علیرضا زرین‌دست فیلمبردار باسابقه سینما در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص ساخت فیلم‌هایی که با گذشت زمان رنگ کهنگی به خود نمی‌گیرند و علت ماندگاری برخی آثار سینمایی در دهه‌های مختلف گفت: با بیان مثالی در زمینه عکس صحبتم را آغاز می‌کنم. به عنوان نمونه در یک قاب ثابت عکس، آن اثری ماندگار می‌شود که بیننده را به کنجکاوی و کشف کردن وا دارد.

وی افزود: عکس قابل تامل برای مخاطب، تصویری ثابت بدون مسائل متحرک و زاینده است. در نتیجه این ذهن مخاطب است که شروع به خلق کردن می‌کند. بنابراین این عکس ماندگار می شود؛ یعنی بارها و بارها میتوان به آن نگاه کرد و هر بار تاثیر گرفت و چیز جدیدی را در ذهن خلق کرد.

وی ادامه داد: بجز عواملی که از آن در ماندگاری یک اثر تجسمی نام بردیم، جا ماندن بخشی از جسم و روح خالق اثر در آن اصلی ماندگار است. پس فیلم خوب و ماندگاری که نسل جدید بعد از مشاهده تحت تاثیر قرار می‌گیرد و در سال های متمادی تازگی دارد، فیلمی است که خالق آن مانند خالق یک اثر تجسمی عمل کرده و بخشی از جرم، جسم و روح خود را در فیلمش خرج می کند.

این فیلمبردار اضافه کرد: البته باید در نظر داشت در خلق یک فیلم سینمایی ماندگار، یک نفر دخیل نیست بلکه مجموعه ای هنرمند حرفه ای دور هم جمع می شوند و بخشی از جسم و روح خود را برای ساخت آن فیلم می گذارند.

زرین دست در پاسخ به این سوال که عجله کردن در ساخت آثار سینمایی چه لطمه ای به بدنه سینما وارد می کند، اظهار داشت: بهتر است اینگونه به این جریان بپردازیم که متاسفانه فیلمسازی و سینما به سمتی رفته‌اند که نمی توان نام فیلمسازی را روی آن گذاشت. به عنوان نمونه طی چهار یا ده روز فیلم ساخته می شود، آیا اسم این را می توان فیلمسازی گذاشت؟

زرین دست خاطر نشان کرد: ترکش ها و اثرات بدی که دامن‌گیر سینما شده، پیامد سینمای دیجیتال است. مقوله ای که فیلمسازی و تصویر گرفتن را ساده کرده است. 



انتهای پیام/