مدیران اداره ما هرموقع دلشان بخواهد از خواب بیدار می شوند و سر کار میایند و هرموقع دلشان بخواهد به خانه میروند من دوسال رفت و امد مدیر را دیدم که هر ظهر به خانه میرود تا نهار را با زنش بخورد و کوفت کند و تمام جمعه ها و تعطیلی ها را تعطیل کاری برای خودش میزند و 175 ساعت هم اضافه کاری الکی میزند و پاداش و حق امضا هیت مدیره برای خود میزند هر امضا 100 هزار تومان
الغارت و ما الغارت

چقدرجالب خدا کند مقامات بلند پایه از دفتر رئیس جمهور محترم تا مسئولان ما در دانشگاه درس عبرت بگیرند منظور کارمندان نگون بخت نیستند آنهائی که حضور ندارند را عشق است و با پارو پول میبرند اساتیدی که نیستند ولی به برکت حضور دانشجویان ارشد و دکترا که تمام امورشان را دسته بندی و رتق وفتق می کنند با کمک دلالان اقتصادی وعلمی که بیشترشان از کار کشتگان بازنشسته هستند نمونه های کشوری می شوند ونشان ها وامتیازات را بدین گونه با برده داری نوین جارو می کنند راستی پژوهش وتحقیق یعنی چه؟ شما کار کنید(دانشجویان نامبرده شده تا نمره تان را عالی بدهم) من هم نانش را بخورم وژستش را بگیرم یاد بهزاد زند کریمی به خیر چقدر دراین خصوص( دلالی علمی) زحمات بی شائبه کشید نا گفته نماند که نانش راهم خورد زهر مارش شود در دنیائی که کی به کیه همین است وبس تا دانشگاهها هیئت امنائی گردانده و نظارت شود آش کشکی است که بخوری پاته نخوری پاته