علاوه بر این می‌توان به نمونه عراق و ماجرای جاسوسی از این كشور پیش از جنگ امریكا اشاره کرد. بر این اساس، در سال ۱۹۹۱ و زمانی كه كمیسیون ویژه سازمان ملل متحد، برای نظارت كامل بر تعهدات عراق مبنی بر پرهیز از دستیابی به سلاح‌های كشتارجمعی آغاز به كار كرد، بسیاری از بازرسانی كه تحت پوشش سازمان به عراق رفت و آمد می‌كردند، دقیقاً مشغول ارزیابی و رصد دائمی توان نظامی صدام و گزارش آن به مقامات وزارت دفاع امریكا و سازمان اطلاعات مركزی این كشور بودند.

استفاده از بازرسان تسلیحاتی خصوصاً در ماه‌های آخر سال ۲۰۰۲ و چندماه پیش از حمله نظامی امریكا به عراق شدت زیادی به خود گرفت. این بازرسان صرفاً به بهانه واهی یافتن سلاح‌های كشتار جمعی به عراق آمدند اما همه به خوبی می‌دانستند كه عراق نه تنها در آن مقطع سلاح‌های كشتارجمعی نداشت بلكه حتی از لحاظ توان نظامی نیز در پایین‌ترین سطح خود در ۲۰ سال گذشته قرار گرفته بود.

در همین راستا، ولی الله نانواکناری درباره ضرورت یا عدم ضرورت محرمانه بودن برنامه 15ساله آتی هسته‌ای کشورمان گفت: در این خصوص که مردم محرم سرنوشت خود هستند شکی نیست لذا باید در این باره بحث و گفتگو صورت گیرد تا ببینیم آیا برنامه 15ساله آتی هسته‌ای کشورمان مسأله ای محرمانه برای ملت شریف ایران محسوب می شود یا خیر.

نماینده مردم بابلسر و فریدون کنار تصریح کرد: این قضیه باید مد نظر سازمان انرژی اتمی کشورمان باشد که مجلس در همه مسائلی که در سطح بین المللی به وجود می آید باید در جریان موضوعات باشد لذا جزئیات برنامه 15 ساله آتی هسته‌ای کشورمان باید در اختیار نمایندگان قرار گیرد تا آنها تأیید کنند.