد می‌گفت برای پدر و مادرم فاتحه بخوانید. وقتی علت را جویا شدم برایم تعریف كرد كه می‌خواهد تا آخر عمر وصیت پدر و مادرش را به جا بیاورد و برای همین به مساجد می‌آید تا سالمندان و افراد ناتوان را درمان كند. دكتر حسین‌پور انسانی متواضع و نمونه یك هم‌محله‌ای مسئولیت‌پذیر است. قرار است با پیشنهاد دكتر حسین‌پور یكی از اتاق‌های سرای محله را در اختیارش قرار بدهیم تا كار درمان رایگان سالمندان و افراد ناتوان راحت‌تر انجام شود. اگر همه ما در هر شغلی این‌گونه به فكر مردم و هم‌محله‌ای‌های‌مان باشیم دیگر هیچ دردمند و نیازمندی در محله‌ها نخواهد بود.»
منبع: همشهری محله
انتهای پیام/
دكتر حسین‌پور كه در دوران دفاع‌مقدس مرهم روی زخم رزمندگان می‌گذاشته این روزها در سنگر جدیدی در حال خدمت به اهالی محله امیرآباد است و می‌گوید با این كار به توصیه پدر و مادرش عمل می‌كند.
قرار یكشنبه‌ها
دكتر نادر حسین‌پور از پزشكان دلسوز و متعهدی است كه دغدغه سلامت شهروندان به‌ویژه اهالی محله را دارد. او یكشنبه هر هفته برای اهالی محله امیرآباد كلاس آموزش‌های پزشكی در مسجد النبی(ص) برگزار می‌كند و نمازگزارانی را كه از بیماری‌های مختلفی رنج می‌برند به رایگان معاینه می‌کند.
دكتر حسین‌پور می‌گوید: «من بازنشسته نیروهای مسلح هستم و در حال حاضر یك روز در هفته كار خاصی ندارم. بنابراین تصمیم گرفتم این یك روز را وقف درمان نمازگزاران كنم. روزهای یكشنبه هر هفته از ساعت 5 تا 8 به مسجد می‌آیم و با توجه به شیوع بیماری‌هایی مثل دیابت، چربی و فشار خون برای اهالی جلسه‌های آموزشی برپا می‌كنم. متأسفانه تعداد بیماران مبتلا به دیابت و بیماران كلیوی زیاد است و سالمندان دائماً باید چكاپ شوند.»
دكتر حسین‌پور همیشه لوازم پزشكی‌اش از جمله دستگاه اندازه‌گیری فشار خون و گوشی پزشكی را همراه دارد و اگر لازم باشد حتی در صحن مسجد یا روی نیمكت‌های فلزی حیاط مسجد بیماران را معاینه می‌كند.
پزشك متعهد محله امیرآباد می‌گوید بنا به توصیه پدر و مادرش سالمندان را به رایگان درمان می‌كند و با این كار آرامش عجیبی به دست می‌آورد.
او می‌گوید: «وقتی تحصیلاتم را در رشته پزشكی شروع كردم قسم خوردم هر جا بیماری دیدم، برای درمانش آستین بالا بزنم. با خودم عهد بستم كه فرقی بین بیماران قائل نشوم و همه آنها را مثل اقوام درجه یك خودم بدانم. به‌عنوان پزشك وظیفه خودم می‌دانم كه هرجا لازم باشد بالای سر بیمار حاضر شوم و از توصیه‌های پزشكی دریغ نكنم. پدر و مادرم همیشه به من توصیه می‌كردند كه اگر پزشك شدم به داد مردم برسم و هرگز سالمندان و نیازمندان را فراموش نكنم. یكی از وصیت‌های مادرم به من این بود که در طبابت برای مردم كم نگذارم. برای همین وقتی در شهرستان مطب داشتم یك روز در هفته را به درمان رایگان بیماران نیازمند اختصاص دادم و حالا هم وظیفه خودم می‌دانم به وضعیت جسمانی اهالی محله رسیدگی كنم.»
زكات علم در خانه خدا
دكتر نادر حسین‌پور از چند ماه قبل به‌عنوان نمازگزار به مسجد قدیمی محله امیرآباد رفت‌وآمد می‌كرد اما پس از اطلاع از وضعیت جسمانی نمازگزاران به صرافت افتاد تا آنها را درمان کند.
او می‌گوید: «چند سالی در یكی از مساجد محله ستارخان جلساتی را با موضوع ارتقای سلامت و پیشگیری از بیماری‌ها برای نمازگزاران برگزار می‌كردم تا اینكه به مسجد النبی(ص) آمدم. بعد هم حجت‌الاسلام اكبری، امام جماعت مسجد النبی(ص) گفت زكات علم نشر آن است و بیا زكات علمت را در خانه خدا پرداخت كن. من هم در جواب حاج آقا گفتم سمعا و طاعتا و از فردای همان روز كار برگزاری كلاس آموزش‌های پزشكی و درمان نمازگزاران سالمندی را كه مراجعه به مطب برای آنها دشوار است شروع كردم. تمام بیمارانی را كه در مسجد درمان می‌كنم مثل پدر و اقوام نزدیك خودم می‌دانم و روزهایی كه برای این كار به مسجد می‌آیم آرام‌ترین روز زندگی من است.»
اشك‌هایی برای همسنگر قدیمی
پزشك دلسوز محله امیرآباد بازنشسته نیروهای مسلح است و در دوران دفاع‌مقدس هم حدود 4 سال در جبهه‌های جنوب حضور داشته است. دكتر حسین‌پور شاهد مظلومیت و رنج‌های رزمندگان دلاور ایرانی بوده و سینه‌اش صندوقچه خاطرات شنیدنی از دوران پرفراز و نشیب دوران دفاع‌مقدس است.
وقتی می‌خواهیم خاطره‌ای از سال‌های حضورش در جبهه برایمان نقل كند اشك از گونه‌هایش سرازیر می‌شود و می‌گوید: «قبل از پذیرش قطعنامه از سوی ایران و در 26 تیر ماه سال 1367 بود كه عراقی‌ها به سوسنگرد حمله كردند و مجبور به عقب‌نشینی شدیم. در گرمای 45 درجه تابستان، تشنگی امان بچه‌ها را بریده بود. به محض رسیدن به گودال آبی یكی از بچه‌ها از شدت تشنگی با سر به داخل گودال شیرجه زد اما سرش در باتلاق فرو رفت و نتوانستیم او را نجات بدهیم. بعد از شهادت آن رزمنده همه ما دور گودال نشستیم و اشك ریختیم و آنجا بود كه گفتم فدای لب تشنه‌ات یا حسین(ع). آن لحظه تنها باری بود كه به‌عنوان یك پزشك نتوانستم‌كاری انجام بدهم و همسنگرم جلو چشمانم به شهادت رسید. صحنه‌های دردناك زیادی در جبهه مشاهده كردم اما شهادت این جوان 21 ساله خیلی برایم دردناك بود و هنوز هم وقتی یاد آن صحنه می‌افتم اشك از چشمانم سرازیر می‌شود.»
شهروند مسئول
سیامک سمنانی‌نژاد یكی از خیران و معتمدان محله امیرآباد است كه بانی حضور دكتر حسین‌پور در مسجد النبی(ص) و درمان رایگان نمازگزاران شده است.
او با اشاره به تعهد پزشك هم‌محله‌ای می‌گوید: «روزهای اول حضور دكتر می‌دیدم كه در صحن مسجد برای بیماران نسخه می‌نویسد و مرتب فشار و قندخون آنها را چك می‌كند. او وقتی بیماران را معاینه می‌كرد می‌گفت برای پدر و مادرم فاتحه بخوانید. وقتی علت را جویا شدم برایم تعریف كرد كه می‌خواهد تا آخر عمر وصیت پدر و مادرش را به جا بیاورد و برای همین به مساجد می‌آید تا سالمندان و افراد ناتوان را درمان كند. دكتر حسین‌پور انسانی متواضع و نمونه یك هم‌محله‌ای مسئولیت‌پذیر است. قرار است با پیشنهاد دكتر حسین‌پور یكی از اتاق‌های سرای محله را در اختیارش قرار بدهیم تا كار درمان رایگان سالمندان و افراد ناتوان راحت‌تر انجام شود. اگر همه ما در هر شغلی این‌گونه به فكر مردم و هم‌محله‌ای‌های‌مان باشیم دیگر هیچ دردمند و نیازمندی در محله‌ها نخواهد بود.»
منبع: همشهری محله
انتهای پیام/
