به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از یزد؛ بااینکه این بیماری مشکلات آزاردهنده برای فرد ایجاد می کند، اما آسیبی دائمی به روده بزرگ (colon) نمی رساند. اکثر افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر با یادگیری روش های کنترل آن بهبود یافته و بیماری زیادآزارشان نمی دهد، این بیماری خیلی بندرت ممکن است باعث از کار افتادگی شود.
خوشبختانه برخلاف بیشتر بیماری های جدی روده‌ای همچون بیماری کرون، کولیت اولسراتیو و سندرم روده ملتهب، این بیماری باعث التهاب، تغییر در لایه های روده و یا افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ (سرطان کولون) نمی شود. در بیشتر موارد با مدیریت رژیم غذایی، سبک زندگی و استرس می شود، سندرم روده تحریک پذیر را کنترل و درمان نمود.
نشانه ها و علایم سندرم روده تحریک پذیر، بین افراد مختلف متفاوت بوده و بعضی اوقتا علایم آن با سایر بیماری ها اشتباه گرفته می شود. معمول ترین این علائم شامل، درد در ناحیه پایین شکم، نفخ و باد شکم، اسهال یا یبوست و یا هر دو آنها، وجود بلغم و مخاط در مدفوع، احساس نیاز سریع به مدفوع صبح ها و یا بعد از غذا، تسکین درد بعد از اجابت مزاج، احساس اینکه همه مدفوع خالی نشده، است.
بالای 60 درصد افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر، دچار مشکلات روانی و ذهنی همچون افسردگی، اضطراب هم می شوند. بعضی از افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر میزان کمی سروتونین در بدن خود دارند.
سندرم روده تحریک پذیر بر جذب مواد مغذی توسط بدن تاثیر می گذارد، بهمین دلیل ممکن است افراد مبتلا به این بیماری همه مواد مغذی لازم بدنشان را دریافت ننمایند.
برای بیشتر افراد سندرم روده تحریک پذیر بیماری ای مزمن بوده ولی گاهی اوقات علایم آن شدید تر و یا ضعیف تر می شود. از آنجاییکه علایم این سندرم با سایر بیماری های خطرنام مشترک است، مراجعه به پزشک برای مشخص کردن نوع بیماری ضروری است
محققان دلیل اصلی ابتلای افراد به سندرم روده ترحیک پذیر را نمی دانند. با اینحال عواملی که محرک ابتلای فرد به سندرم روده تحریک پذیر را افزایش می شوند، شامل بعضی غذاها همچون شیر، شکلات و …، استرس و تغییرات هورمونی در زنان (در دوران قاعدگی و یا قبل و بعد از آن)، بعضی از انواع آنتی بیوتیک هها، عفونت در دستگاه گوارش و عوامل ژنتیکی می باشند.
همه افراد ممکن است مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر شوند، اما افراد جوان (زیر 35 سال)، زنان و افرادیکه در خانواده شان سابقه این بیماری وجود دارد، در خطر بیشتری می باشند.
هدف از درمان سندرم روده تحریک پذیر بهبود علایم و شدت آن است، وگرنه درمان کاملی برای آن وجود ندارد. برای بعضی از افراد این درمان شامل تغییر در رژیم غذایی می شود. مصرف بیشتر فیبرها و کاهش مصرف محرک ها همچون کافئین از جمله تغییرات رژیم غذایی می باشند. کاهش اضطراب نیز یکی دیگر از راههای مفید درمان می باشد.
شما نمی توانید از ابتلا به سندرم روده تحریک پذیر پیشگیری نمایید، اما با رعایت موارد مختلفی که در قبل گفته شد و همچنین ترک سیگار، اجتناب از مصرف کافئین و سایر غذاهایی که شدت بیماری را بدتر می کنند و ورزش منظم، می توانید شدت بیماری را کاهش داده و فاصله بین حملات بیماری را افزایش دهید.
انتهای پیام/ص
