به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از یزد؛عوامل ایجاد کنندهی سالک، انگلهای لیشمانیا ماژور و لیشمانیا تروپیکا هستند که بیشتر در مناطق هند، اطراف پاکستان، نواحی مدیترانهای، کشورهای شوروی سابق، افغانستان، آفریقا، سودان و منطقی از این دست یافت میشوند.
این بیماری عموما در کودکان و جوانان ایجاد میشود. اصلیترین میزبان این انگلها انسان و عامل ناقل آنها نوعی پشهی خاکی در شبه قاره هند و در سایر مناطق است.
اصلیترین نشانهی این بیماری زخمهای پوستی بدون درد هستند و علائم پوستی این بیماری ممکن است تنها یک یا دو هفته پس از گزیده شدن توسط پشهی خاکی، بروز کنند. اما در مواردی ممکن است، بروز علائم بیماری ماهها یا سالها طول بکشد.
در افرادی که به این بیماری مبتلا شدهاند و نشانههای پوستی بیماری نیز بروز کرده است، ممکن است بروزعلائم اصلی بیماری، بین ۱ تا ۵ سال بعد از بهبود کامل زخمهای سالک، طول بکشد. این علائم عمدتآ شامل زخمهایی در دهان، بینی یا روی لب هستند.
برای تشخیص انگل سالک نمونه ای از پوسته ی اطراف زخم بیمار گرفته میشود و این نمونه بررسی میشود.
در صورتی که تعداد زخمها کم باشد، از روش درمان موضعی استفاده میشود. در این روش ترکیب آنتیموان یا مپاکرین هیدروکلراید در داخل زخم تزریق میشود.این تزریقات با وجودی که دردناک هستند، به فاصله سه روز و برای ۶ تا ۸ بار تکرار میشود.
در برخی موارد که شخص برای بار دوم است که به انگل آلوده میشود، ممکن است بیماری او مزمن شود. در این موارد علاوه بر تزریق آنتیموان از آنتی بیوتیک نیز برای درمان بیماری استفاده میشود.
در صورتی که تعداد زخمهای سالک بسیار زیاد باشد و احتمال پاسخگویی زخمها به تزریق موضعی، پایین باشد، مادهی تیومالات سدیم با دوز۲۰ به صورت یک روز درمیان به بیمار تزریق شود.
هیچ واکسن یا دارویی برای پیشگیری از سالک وجود ندارد و تنها راه پیشگیری از آن این است که از گزیده شدن توسط پشهی خاکی که ناقل این بیماری است، جلوگیری کنید.
انتهای پیام/ی