به گزارش
گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان، واژه فرانسوی که کودتا نامیده می شود، به معنی سرنگونی حکومت است. یک نمونه موفق کودتا، هنگامی بود که در سال 1933، نازی ها حکومت را در آلمان در دست گرفتند. دولت آلمان بعد از به آتش کشیدن رایشتاگ و دستگیری یک کمونیست به اتهام دست داشتن در آتش سوزی، حکومت تک حزبی دیکتاتوری تاسیس کرد.
عامه مردم آلمان تصور می کردند هر آن ممکن است یک کمونیست، قدرت را در دست بگیرد و بعد از فرمان آتش سوزی رایشتاگ، آزادی های مدنی از بین رفت و راه را برای دیکتاتوری هیتلر هموار کرد.
در سال 2015 نقشه کودتا برای سرنگون کردن رئیس جمهور گامبیا طراحی شد. چند فرد مسلح به کاخ ریاست جمهوری حمله کردند و امیدوار بودند با سلاح های نیمه خودکار ام-4 و تجهیزات نظامی دیگری که به صورت قاچاق وارد کشور کرده بودند، گارد ریاست جمهوری را از پای در آورند. اما رئیس جمهور، در کشور نبود.
تایلند، بیشترین تعداد کودتا را در مقایسه با کشورهای دیگر داشته است. از سال 1932، این کشور شاهد 11 کودتای موفق و 7 کودتای ناموفق بوده است.
جِی یولفلدر، کارشناس مسائل سیاسی می گوید: «تقریبا همه اقدام به کودتاها، اعم از موفق یا ناموفق، در کشورهایی رخ می دهند که نسبتا فقیر هستند و رژیم های سیاسی دارند که ترکیبی از خودکامه و مردم سالار است.»
ترکیه، یک مردم سالاری نماینده محور است. این کشور از هنگام تاسیس به عنوان جمهوری در سال 1923، به شدت سکولار مانده است.
رئیس جمهور کشور ترکیه، رئیس دولت است و نقش بسیار تشریفاتی دارد. رئیس جمهور با رای گیری و به مدت پنج سال انتخاب می شود. رجب طیب اردوغان، اولین رئیس جمهوری است که با رای مستقیم مردم انتخاب شده است.
قدرت اجرایی در دست نخست وزیر و هیات وزیران است که دولت را تشکیل می دهند. اما قدرت قانون گذاری بر عهده مجلس است که مجلس ملی کبیر ترکیه نام دارد. قوه قضائیه از قوه مجریه و مقننه، جدا عمل می کند و دادگاه قانون اساسی، مسوول بررسی تطابق قوانین و فرمان ها با قانون اساسی است. شورای حکومتی، هیات حل اختلاف تصمیم گیری نهایی در خصوص موارد نظارتی است و دادگاه عالی به موارد دیگر می پردازد.
انتهای پیام/