به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز،آیه ۳۶ سوره مبارک زمر یکی از زیباترین و دل‌انگیزترین آیات خداوند است که هر لحظه انسان را مورد خطاب قرار می‌دهد و از او می‌خواهد قلب خود را صاحب یک دارای تمام‌نشدنی و خوشبختی بزرگ کند.
سوره زمر زیباست؛ چراکه یکی از زیباترین و دل‌انگیزترین آیات خداوند در ضمن این سوره آمده است: «أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ...» آيا خدا كفايت‏‌كننده بنده‏‌اش نيست و [كافران] تو را از آن‌ها كه غير اويند مى‏‌ترسانند.

آیه می‌فرماید آیا خداوند برای التیام رنج‌ها و تسکین آلام و امنیت و آرامش بخشیدن به بنده‌اش کافی نیست که تو را از کسانی که از او کمترند و در برابر او هیچ نیستند، می‌ترسانند؟

انسان هر آن مورد خطاب خداوند رحمان است و همه ما با همه ترس‌ها و ضعف‌ها و رنج‌هامان مخاطب این کلام شیرین و دل‌انگیز هستیم. آیا خداوند امور بنده‌اش را کفایت نمی‌کند؟ حاش لله(منزه است خدای تعالی).

خداوند سبحان در این آیه می‌فرماید: من هستم؛ جایی برای این ثروت عظیم، این پشتوانه که هیچ قدرتی در عالم با آن برابری نمی‌کند، در خوشبختی‌های خود؛ در تعریف خود از خوشبختی خالی بگذار که اتفاقا همه خوشبختی داشتن اوست.

چه بسا آیه ۳۸ همین سوره(زمر) تبیین بیشتر این آیه باشد؛ صاحب ضرر و رحمت کیست؟ چه کسی و چه قدرتی می‌تواند جلوی اراده خدا را برای مهربانی با بنده‌اش یا انتقام از او بگیرد. هیچ کس نمی‌تواند.

انتهای پیام/و