به گزارش خبرنگار
سیاست خارجی گروه
سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در شرایطی که گروههای تروریستی در سراسر جهان عملیاتهای انتحاری و خونباری ترتیب میدهند، کشورها به نیروهای امنیتی خود نیاز بیشتری دارند و میکوشند تا با دقت بیشتری تحرکات تروریستها را رصد و خنثی کنند چرا که هر بار که حملهای در کشوری صورت گیرد علاوه بر خسارات جانی و مالی که به بار میآورد باعث ملتهب شدن جامعه و متعاقب آن ناامنی میشود و هدف عملیاتهایی از این دست هم همین است به طوری کلی تروریستها برای تحقق هدفشان که همان ایجاد ناامنی است، شهرهای پرجمعیتی را درنظر میگیرند که با بالا رفتن تلفات، حملهشان مهمترو گستردهتر در رسانههای جهان بازتاب یابد.
در این میان کشور برزیل و خصوصا شهر ریودوژانیرو که در حال حاضر به سبب میزبانی مسابقات المپیک، محل استقرار جمعیت زیادی از مردم سراسر جهان است میتواند مقصد مناسبی برای بمبهای انتحاری گروههایی همچون داعش باشد، مقامات برگزار کننده المپیک هم این مسئله را به خوبی میدانند و از مدتها قبل خطر اقدامات تروریستی را حس کردهاند و تأمین امنیت ورزشکاران و افرادی که از سراسر جهان به ریو میروند از نگرانیهای اصلی شان بود. به نوعی که گفته میشود تعداد نیروهایی که تأمین امنیت شهر ریو را برعهده گرفتهاند، دو برابر بیشتر از تعداد نیروهایی است که در جریان مسابقات المپیک 2012، در لندن مستقر بودند. بنا به گفته افراد حاضر در محل، علاوه بر اینکه نیروهای امنیتی در جای جای شهر حضوری مشهود دارند، کشتی جنگی نیروی دریایی برزیل هم در اطراف "ساحل کوپاکابانا" دائما گشتزنی میکند.
این تدابیر زمانی شدیدتر شد که قبل از آغاز مسابقات، پیامی از سوی یک کانال تلگرامی لاتین زبان منتسب به داعش منتشر شد. طبق این پیام که در کانال "انصارخلافت برزیل" منتشر شد، اعلام شد که گروه تروریستی داعش قصد دارد به محل برگزاری مسابقات المپیک حمله کند، در یک پیام توییتری هم آمد که "برزیل! شما هدف بعدی ما هستید".
اما در چنین شرایطی با گذشت حدود دو هفته از آغاز مسابقات، -بهجز چند مورد جزیی- تاکنون امنیت نسبی بر فضای شهر ریو حاکم بوده، در سطح شهر و در مسیرهایی که به محل برگزاری مسابقات منتهی میشوند تنوعی از نیروهای پلیس ایالتی، پلیس فدرال و ارتش به چشم میخورد، در کنار اینها نیروهایی که بسیار جلب توجه کردند تکتیراندازانی هستند که بر روی بمبها مستقر بوده و تمامی تحرکات را رصد میکنند.
"خوزه ماریانو بلترام" وزیر امنیت برزیل، پیش از شروع بازیها گفت: این کاملا قابل قبول است که داعش برزیل را هدف قرار دهد و تعداد زیادی از مردم ما این انتظار را دارند.
او گفت: برای رویدادهایی مانند المپیک پلیس ایالتی یا هیچ پلیسی در دنیا به تنهایی کافی نیستند و پلیس فدرال و نیروی دریایی هم همکاری میکنند.
حدود 25 درصد مردم در شهر "ریو دوژانیرو" در حلبی آبادها زندگی میکنند، جنایتهای خشن، سرقت مسلحانه، قاچاق موادمخدر و گروگانگیری مشخصههای بارز این شهر هستند. از آنجا که خلاف کاران در برزیل اکثرا فروشندگان مواد مخدر و گانگستر هستند و همچنین از تجهیزات نظامی پیشرفتهای استفاده میکنند، نیروی پلیس ریو به نوعی از مقابله با آنها عاجز است و به همین دلیل برخورد با جنایتکاران توان ویژهای میطلبد.
"گردان عملیات ویژه" (به زبان لاتین: Batalhão de Operações Policiais Especiais) یا به اختصار BOPE (بوپ)، هم برای مقابله با همین خلاف کاران تشکیل شد، حال با اضافه شدن تهدیدات گروههای تروریستی و کافی نبودن سایر نیروهای امنیتی، مسولان برگزاری المپیک ریو تصمیم گرفتند از این گردان ویژه برای تامین امنیت، استفاده کنند.
BOPE در دستهی پلیسهای نظامی قرار میگیرد، یک نیروی ورزیده که در عملیاتهای خود خشونت زیادی به خرج میدهد. بدون حکم قضایی اقدام به تیراندازی و قتل خلاف کاران میکنند و علاوه بر توان جسمی فوقالعاده از تجهیزات نظامی ویژهای هم استفاده میکنند، انواع شاتگانها، سلاحهای اتوماتیک و اسنایپر.
گفته میشود کماندوهای این گردان در فرانسه آموزش دیدهاند و پس از گذراندن دورههای سخت و سنگین رزمی، به عضویت BOPE در میآیند و برای هرگونه عملیات شهری آمادگی دارند.
نشان اصلی این نیرو به نوعی منحصر به فرد است که ترس و مرگ را به خوبی القا میکند. چاقویی که در درون یک جمجمه فرو رفته نماد پیروزی بر مرگ و تپانچههای پشت آن نماد نیروی پلیس نظامی هستند، پلیسی که با سلاحهای سنگین و نیمه سنگین خود هر مضنونی را به ضرب گلوله از پا در می آورد.
سلاح هایی که کماندوهای BOPE در عملیاتهای خود به کار میبرند، دارای تنوع زیادی هستند، سلاح هایی که در هر شرایطی اعم از جنگ نزدیک، سرکوب، تیراندازی از راه دور و... کارایی داشته باشند.
H&K PSG1
یکی از مهمترین سلاح این گردان تفنگ تکتیرانداز H&K PSG1 میباشد. این سلاح از همان آغاز برای ماموریت پلیسی ساخته شده و بسیار سنگینتر از آن است که در کاربردهای نظامی مورد استفاده قرار گیرد. PSG۱ تفنگی با کارکرد تنها نیمه اتوماتیک بوده و برای شلیک کردن باید نیرویی برابر ۱/۵ کیلوگرم به ماشهی آن وارد کرد. این تفنگ مجهز به دوربین هدفگیری ۶x۴۲ Hendsoldt بود و بیشینهی برد مؤثر تفنگ برابر با ۶۰۰ متر است. از دیدگاه ارگونومیکی دگرگونیهایی که در این اسلحه دیده میشود دقیقاً مواردی است که یک تفنگ تکتیرانداز پلیسی/ ضد ترور باید داشته باشد. کارویژهی اصلی این سلاح در حالت مخفیکاریست، به شکلی که تکتیرانداز در ارتفاع مستقر میشود و با یک گلوله فرد مورد نظر را از پا در میآورد و از این جهت کارایی بالایی دارد.
سلاح دیگری که توسط این گروه، برای تهاجم و جنگ مسلحانه استفاده میشود، M-16 است که نسخهی قبلی آن از سال ۱۹۶۹ به عنوان سلاح سازمانی استاندارد ارتش آمریکا در جنگ ویتنام قرار گرفت. این سلاح به روش غیر مستقیم توسط گاز باروت حاصل از شلیک مسلح میشود و سیستم قفل گلنگدن آن بصورت چرخدندهای طراحی شده است، سه حالت شلیک دارد: تکتیر، سهتیر و رگبار و میزان آتش آن ۷۰۰ الی ۹۵۰ تیر در دقیقه میباشد. M-16 هماکنون در سازمان رزم ارتشهای ۱۵ کشور عضو ناتو و بیش از ۸۰ کشور در کل دنیا قرار داد. کارخانههای متعددی در آمریکا، کانادا و چین تاکنون بیش از ۸ میلیون قبضه از انواع مختلف این سلاح را تولید کردهاند و حدود ۹۰ درصد آنها هماکنون در حال استفاده هستند.
H&K MP5
این جنگافزار در دههٔ ۱۹۶۰ طراحی شدهاست، از پرکاربردترین تفنگهای امروز جهان، با برد موثر 200 متر و سرعت خروج گلولهی 400 متر بر ثانیه است. این سلاح به سبب سبک بودن و کارایی بالا در جنگهای شهری کاربرد ویژهی دارد.
Benelli M3
یک شاتگان است که قابل تنظیم در دو حالت دستی و نیمه-خودکار است. سلاح قدرتمندیست که مورد استفادهی نیروهای نظامی و پلیس است، نسخهی اخیر این سلاح کوتاهتر، سبکتر و کارآ تر است.
Taurus PT92
یک تپانچهی قدرتمند و ساخت کشور برزیل است، قیمت پایین، سبک بودن و کارایی بالا و همچنین ظاهر شکیل از ویژگیهای این سلاح هستند.
Armoured Fighting Vehiclesهمچنین خودروهای زرهای مسلح در این گروه کاربرد ویژهای دارند، خلاف کاران مسلح در زاقه نیشینها به خودروهایی که تهدیدشان کنند تیراندازی میکنند و لازمه انجام هرگونه عملیات موفق در چنین شرایطی بهره بردن از خودروهای زرهای است. به همین خاطر نیروهای BOPE با استفاده از خودروهای زرهی و بعضا لودر جنگی خودر از گلولههای خلافکاران در امان میدارند.
دغدغهی اصلی برگزارکنندگان المپیک ریو، جلوگیری از بروز نا امنی، پیشگیری از هرگونه اقدام تروریستی، مهار جنایتکاران بومی و در نهایت حفظ جان ورزشکاران و سایر افرادیست که برای تماشای مسابقات به این شهر سفر کردهاند.
اینکه امنیت مناسبی بر محل برگزاری مسابقات حاکم است، قابل انکار نیست، افراد حاضر در محل برگزاری مسابقات گفتهاند که از امنیت حاکم بر فضای مسابقات احساس رضایت و آرامش میکنند، اما برخی هم به این حضور گستردهی نظامیان دید خوبی ندارند ومیگویند سایهی سنگین و چهرهی خشن آنها در همه جا حس میشود و نه تنها ترس را به دل تبهکاران میاندازد بلکه مردم عادی را هم میترساند.
گزارش از محمدعلی صارمی
انتهای پیام/