به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری، سرپرست هیات باستان شناسی اداره کل میراث فرهنگی مازندران گفت: فاطمه شجاعی فر یکی از دانشجویان کارشناسی ارشد باستان شناسی مؤسسه آموزشی مارلیک نوشهر خرداد امسال، به طور تصادفی به تجمعی از دست افزارهای سنگی روی سطح در کوهستان مشرف به منطقه بندپی در شهرستان نوشهر برخورد کرد.

حامد وحدتی نسب با بیان اینکه این نخستین گزارش از یافت شدن محوطه ای پارینه سنگی از یال های شمالی البرز مرکزی بود، افزود: براساس مشاهدات باستان شناسان، پراکنش دست افزارهای سنگی بسیار فراتر از ابعاد تخمینی اولیه بوده و محدوده ای به وسعت چندین کیلومتر مربع در بخشهای مختلف کوهستان مشرف به شهرستان نوشهر را در برگرفته است.

وی با اشاره به اهمیت ویژه تعداد دست افزارهای سنگی یافت شده، گفت: تخمین های کارشناسی حاکی از وجود بیش از صد ها هزار قطعه دست افزارسنگی در محوطه است.

سرپرست هیات باستان شناسی اداره کل میراث فرهنگی مازندران افزود: مطالعات ابتدایی درباره ریخت شناسی و فن آوری دست افزارهای سنگی نشان داده که بیشتر دست افزارها منتسب به دوره پارینه سنگی میانی (بازه زمانی بین 250 تا40هزار سال پیش ) است، یعنی دوره ای که از آن به نام عصر انسان نئاندرتال نیز یاد می شود.

وحدتی نسب بخش خاص و مجزایی از محوطه را نیز دارای مواد فرهنگی منتسب به انسان هوشمند و دوره پارینه سنگی جدید (بازه زمانی 40 تا 18 هزار سال پیش) اعلام کرد.

این باستان شناس معتقد است که دسترسی آسان به مواد خام ابزارسازی، فراوانی منابع آبی و غذایی و همچنین ثبات نسبی اقلیمی از جمله دلایلی است که منجر به شکل گیری چنین استقرار گسترده ای در محوطه بَندِپی در سالیان متمادی شده است.

به گفته وی محوطه تازه کشف شده بند پی نوشهر از نظر ابعاد و تعداد دست افزارهای سنگی از بزرگترین محوطه های گزارش شده و نخستین مدرک از حضور انسان عصر پارینه سنگی میانی در این بخش از جغرافیای ایران است.

پیش از این تنها در بخش های کوهستانی جنوب شرق دریای مازندران، در محوطه کیارام استان گلستان، موارد فرهنگی منتسب به انسان عصر پارینه سنگی شناسایی شده بود که این امر مربوط به بیش از شش دهه پیش و توسط باستانشناسان انگلیسی انجام گرفته بود.