به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ به نقل از هیل، فیلم مستند جدیدی به نام «روزهای صفر»، ساخته «آلکس گیبنی»، کارگردان مشهور آمریکایی که قرار است روز 8 جولای رونمایی شود حاوی جزئیات تازه‌ای درباره پروژه خرابکارانه مشترک کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی علیه تأسیسات هسته‌ای ایران است.

بر این اساس مستند آقای «گیبنی»، انگشت اتهام در شکست این پروژه مشترک به رهبری ایالات متحده آمریکا را به سمت اسرائیل می‌گیرد.

تاکنون گزارش‌ها حاکی از آن بوده که آمریکا کار بر روی «استاکس‌نت» برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران را آغاز کرد و بعد نیروهای اسرائیلی برای توسعه این بدافزار به آمریکایی‌ها پیوستند. اما، مطابق آنچه در این مستند آمریکایی ادعا می‌شود، جدول زمانی شتابزده اسرائیلی‌ها باعث شد که برنامه مورد نظر، سرانجامی جز شکست نداشته باشد.  

تا کنون نه آمریکا و نه رژیم صهیونیستی هیچ‌کدام به مشارکت در تولید و توزیع این ویروس در عملیاتی که قرار بود سال 2010 تأسیسات هسته‌ای نطنز را هدف بگیرد، اعتراف نکرده‌اند.

 فیلم «روزهای صفر» علاوه بر بیان ادعاهای دیگر، برای اولین بار از همکاری سازمان‌جاسوسی انگلیس با رژیم صهیونیستی و آمریکا برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران با ویروس استاکس‌نت در سال 2010 پرده برمی‌دارد.

«روزهای صفر»، مطابق گزارش‌هایی که رسانه‌های مختلف بین‌المللی تا کنون از آن ارائه کرده‌اند، آشکار می‌کند که پروژه خرابکارانه حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران با بد افزار «استاکس‌نت» در واقع تنها بخشی از عملیات سایبری گسترده‌تر مشترک اسرائیل و آمریکا برای انجام اقدامات خرابکارانه در زیرساخت‌های نظامی و غیرنظامی ایران بوده است.

گزارش‌ها از یافته‌هایی که گیبنی قرار است در این مستند ارائه کند، حاکی است هدف واشینگتن از نفوذ به زیرساخت‌های نظامی و شهری در ایران از کار انداختن این کشور با انجام رشته‌ای از حملات سایبری غافلگیرانه بوده است.شرط موفقیت بدافزار استاکس نت، مخفی ماندن آن بود چون سانتریفیوژهای ایران به اینترنت متصل نبودند.

فیلم «روزهای صفر» نشان خواهد داد که این حملات هکری که با اسم رمز «نیترو زئوس» انجام شده‌اند نیروگاه‌های برق، زیرساخت‌های حمل و نقل و پدافندهای هوایی را هدف قرار داده‌اند.

«گیبنی» ادعا کرده بدافزار «استاکس‌نت» که موفق به تخریب یکی از 5 دستگاه سانتریفیوژ مورد استفاده در برنامه هسته‌ای شده تنها یکی از بخش‌های مجموعه‌ای بزرگ‌تر از عملیات‌ها بوده که علیه ایران سازمان‌دهی شده است.

کارگردان با استناد به دست‌کم 5 منبع نظامی یا اطلاعاتی آمریکا که درباره این برنامه‌های آگاهی مستقیم داشته‌اند، ادعا می‌کند:

- هکرهای آمریکایی از «مرکز عملیات راه دور» در شهر «فورت مید»، ایالت «مریلند» توانسته‌اند در مجموعه‌ای وسیع از زیرساخت‌های حیاتی ایران نفوذ کنند و آماده راه‌اندازی حملاتی کارساز در کنار عملیات نظامی بوده‌اند.

- برخی در داخل وزارت خارجه و آژانس امنیت ملی آمریکا درباره قانونی و اخلاقی بودن برخی از این عملیات‌ها که با خطر ناتوان کردن زیرساخت‌های شهری و نظامی همراه بوده، ابراز نگرانی کرده‌اند.

- اسرائیل که از سرعت کند پیشرفت پروژه ناراضی بود، ویروس استاکس‌نت را با هدف تهاجمی‌تر کردن اصلاح کرد و سپس به صورت یک جانبه، نسخه جدید آن را به کار گرفت. همین اقدام باعث شد که متخصصان علوم امنیت رایانه موفق به کشف آن شده و توانستند رد سازمان‌های اطلاعاتی واشینگتن و تل‌آویو را در آن کشف کنند.

- برای حملات استاکس‌نت علیه برنامه هسته‌ای ایران از اطلاعات سازمان جاسوسی انگلیس - «ستاد ارتباطات دولت انگلیس» - استفاده شده است.

برای این که یک کرم رایانه ای از بیرون بتواند سیستم های گرداننده سانتریفیوژها را کنترل کند، باید آن قدر رایانه های دیگر را آلوده کند تا سرانجام به یکی از کارمندان تاسیسات هسته ای برسد و این کار را مخفیانه انجام دهد.

شکست استاکس نت برای آمریکا و رژیم صهیونیستی بسیار گران تمام شد و بدتر از همه، باعث افشای روش ساخت و ایجاد کرم های رایانه ای نزد عامه مردم شد. ایرانی ها نیز در جوابی بسیار سریع، چندین تاسیسات آمریکایی از جمله بازار سهام و بانک های اصلی آن را هک کردند.




انتهای پیام/