گزارش/
چگونه لحظات بحرانی را مدیریت کنیم؟
انسان دنیای مدرن، هر روز با مسائل و انتخاب های زیادی مواجه است، در نتیجه باید مهارت هایی را بیاموزد تا بتواند حجم بالای استرس ها را کنترل و موجب ارتقای سلامت جسم و روان خود گردد.
به گزارش خبرنگار کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ شاید در زندگی های سنتی قدیم نیاز به مهارت های حل مسأله کمتر احساس می شد ولی با پیچیده تر شدن روابط و نقش ها، نیاز به آن به عنوان یکی از اساسی ترین مهارت های زندگی بیشتر احساس می شود.
سحر علی بابا، روانشناس و عضو کمیته دانشجویی سلامت روان با بیان اینکه مهارت های حل مسأله از اهمیت بالایی برخوردار است بیان کرد: مهارت های حل مسأله با اختلال های گوناگونی در عملکرد های روان شناختی شامل سوء مصرف مواد، افسردگی، اضطراب، نابسامانی رفتاری، مشکلات مربوط به ازدواج و تربیت فرزند و روابط نادرست بین فردی مرتبط دانسته اند، در نتیجه آگاهی از اهمیت مهارت های حل مسأله امری ضروری است.
وی با اشاره به اینکه بعضی افراد می توانند مشکلات زندگی خود را حل کنند افزود: وقتی به زندگی برخی افراد در اطرافیان خود نگاهی می کنیم متوجه می شویم که برخی با آرامش بیشتری زندگی می کنند اما کسانی نیز با همان شرایط همواره در حال پریشانی، دستپاچگی و ناراحتی هستند.
علی بابا ادامه داد: گروه دوم در مقابل کوچک ترین ناملایمات زندگی آسیب پذیرند و قادر به برطرف کردن مسایل خود نیستند در حالی که گروه اول دشوارترین و ناراحت کننده ترین مشکلات را پشت سر گذاشته و نه تنها دچار آسیب نمی شوند بلکه پس از حل آن مشکل به سطح بالاتری از توانمندی نیز می رسند.
این روانشناس با بیان اینکه استفاده از یک راه برای حل مشکلات مناسب نیست افزود: علت اصلی احساس درماندگی و ناتوانی برخی افراد این است که به طور انعطاف ناپذیری تنها از یک راه حل برای مشکلات مختلف زندگی خود استفاده می کنند اما گاهی در زندگی لازم است که دست به یک کار غیر منتظره بزنیم و از یک راه حل جدید و کاملا متفاوت البته منطقی در برخورد با مشکلات استفاده کنیم.
برای حل مسئله از سبک های مقابله ای استفاده کنید!
عضو کمیته رسانه دانشگاه علوم پزشکی ایران بیان کرد: باید در نظر داشته باشیم که حل مساله نیازمند اتخاذ رویکردی فعال و صبورانه است. ما در حل مشکلاتمان باید از دو سبک مقابله ای دوری کنیم، یکی پاسخ سرکوبگرانه به مشکلات و نادیده گرفتن و انکار آن ها و دیگری پاسخ شتابزده و عجولانه به مسائل است.
علی بابا با اشاره به اینکه برای حل مشکلات باید از مراحل مختلف استفاده کرد اظهار داشت: تکنیک حل مسأله مستلزم طی مراحلی است و برای هرچه بهتر طی کردن این مسیر استفاده از نوشتن لازم به نظر می رسد. روان شناسان اعتقاد راسخی به نوشتن دارند. وقتی بین گزینه های مختلف سردرگم مانده ایم، نوشتن ما را از پریشانی نجات خواهد داد.
موقعیت خود را بپذیرید!
این روانشناس با بیان اینکه پذیرش موقعیت گامی برای حل مسئله است ابراز داشت: پرورش ادراک و باور قدمی برای حل موفقیت آمیز مسائل است، ممکن است برخی افراد در صورت برخورد با مشکلی آن را فراتر از توان خود بدانند، در نتیجه آن را انکار کنند، در صورتیکه باید خود را از مشکل جدا و از بیرون آن را مورد بررسی قرار دهید.
وی تاکید کرد: برای روشن شدن مسأله و تعیین محدوده ها و وسعت آن باید مشکل را تعریف کرد. برای اینکار یک مشکل پیچیده به چند مشکل کوچک تر تقسیم شود لذا جواب دادن به سؤالات زیر کمک کننده است:
مشکل چیست؟
آیا مشکل مبهم است یا شفاف و روشن؟
آیا مشکل بزرگ و پیچیده است یا جزئی و کوچک؟
از بین مشکلات فهرست شده کدام یک مهم تر است؟
قصد دارم کدام مشکل زودتر حل شود؟
علی بابا درادامه تسریع کرد: برای مثال خانم "ج"، درگیر مشکلات فراوانی با فرزندان خود است او می گوید فرزندان خوبی ندارد، آن ها را خوب تربیت نکرده، رفتارهای آن ها مناسب نیست، در این جا مشکل او که به صورت کلی بیان شده است باید روشن و باز شود.
منظور از فرزندان خوب چیست؟
رفتار های آنان چگونه است؟
چرا آن ها خوب نیستند؟
فهرستی از مشکلات اختصاصی تهیه می شود و از بین آن ها ابتدا مهم ترین مشکل انتخاب می گردد.
بارش فکری چیست؟
این روانشناس ابراز داشت: در این مرحله کمیت راه حل از کیفیت آن با اهمیت تر است و برای ایجاد عقاید و ایده های زیاد در ذهنمان تمام راه حل های ممکن و غیر ممکن را می نویسیم تا از طرح ها و برنامه های خوب و جذاب استفاده کنیم.
وی ادامه داد: طبق مثال خانم "ج" بدون اینکه به درسی و نادرستی، خوب یا بد بودن، منفی یا مثبت بودن فکر کند اقدام به بارش فکری می کند که چه راه حل هایی برای حل مشکل بدرفتاری فرزندانش وجود دارد:
فرزندانم را به شدت تنبیه کنم.
آن هار راها کنم و بروم.
آن ها را از توجه و محبتم محروم کنم.
خودم را بکشم.
با آن ها صحبت کنم و احساسم را به آن ها بگویم.
با مشاور یا روان شناس صحبت کنم.
سکوت کنم و به همین وضع ادامه دهم.
تصمیم گیری بهترین راه حل است!
عضو کمیته سلامت روان درباره راه حل تصمیم گیری ادامه داد: در این مرحله باید از مهارت تجسم سازی(همچون تجسم انتخاب یک راه حل و عواقب آن) در ذهن استفاده کرد و مثبت و منفی بودن هر راه حل بر اساس سودمندی آن برای خود و دیگران بررسی می شود، بهترین راه حل، راه حلی است که در درازمدت مفید باشد.
وی با اشاره به اینکه استفاده از تمامی راه حل ها مناسب نیست، تصریح کرد: راه حل هایی از میان راه حل هایی که خانم "ج" در مثال قبلی برای حل مشکل خود با فرزندانش انتخاب کرد، بعضی از آن ها همچون(آن ها را راها کنم و بروم ، سکوت کنم و به همین وضع ادامه دهم، آن ها را از توجه و محبتم محروم کنم) مفید نیست.
در اسرع وقت به روانشناس مراجعه کنید
علی بابا درباره مزایای مراجعه به روانشناس گفت: متوجه مشکلات فرزندان شدن، شناخت نقص های فرزند پروری و شنیدن راه حل های روانشناختی از مزایای مراجعه به روانشناس است.
وی در ادامه افزود: مقاومت کردن فرزندان جهت عدم مراجعه به مشاور، دخالت های دیگران و دشواری در پرداخت هزینه های مشاوره از معایب مراجعه به روانشناس است.
عضو کمیته دانشجویی سلامت روان درباره طرح ریزی برای اجرای راه حل تاکید کرد: این مرحله به ما کمک می کند تا قبل از به عمل درآوردن راه حل ها آن را مرور کنیم . مرور ذهنی از اهمیت خاصی برخوردار است، چرا که برخی از مشکلاتی که در اجرای راه حل ممکن است با ان روبرو شویم مشخص می شوند.
وی ادامه داد: در این مرحله مواردی همچون(گام های به عمل در آمدن راهکار انتخاب شده، منابع، اعم از هزینه ها، تسهیلات و افراد و تعیین زمان و موقعیت مورد نیاز برای اجرای طرح) مشخص گردد.
اجرای راه حل انتخاب شده!
این روانشناس اظهار داشت: در این مرحله باید راه حل به طرز صحیحی اجرا شود. گاهی اوقات راه حلی منتخب، صحیح است اما به دلیل اینکه اجرای آن صحیح نیست، باعث شکست در حل مساله می شود.
در صورتی که مشکلات با استفاده از این روند حل شده باشد، فرآیند حل مسأله پایان می یابد. در غیر این صورت باید بررسی کنید که آیا مشکل را به درستی تعریف و شناسایی کردید؟ آیا تمام راه حل های ممکن را در نظر گرفتید؟ ما باید پذیرای همه راه حل ها باشیم و همیشه به خاطر داشته باشیم که دنبال یک مسئله راه گشا هستیم.
گزارش ازسمیه بقایی
انتهای پیام/
