به گزارش
خبرنگار حوزه فنآوریهای نوین گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در سالهای نه چندان دور پرتاب متوالی ماهوارههای دانشجویی به افتخاری برای ایران و ایرانی تبدیل شده و آوازه پیشرفت دانشگاهیان ایران در حوزه ساخت ماهواره در جهان پیچیده بود ولی حالا دیگر خبری از پرتاب ماهواره نیست، البته نه اینکه دانشگاهیان کشورمان ماهوارهای نساخته باشند بلکه فرمانی برای پرتاب آنها صادر نمیشود.
این روزها بیشتر ذهن مردم بخصوص مسئولان جای توجه به فعالیت نخبگان دانشگاهی، روی فیش های حقوقی نجومی متمرکز است.
در این روزها که به دلیل کمبود بودجه، دانشگاهیان هر لحظه گلایهای را سر می دهند و حاصل زحمات و تلاش صدها نخبه علمی کشور روی زمین خاک میخورد اما حقوقهای مدیران به جای ماهوارههای دانشجویی به فضا میرود و هر روز شاهد افشای یک فیش حقوقی پرمحتوا هستیم.
حقوقهایی که شاید یک سال یا حتی یک ماه آن بتواند امکاناتی را برای نخبگان فراهم کند تا آنها هم در کشور بمانند و علمشان را همینجا برای رفاه زندگی هموطنانشان هزینه کنند.
شریف ست به جای فضا روی زمین سیر می کند
سال ها پیش، بیش از صد نفر از دانشجویان، دانشآموختگان و استادان محبوبترین دانشگاه ایران با امکاناتی که شاید برای ساخت یک ماهواره آنقدر زیاد هم نبود، ساخت یک ماهواره را آغاز و در طول پنج سال زحماتشان آن را «شریفست» صدا کردند.
شریف ست ماهوارهای است تحقیقاتی که قابلیتهای بسیار بیشتری نسبت به ماهوارههای ساخته شده کنونی دارد مثلا این ماهواره علاوه بر سنجش از راه دور، میتواند از فاصله 350 تا 500 کیلومتری بخشهای مختلف زمین عکس رنگی RGB با دقت کمتر از 10 متر تهیه و به ایستگاه زمینی مخابره کند.
هرچند شریف ست در آذر ماه 92 تکمیل و آماده پرتاب شد اما با لغو مراسم رونمایی بدون اعلام دلیل، از آن به بعد تنها شاهد وعده و وعید برای پرتاب ماهواره دانشگاه شریف بودیم.
از آن زمان هنوز هم زحمت صدها نخبه کشور در گوشهای از سازمان فضایی خاک می خورد و همچنان خبری از پرتاب نیست.
یک بار می گفتند اشکال فنی و بار دیگر می گفتند افتخار ملی، خلاصه هربار به بهانهای ماهواره را روی زمین نگه داشتند و تاریخ پرتاب را به زمان دیگر موکول می کردند. اما مشکل کار از کجاست؟ چرا شریفی ها این همه مدت در انتظار هستند؟
وعده وعیدهایی که طولانی شدند
شریفست از سال 91 تا 94 در میان وعده و وعیدهای مسئولان خاک خورد به طوریکه 16 آذر 94 وقتی رییس جمهور برای گرامیداشت روز دانشجو به دانشگاه شریف رفت، یکی از دانشجویان این دانشگاه یک جاکلیدی با نماد شریفست به او هدیه داد و یادش را گرامی داشت.
دو ماه بعد همزمان با گرامیداشت روز فضایی؛ از ماهواره ای به نام دوستی رونمایی شد که گفتند همان شریفست است با نام دیگر، اما سوالی که ذهن بسیاری از دانشگاهیان را به خود معطوف کرده این است که چرا همان شریف ست تغییر نام داده هم، به فضا پرتاب نمی شود؟
شریفست قربانی چه می شود؟
سعید سهرابپور رییس سابق دانشگاه صنعتی شریف در تازهترین اظهارنظر خود اعلام کرد که یکی از دلایل اتحادیه اروپا برای تحریم دانشگاه شریف کار بر روی ماهواره و قایقهای تندرو است.
همچنین وی، بحث بودجه را علت تعویق در پرتاب ماهواره دانشگاه شریف عنوان کرده و گفت: اگر امسال بخواهند ماهوارهای پرتاب کنند، اولین ماهواره، دوستی یا همان شریفست است.
البته با تمام این تفاسیر همچنان مسئولان در حال وعده وعید دادن هستند و باز هم از پرتاب ماهواره تا پایان امسال خبر میدهند درحالیکه دانشگاهیان همچنان به پرتاب این ماهواره حتی با تغییر نام خوشبین نیستند.
ماهوارهها در شرف پرتاب
محسن بهرامی رییس سازمان فضایی ایران از برنامه ریزی برای پرتاب دو ماهواره مخابراتی و سنجشی تا پایان امسال خبر داد و گفت: طراحی و ساخت ماهواره «ناهید ۱» ( مربوط به دانشگاه علم و صنعت) ، «آت ست» (مربوط به دانشگاه امیرکبیر) و ماهواره «دوستی» (مربوط به دانشگاه شریف) تمام شده و تا پایان امسال یکی از ماهواره های «ناهید ۱» یا «آت ست» به عنوان ماهواره های مخابراتی و همچنین ماهواره دوستی به عنوان ماهواره سنجشی به فضا پرتاب خواهد شد.
وی همچنین از ساخت ماهواره ناهید ۲ خبر داد و افزود: در همین حال پروژه ماهواره «پارس» که یک ماهواره سنجشی است را در دست تولید و ساخت داریم.
بهرامی با اشاره به اینکه پرتاب ماهواره های بومی مخابراتی و سنجشی در راستای اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی صورت می گیرد، بیان کرد: این ماهواره ها به صورت دانشجویی است و تا رسیدن به ماهواره ملی این ماهواره ها را برای تست های عملیاتی به فضا پرتاب می کنیم.
بنابراین همانطور که مسئولان درباره پرتاب ماهوارهها به دانشگاهیان قول دادند آنها امیدوارند که امسال دیگر زحماتشان به بار نشیند و انگیزه ای مضاعف برای فعالیتهای خود بگیرند.
این روزها بهتر است مسئولان بیشتر به فکر دانشگاهیان و به ویژه نخبگان دانشگاههای بزرگ باشند چرا که این اقدام نه تنها می تواند کشور را بیش از پیش به قلههای موفقیت رسانده و سرآغازی برای پیشرفت روزافزون آن باشد بلکه نیروی جوان و تحصیل کرده مملکت برای کشور حفظ می شود.
گزارش از محیا معصومی
انتهای پیام/